Konik morski

Z Wikipedii

Koniki morskie
konik morski
Systematyka
Domena	eukarioty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	promieniopłetwe
Rząd	ciernikokształtne
Rodzina	igliczniowate
Rodzaj	Hippocampus i Phyllopteryx
Nazwa systematyczna
Hippocampus i Phyllopteryx

Koniki morskie, pławikoniki – nazwa grupy ryb morskich z rzędu igliczniokształtnych z rodzajów Hippocampus i Phyllopteryx.

Występowanie: głównie tropikalne wody oceaniczne, niektóre spotykane w wodach słonawych i słodkich.

[edytuj] Opis

Kształtem przypominają konika szachowego; ogon czepny (żyją wśród roślinności litoralu); samica składa ikrę do komory lęgowej samca, który opiekuje się potomstwem; Żywią się planktonem. Znanych jest kilkadziesiąt gatunków. Różnice pomiędzy samcem a samicą (dymorfizm płciowy) są łatwe do rozpoznania: samiec posiada poniżej okolicy klatki piersiowej worek rodczy.

Gatunek zagrożony wymarciem: często kupowane na prezenty lub hodowane w akwariach; największe zapotrzebowanie istnieje w tradycyjnej medycynie chińskiej, japońskiej i koreańskiej (przypisuje im się właściwości lecznicze w chorobach układu oddechowego oraz impotencji).

Te kolorowe koniki morskie należą do najbardziej atrakcyjnych żyjątek morskich, fascynują swoim wyglądem. Z kilkudziesięciu znanych gatunków koników morskich tylko 5 gatunków jest importowanych legalnie. Najmniejsze osiągają kilka centymetrów, największe do 35 cm długości.

Koniki morskie pobierają pokarm poprzez całkowicie wyspecjalizowane ruchy ssąco-wciągające pyszczka. Te ruchy ssące podczas pobierania pokarmu są tak silne, że w ich wyniku powstają wyraźne odgłosy, sam pokarm jest również widoczny, przechodząc poprzez średnicę otworu gębowego. Po wciągnięciu znienacka swojej ofiary, wydobywa się tylko mgiełka ze skrzeli konika, co sprawia wrażenie "dymiącej" się jego główki. Zanim jednak konik morski schwyta pokarm, może to potrwać jakąś chwilę, ponieważ te zwierzęta oglądają najpierw dokładnie swoją potencjalną ofiarę. Podobnie postępują również kilkudniowe młode koniki, oglądając nawet drobniutki plankton, zanim go zjedzą. Jeżeli już wypatrzą swoją ofiarę, to starają się ją schwytać. Jednak bardzo rzadko ścigają swoją zdobycz, czekają raczej cierpliwie, aż ofiara niemalże sama się zbliży.

[edytuj] Lista gatunków

Kolejno nazwa łacińska, odkrywca i rok odkrycia, obszar występowania.

• Hippocampus abdominalis Lesson, 1827 (Nowa Zelandia oraz południowa i wschodnia Australia)
• Hippocampus alatus Kuiter, 2001
• Hippocampus algiricus Kaup, 1856
• Hippocampus angustus Günther, 1870
• Hippocampus barbouri Jordan & Richardson, 1908
• Hippocampus bargibanti Whitley, 1970 (obszar zachodniego Pacyfiku (m.in. Indonezja, Filipiny, Papua-Nowa Gwinea, Wyspy Salomona)
• Hippocampus biocellatus Kuiter, 2001
• Hippocampus borboniensis Duméril, 1870
• Hippocampus breviceps Peters, 1869 (południowa i wschodnia Australia)
• Hippocampus camelopardalis Bianconi, 1854
• Hippocampus capensis Boulenger, 1900
• Hippocampus colemani Kuiter, 2003
• Hippocampus comes Cantor, 1850
• Hippocampus coronatus Temminck & Schlegel, 1850
• Hippocampus denise Lourie & Randall, 2003
• Hippocampus eihpos Snippe & Snippee, 2006
• Hippocampus erectus Perry, 1810 (wschodnie wybrzeże obydwu Ameryk, od Nowej Szkocji doUrugwaju)
• Hippocampus fisheri Jordan & Evermann, 1903
• Hippocampus fuscus Rüppell, 1838 (Ocean Indyjski)
• Hippocampus grandiceps Kuiter, 2001
• Hippocampus guttulatus Cuvier, 1829
• Hippocampus hendriki Kuiter, 2001
• Hippocampus hippocampus (Linnaeus, 1758) – pławikonik europejski ( Morze Śródziemne i Ocean Atlantycki)
• Hippocampus histrix Kaup, 1856 (Ocean Indyjski, Zatoka Perska, Morze Czerwone oraz Daleki Wschód)
• Hippocampus ingens Girard, 1858 (zachodnie wybrzeże obydwu Ameryk)
• Hippocampus jayakari Boulenger, 1900
• Hippocampus jugumus Kuiter, 2001
• Hippocampus kelloggi Jordan & Snyder, 1901
• Hippocampus kuda Bleeker, 1852 – pławikonik żółty
• Hippocampus lichtensteinii Kaup, 1856
• Hippocampus minotaur Gomon, 1997
• Hippocampus mohnikei Bleeker, 1854
• Hippocampus montebelloensis Kuiter, 2001
• Hippocampus multispinus Kuiter, 2001
• Hippocampus procerus Kuiter, 2001
• Hippocampus queenslandicus Horne, 2001
• Hippocampus ramulosus Leach in Shaw & Nodder, 1814 – pławikonik sargassowy
• Hippocampus reidi Ginsburg, 1933 – pławikonik długonosy (Karaiby)
• Hippocampus semispinosus Kuiter, 2001
• Hippocampus sindonis Jordan & Snyder, 1901
• Hippocampus spinosissimus Weber, 1913
• Hippocampus subelongatus Castelnau, 1873
• Hippocampus trimaculatus Leach, 1814
• Hippocampus whitei Bleeker, 1855 (wschodnia Australia)
• Hippocampus zebra Whitley, 1964
• Hippocampus zosterae Jordan & Gilbert, 1882 (Zatoka Meksykańska i Karaiby)
• Phyllopteryx taeniolatus (Lacepède, 1804)