Kamieńczyk (województwo dolnośląskie)

Z Wikipedii


Kamieńczyk
Województwo	dolnośląskie
Powiat	kłodzki
Gmina	Międzylesie
Położenie	50° 06' N 16° 39' E
Wysokość	500-680 m n.p.m.
Strefa numeracyjna (do 2005)	74
Kod pocztowy	57-530 (poczta: Międzylesie)
Tablice rejestracyjne	DKL
Położenie na mapie Polski Kamieńczyk
Zabudowani w Górnej części Kamieńczyka -widok od strony północnej z Aksamitowego Kopca.
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Kamieńczyk (do 1945 r. niem. Steinbach)– wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Międzylesie.

W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie wałbrzyskim.

Kamieńczyk - położony w południowo-zachodniej Polsce, w południowej części Gór Bystrzyckich, na wysokości od 540 do 620 m n.p.m., około 4,5 km., na południowy-zachód, od centrum miejscowości Międzylesie.

[edytuj] Opis miejscowości

Stara, górska, niewielka, przygraniczna, wieś łańcuchowa, rozciągnięta na długości ponad 3,0 km., położna między grzbietami ze wzniesieniami Kamyka (721 m n.p.m.) po północnej stronie, a Kamieńczyka (702 m n.p.m.) i Granicznego Wierchu (711 m n.p.m.) po południowej stronie, w górskiej dolinie nad rzeką Kamionka. Zabudowa wsi składa się z zabudowań gospodarczo-mieszkalnych o luźnym układzie zabudowań rozlokowanych na wysokości od 500 do 680 m n.p.m. wzdłuż drogi po obu stronach. Jest to wieś zanikająca, większość zabudowań jest w złym stanie a wiele domów przestało już istnieć, po których zostały ruiny lub tylko śzczatki fundamentów porośniete samosiewem. Przez wieś przepływa potok górski i przebiega droga ze Smreczyny do turystycznego prześcia granicznego. Jest to wieś, o charakterze rolniczym. Wokół wsi rozciągają się rozległe użytki rolne i półdzikie górskie łąki, leżące głównie na zboczach otaczających wieś wzniesieniach. W bezpośrednim otoczeniu nie występują lasy, niewielkie pasy zieleni z drzew liściastych występują w formie przydomowych nasadzeń, oraz samosiewów wzdłuż potoku i miedz. Od południa nad wsią dominuje wzniesienie Kamieńczyk, a od północy niewysoki długi grzbiet ułożony równolegle do ws,i odchodzacy w kierunku wschodnim od wzniesienia Kamyk. Na początku wsi znajduje się nasyp kolejowy, wykonany w poprzek doliny potoku Kamieńczyk dla linii kolejowej Wrocław – Praga przez Lichkov, w którym to wykonano cztery tunele w obudowie kamiennej: trzy komunikacyjne i jeden wodny. Tunel murowany z bloków kamiennych, przez który prowadzi droga, groził zawaleniem, w związku z czym w latach 90. XX w. został zabezpieczony przez inż. Andrzeja Gustawa obudową podporową ŁP (żelazne łuki podatne) i wówczas mur kamienny pokryto warstwą betonowego torkretu. We wsi zachowało się jeszcze kilka chat budownictwa sudeckiego z gankami typu kłodzkiego z końca XVIII w., będących przykładem budownictwa wiejskiego, kamienny pomnik z początku XX w. z tablicą upamiętniającą poległych na wojnie żołnierzy – mieszkańców wsi oraz drewniana kapliczka przydrożna z figurką Madonny. Obecnie jest to filialny pw. św. Michała Archanioła. Wewnątrz w całości zachowane oryginalne wyposażenie barokowe: ołtarz z 1720 r. (który w 1740 r. przeniesiono z pobliskiego Lichkova), ambona z 1754 r. oraz ludowe rzeźby: św. Anny Samotrzeciej z połowy XVIII w., Madonny (Czesmatka) z 1. połowy XIX w. oraz drewniany świecznik z Madonną w glorii.

