Dark Magus: Live at Carnegie Hall

Z Wikipedii

Dark Magus: Live at Carnegie Hall
Album studyjny Milesa Davisa
Wydany	1974
Nagrywany	30 marca 1974
Gatunek	jazz, jazz rock, fusion,
Długość	1 godz. 39 min. 39 sek.
Wytwórnia	Columbia
Producent	Teo Macero
Oceny
All Music
Płyta po płycie
Get up with It (1974)	Dark Magus: Live at Carnegie Hall (1974)	Pangaea (1975)

Dark Magus: Live at Carnegie Hall - podwójny koncertowy album nagrany przez Milesa Davisa w Carnegie Hall w marcu 1974 r. i wydany przez firmę nagraniową Columbia w tym samy roku.

Spis treści 1 Charakter albumu 2 Muzycy 3 Spis utworów 3.1 Płyta pierwsza (I) 3.2 Płyta druga (II) 3.3 Płyta pierwsza 3.3.1 Strona pierwsza 3.3.2 Strona druga 3.4 Płyta druga 3.4.1 Strona trzecia 3.4.2 Strona czwarta 4 Opis płyty 4.1 Płyta analogowa (winylowa) 4.2 Wznowienie na CD 5 Linki zewnętrzne

[edytuj] Charakter albumu

Ten koncertowy album Davisa został nagrany 30 marca 1974 r. przez nonet Milesa Davisa. Skład nonetu jest o tyle ciekawy, że nie ma w nim ani jednego klawiszowca a gra aż trzech gitarzystów, z których dwu - Reggie Lucas i Pete Cosey - na pewno pasowało do charakteru ówczesnej muzyki Davisa, a trzeci - Dominique Gaumont - grający w stylu Hendriksa i używający efektów i ich nadużywający - pasował zdecydowanie mniej. Jego ekspansywność zmusiła Lucasa i Coseya do wycofania się. Dlatego w kilku momentach Davis bezpardonowo ucina jego sola.

Rytmicznie album osadzony jest w funku, jak wiele nagrań dokonanych z Michaelem Hendersonem. Spora część muzyki ma dość mroczny charakter i stąd zapewne tytuł albumu.

Jedną z istotnych cech albumu jest niezwykle wyrafinowana i odkrywcza gra sekcji rytmicznej skontrastowanej z nienajlepszą formą dość schematycznie grających saksofonistów.

Zasadniczo prawie ten skład muzyków nagra dwa następne albumy Pangeę i Aghartę. Najważniejszą zmianą będzie wejście do grupy saksofonisty Sonny'ego Fortune'a.

[edytuj] Muzycy

Nonet

• Miles Davis - trąbka, organy
• Dave Liebman - flet (2); saksofon sopranowy (1); saksofon tenorowy,
• Azar Lawrence - saksofon tenorowy (3)
• Pete Cosey - gitara
• Reggie Lucas - gitara
• Dominique Gaumont - gitara
• Michael Henderson - gitara basowa
• Al Foster - perkusja
• Mtume - instrumenty perkusyjne

[edytuj] Spis utworów

CD

[edytuj] Płyta pierwsza (I)

1. Moja (Part 1) [12:28]
2. Moja (Part 2) [12:40]
3. Wili (Part 1) [14:20]
4. Wili (Part 2) [10:44]

[edytuj] Płyta druga (II)

1. Tatu (Part 1) [18:47]
2. Tatu (Part 2) [6:29] (Calypso Frelimo)
3. Nne (Part 1) [15:19] (Ife)
4. Nne (Part 2) [10:11]

Album analogowy (winyl)

[edytuj] Płyta pierwsza

[edytuj] Strona pierwsza

1. Moja (Part 1)
2. Moja (Part 2)

[edytuj] Strona druga

1. Wili (Part 1)
2. Wili (Part 2)

[edytuj] Płyta druga

[edytuj] Strona trzecia

1. Tatu (Part 1)
2. Tatu (Part 2) (Calypso Frelimo)

[edytuj] Strona czwarta

1. Nne (Part 1 ) (Ife)
2. Nne (Part 2)

[edytuj] Opis płyty

[edytuj] Płyta analogowa (winylowa)

• Producent - Teo Macero
• Inżynier nagrywający - Shuichiro Hoshini
• Miksowanie - Tomoo Suzuki
• Daty nagrania - 30 marca 1974
• Miejsce nagrania - Carnegie Hall, Nowy Jork
• Czas albumu - 99 min. 39 sek./1 godz. 39 min. 39 sek.
• Data wydania - 1974
• Projekt okładki - Teruhisa Tajima
• Fotografie na okładce - Shigeo Anzai i Ryuchi Okano
• Firma nagraniowa - Sony
• Numer katalogowy - Sopj 40AP

[edytuj] Wznowienie na CD

• Producent - Bob Belden
• Cyfrowy remastering - Tom Ruff
• Studio - Sony Music Studios, Nowy Jork
• Dyrektor projektu - Seth Rothstein
• Seria Columbia Jazz Reissue - Steve Berkowitz, Kevin Gore
• Kierownik artystyczny - Cozbi Sanchez-Cabrera
• Koordynator A & R - Patti Matheny
• Projekt - Randall Martin
• Fotografie we wkładce - Urve Kuusik - wszystkie oprócz Sandy Speiser - str.2
• Firma nagraniowa - Columbia/Legacy
• Numer katalogowy - C2K 65173
• ©1997 Sony Music Entertainment, Inc.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Recenzja ang.