M107 SPG
Z Wikipedii
| M107 Self-Propelled Gun | |
 |
|
| Działo M107 w muzeum Yad la-Shiryon (Izrael) (2005) |
|
| Dane podstawowe | |
| Państwo |  Stany Zjednoczone |
| Producent | Pacific Car & Foundry Company |
| Typ pojazdu | armata samobieżna |
| Trakcja | gąsienicowa |
| Załoga | 5 |
| Historia | |
| Prototypy | 1961 |
| Produkcja | 1961 – 1972 |
| Wyprodukowano | ok. 1200 |
| Dane techniczne | |
| Silnik | 1 silnik wysokoprężny, 8-cylindrowy General Motors 8V71T o mocy 450 KM przy 2300 obr./min. |
| Transmisja | mechaniczna |
| Długość | 11,26 m (maksymalna) 5,72 m (kadłub) |
| Szerokość | 3,15 m |
| Wysokość | 3,68 m (w położeniu marszowym) |
| Prześwit | 0,47 m |
| Masa | 28 168 kg (własna) |
| Osiągi | |
| Prędkość | 56 km/h (droga) |
| Zasięg | 725 km |
| Pokonywanie przeszkód | |
| Brody (głęb.) | 1,07 m |
| Rowy (szer.) | 2,36 m |
| Ściany (wys.) | 1,02 m |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 armata M113 kal. 175 mm | |
| Użytkownicy | |
| Stany Zjednoczone, Wielka Brytania, Niemcy, Grecja, Włochy, Izrael | |
Armata samobieżna M107 kal. 175 mm (ang. M107 Self-Propelled Gun) – amerykańska armata samobieżna opracowana i produkowana od 1962 roku w wytwórni Pacific Car and Foundry Company
Spis treści |
[edytuj] Historia
W 1961 roku w amerykańskiej wytwórni Pacific Car and Foundry Company opracowano 175 mm armatę samobieżną M107.
Działo zamontowane jest na uniwersalnym podwoziu gąsienicowym T249. Uzbrojenie je stanowi armata M113 kal. 175 mm z lufa o długości 9,15 m. Posiada ona zamek tłokowy, oporopowrotnik hydropneumatyczny. Działo jest wyposażone w hydrauliczny układ zmechanizowanego zasilania. Mechanizm naprowadzania jest ręczny i hydrauliczny. Działo M107 jest wyposażone w lemiesz opuszczany hydraulicznie, który służy do okopywania działa i zwiększa jego stateczność podczas prowadzenia ognia. Do strzelania stosuje się naboje rozdzielnego ładowania z ładunkiem zmiennym i pociski odłamkowo-burzące o masie 66,78 kg. Pojazd przewozi dwie jednostki ognia.
W pierwszej połowie lat siedemdziesiątych XX wieku rozpoczęto produkcję zmodernizowanego wariantu armaty z lufą samowzmocnioną o większej trwałości oraz udoskonalonym układem zasilania.
Armata samobieżna M107 kal. 175 mm była produkowana oprócz zakładów Pacific Car and Foundry Company także w zakładach FMC Corporation i Bowen-McLaughlin-York. Ogółem wyprodukowano około 1200 dział tego typu.
[edytuj] Użycie
Działo samobieżne M107 kal. 107 mm zaczęto wprowadzać do armii Stanów Zjednoczonych od 1962 roku, a w styczniu 1963 roku sformowano pierwszy dywizjon tych dział.
Oprócz Stanów Zjednoczonych znajdowały się jeszcze na uzbrojeniu armii Wielkiej Brytanii, Niemiec, Włoch, Grecji i Izraela.
Pod koniec lat osiemdziesiątych XX wieku działo samobieżne M107 zaczęto zastępować haubicą samobieżną M110A2 kal. 203,2 mm.
[edytuj] Dane taktyczno-techniczne armaty M113 kal. 107 mm
- Kąt ostrzały:
- w płaszczyźnie pionowej: -2º do +65º
- w płaszczyźnie poziomej: - 60º
- Osiągi:
- prędkość początkowa pocisku:
- przy ładunku pierwszym: 509 m/s
- przy ładunku drugim: 702 m/s
- przy ładunku trzecim: 912 m/s
- maksymalna donośność pocisku: 32 700 m
- szybkostrzelność: 2 strz./min
- prędkość początkowa pocisku:
[edytuj] Linki zewnętrzne
|
Pojazdy przeciwlotnicze
|
|
|
Inne pojazdy
|
|
