M52 SPH
Z Wikipedii
| M52 SPH | |
 |
|
| Dane podstawowe | |
| Państwo |  Stany Zjednoczone |
| Trakcja | gąsienicowa |
| Typ | działo samobieżne |
| Załoga | 5 osób |
| Lata produkcji | 1951 - ?? |
| Wyprodukowano | 684 szt. |
| Dane techniczne | |
| Silnik | Continental AOS-895-3 |
| Wymiary | |
| Długość maks. | 5800 mm |
| Szerokość | 3149 mm |
| Wysokość | 3316 mm |
| Prześwit | 491 mm |
| Masa | |
| Masa własna | 24 040 kg |
| Osiągi | |
| Prędkości maksymalne | |
| Na drodze | 56 km/h |
| Zdolność pokonywania przeszkód | |
| Rowy | 180 cm |
| Ściany pionowe | 91 cm |
| Zasięg | 160 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| Artyleryjskie | 1 × haubica M85 kalibru 105 mm (102 nab.) |
| Strzeleckie | 1 × wkm M2HB kalibru 12,7 mm (900 nab.) |
| Użytkownicy | |
| US Army | |
M52 Self-propelled Howitzer - amerykańskie działo samobieżne.
Działo M52 było zbudowane na zmodyfikowanym podwoziu czołgu M41 Walker Bulldog, identycznym jak w przypadku działa M44 SPH. Na podwoziu umieszczona była obrotowa wieża z haubica M85 kalibru 105 mm. Kat ostrzału działa w poziomie był równy 120°, w pionie od -10° do +65°. Maksymalna donośność pocisków była równa 11 270 m. Wewnątrz pojazdu przewożone były 102 naboje do działa z czego 21 było gotowych do natychmiastowego użycia. Uzbrojeniem dodatkowym był M2HB kalibru 12,7 mm.
Produkcję dział M52 rozpoczęto w 1951 roku, ale problemy techniczne trapiące pierwsze wozy sprawiły ze oficjalnie do uzbrojenia przyjęte zostały w 1955 roku.
[edytuj] Bibliografia
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak Encyklopedia współczesnej broni palnej, WiS, Warszawa 1994, ISBN 83-86028-01-7.
[edytuj] Linki zewnętrzne
Amerykańskie pojazdy wojskowe po 1945
|
Pojazdy przeciwlotnicze
|
|
|
Inne pojazdy
|
|