W Kamieńczyku znajduje się turystyczne przejście graniczne do Czech.

[edytuj] Historia

Jako miejscowość wzmiankowana już w 1207 r. Wieś założona w 2. połowie XVI w. przez braci Dawida i Michała Tschirnhausów, a w 1564 r. wymieniana była jako posiadłość rycerska. Do XVII w. w okolicy eksploatowano rudy metali, które wytapiano w miejscowej hucie. W dolnej części wsi pozostałości wyrobisk górniczych po nieczynnych dwóch kamieniołomach. Pod koniec XIX w. Kamieńczyk liczył ponad 500 mieszkańców, później z biegiem lat wieś zaczęła się wyludniać, obecnie liczy niewiele ponad 50 mieszkańców. W latach 40. XX wieku w pięknym budynku mieściła się strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza (WOP), po której nie ma już śladu. Do 1958 r. przy drodze w pobliżu kościoła stała remiza strażacka z wysoką drewnianą więżą pokrytą deskami, obecni na miejscu tym jest niewielki parking . Największym zabytkiem jest drewniany kościółek o cechach barokowych, kryty gontem, jeden z czterech podobnych na ziemi kłodzkiej, który został wzniesiony w 1710 r. jako kościół pogrzebowy na miejscowym cmentarzu. Cmentarz nie jest od ponad pół wieku użytkowany. Znajduje się tu jednak kilkanaście grobów sprzed roku 1945 z porcelanowymi tablicami i różnokolorowymi inskrypcjami, w większości w języku niemieckim.

Do lat 60. XX w. działały we wsi dwie kuźnie miechowe, drewniany młyn wodny, którego budynki znajdują się na początku wsi po prawej stronie drogi. Jedne z pierwszych rodzin, które osiedliły się po II wojnie światowej w Kamieńczyku, to: Aksamitowie, Puziowie, Zubkowie, Harasińscy, Kozinowie, a jedyną niewysiedloną rodziną Niemców sudeckich była rodzina Braunerów, która w latach 50. XX wieku wyjechała do RFN.

Kamieńczyk-zabytkowy drewniany kościół

Kamienny pomnik z początku XX w. z tablicą upamiętniającą poległych na wojnie żołnierzy, mieszkańców wsi

[edytuj] Zabytki

zabytkowy drewniany kościółek o cechach barokowych z 1710 r.
kamienna rzeźba przed kościołem – Ukrzyżowanie z II poł. XVIII w.
ludowe rzeźby i obrazy malowane na szkle stanowiące ciekawy układ plastyczny.

[edytuj] Przejście graniczne

Zobacz więcej w osobnym artykule: Przejście graniczne Kamieńczyk-Mladkov Petrovický.

Kamieńczyk-Mladkov Petrovický — turystyczne przejście graniczne do Czech.

[edytuj] Miejsca warte uwagi

przydrożna kapliczka.
chaty budownictwa sudeckiego z gankami typu kłodzkiego z końca XVIII w..
stary nieczynny młyn wodny.
nasyp kolejowy i tunele kamienne.
panorama z Kamyka na Masyw Śnieżnika, Marię Śnieżną (Igliczna) i klasztor w Králikach.
dolina potoku Kamionka.
miejsce widokowe na żółtym szlaku przy kościele z rozległą panoramą Wysoczyzny Międzyleskiej i Masywu Śnieżnika
wyrobiska po eksploatacji kamienia.

[edytuj] Turystyka

Przez wieś prowadzą szlaki turystyczne

żółty - prowadzący z Międzylesia do przejścia granicznego i dalej.
zielony - prowadzący wzdłuż granicy z Masywu Śnieżnika do Niemojowa.

[edytuj] Ciekawostka

W 1945 roku pod koniec II wojny światowej przez Kamieńczyk wycofywała się niemiecka jednostka piechoty VIII Korpusu piechoty oraz dowództwo VIII Korpusu, wchodzącego w skład 17 Armii Polowej.