Kowelin
Z Wikipedii
Kowelin (także covellin, dawniej używano też nazwy kawelin) - minerał z gromady siarczków. Minerał rozpowszechniony, ale występuje w niewielkich ilościach.
Nazwa pochodzi od nazwiska włoskiego mineraloga N. Covellego, odkrywcy tego minerału (w produktach ekshalacji Wezuwiusza).
Spis treści |
[edytuj] Właściwości:
- Wzór chemiczny: CuS – siarczek miedzi
- Układ krystalograficzny: heksagonalny
- Twardość: 1,5-2
- Gęstość: 4,6-4,76
- Rysa: szara lub czarna z niebieskawym odcieniem
- Barwa: jaskrawoniebieska, granatowa, indygo, rzadziej żółta lub czerwona
- Przełam: muszlowy, nierówny
- Połysk: półmetaliczny, matowy
- Łupliwość: doskonała, jednokierunkowa
Bardzo rzadko tworzy kryształy tabliczkowe lub płytkowe (sześcioboczne z wyraźnymi zbrużdżeniami). Jeszcze rzadsze są kryształy izometryczne. Występuje w skupieniach ziarnistych, zbitych, skorupowych i sferolitycznych. Jest bardzo miękki (można go zarysować nawet paznokciem), giętki (nie łamie się przy zginaniu), nieprzezroczysty. Wykazuje wyraźną iryzację (fioletowe lub czerwone refleksy). Często zawiera domieszki żelaza, srebra, ołowiu, selenu.
[edytuj] Występowanie:
Minerał wtórny procesów hydrotermalnych, hipergenicznych. Niekiedy stanowi produkt ekshalacji wulkanicznych (fumarola). Występuje w towarzystwie chalkozynu, bornitu, pirytu, enargitu, chalkopirytu. Tworzy naloty na minerałach zawierających miedź.
- Miejsca występowania
- Chile, USA, Boliwia, Peru, Włochy, Rumunia, Serbia, Niemcy (Schwarzwald), Austria (w okolicach Salzburga), Nowa Zelandia (wyspa Kawau).
- W Polsce
- spotykany bywa w Górach Świętokrzyskich i na Dolnym Śląsku (w złożach miedzi w rejonie Lubina).
[edytuj] Zastosowanie:
- ważna ruda miedzi (ponad 66% Cu)
- atrakcyjny i poszukiwany kamień kolekcjonerski (odmiany wykazujące iryzację)
- czasami wykorzystywany jako kamień ozdobny
[edytuj] Bibliografia:
- Leksykon Przyrodniczy - Minerały i kamienie szlachetne –„Horyzont” 2002r.
- O. Medenbach, C. Sussieck – Fornefeld -Minerały – „Świat Książki” 1996r.
- W. Schumann – Minerały świata – O. Wyd. ”Alma - Press” 2003r.
[edytuj] Zobacz też:
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Artykuł: [3]