Z Wikipedii
Krwiściąg lekarski (Sanguisorba officinalis L.) - gatunek byliny należący do rodziny różowatych. Występuje w stanie dzikim w prawie całej Europie z wyjątkiem północy. W Polsce średnio pospolity
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Roślina półrozetkowa, do metra wysokości.
- Łodyga
- Prosta, górą widlasto rozgałęziona i nieco ulistniona. Wewnątrz pusta, bruzdkowana i nieco błyszcząca. Pod ziemią roślina posiada zdrewniałe, trwałe kłącze.
- Liście
- Na długich ogonkach, z błoniastymi, częściowo przyrośniętymi przylistkami, z 3-7 parami listków, błyszczące. Na spodniej stronie sinozielone. Listki mają długość do 5 cm, są na ogonkach, jajowate, u nasady sercowate, z każdej strony przynajmniej z 12 ostro spiczastymi ząbkami. Liście łodygowe są mniejsze i mają 3-4 pary listków.
- Kwiaty
- Wszystkie kwiaty, w odróżnieniu od krwiściągu mniejszego, są przeważnie obupłciowe. Niepozorne, małe, obupłciowe zebrane w prosto wzniesione na długich szypułkach gęste, kuliste główki o długości 1-3 cm. Cztery działki kielicha są tępe, ciemnobrunatnoczerwone. Brak zewnętrznego kieliszka i płatków korony. Cztery pręciki mają czerwone, odstające nitki a pylniki małe i żółte. Słupek niższy od pręcików i ma znamię wielodzielne. Roślina miododajna, nektar wytwarzany jest w pierścieniowatych nektariach otaczających nasadę słupka. Kwitnie od czerwca do września. Najwcześniej zakwitają kwiaty w górze kwiatostanu. Zapylenie przeważnie krzyżowe za pośrednictwem motyli i muchówek, możliwe jest jednak również samozapylenie.
- Owoce
- Niełupka otoczona działkami kielicha.
- Korzeń
- Ciemnobrunatny, silnie rozgałęziony opatrzony grubymi włóknami.
- Biotop
- Na suchych i wilgotnych łąkach. Hemikryptofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Molinietalia [1]
[edytuj] Zastosowanie
[edytuj] Ciekawostki
- W Alzacji wchodzi w skład wiązek ziół, poświęcanych w święto Wniebowzięcia.
- Zawiązkami owoców przez kilka tygodni żywią się gąsienica motyla modraszek telejus.
Przypisy
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- ↑ 2,0 2,1 Jindřich Krejča, Jan Macků: Atlas roślin leczniczych. Warszawa: Zakł. Nar. im. Ossolińskich, 1989. ISBN 83-04-03281-3.