Marian Garlicki

Z Wikipedii

Marian Garlicki
generał brygady
Urodzony	8 grudnia 1908 Drohobycz
Zmarł	23 maja 2002 Warszawa
Kariera wojskowa
W służbie od	1939
Stanowiska	naczelny chirurg Wojska Polskiego, komendant Wojskowej Akademii Medycznej
Najważniejsze bitwy i wojny	II wojna światowa
Późniejsza praca	Akademia Medyczna w Warszawie
Odznaczenia

Marian Garlicki (ur. 8 grudnia 1908 roku w Drohobyczu, zm. 23 maja 2002 roku w Warszawie) – oficer Wojska Polskiego w stopniu generała brygady, poseł na Sejm PRL, profesor doktor habilitowany nauk medycznych, chirurg, ortopeda i traumatolog, w latach 1954-1957 rektor Śląskiej Akademii Medycznej, następnie naczelny chirurg Wojska Polskiego, od 1958 do 1965 roku komendant-rektor Wojskowej Akademii Medycznej, uczestnik II wojny światowej, czterokrotnie odznaczony Orderem Odrodzenia Polski.

[edytuj] Wykształcenie

Marian Mieczysław Garlicki urodził się 8 grudnia 1908 roku w Drohobyczu na terenie zaboru austriackiego. Był synem Stanisława i Zofii z Michnowiczów. W latach 1918-1926 uczył się w Zakładzie Naukowo-Wychowawczym Ojców Jezuitów w Chyrowie. Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości w 1927 roku rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, które ukończył w 1933 roku, a w 1935 roku otrzymał tytuł lekarza medycyny.

[edytuj] II wojna światowa

Następnie pracował we lwowskich szpitalach, w tym jako asystent na Oddziale Chirurgii Dziecięcej Szpitala im. św. Zofii. Z dniem 1 września 1939 roku został zmobilizowany w stopniu porucznika lekarza i wyznaczony ordynatorem Oddziału Chirurgicznego Szpitala Wojennego nr 604 we Lwowie. Od 23 września 1939 roku był asystentem w Klinice Chirurgii Ogólnej Lwowskiego Państwowego Instytutu Medycznego oraz na Oddziale Chirurgii Dziecięcej Szpitala Powszechnego. W 1944 roku objął stanowisko starszego asystenta Kliniki Chirurgii Ogólnej Lwowskiego Państwowego Instytutu Medycznego. Podczas II wojny światowej służył również w Armii Krajowej, gdzie sprawował funkcję zastępcy szefa Służby Zdrowia Okręgu Lwów. 16 września 1944 roku powołano go do Wojska Polskiego z przydziałem na ordynatora Oddziału Chirurgicznego 66 Szpitala Ewakuacyjnego. W tym okresie pracował jednocześnie na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.

[edytuj] Lata powojenne

W latach 1945-1946 był kolejno naczelnym chirurgiem Szpitala Wojskowego w Poznaniu i ordynatorem Oddziału Chirurgicznego Szpitala Ministerstwa Obrony Narodowej w Warszawie, po czym przeszedł do rezerwy. W 1946 roku został starszym asystentem w Centralnym Instytucie Chirurgii Urazowej w Warszawie, natomiast w 1948 roku objął stanowisko adiunkta III Kliniki Chirurgicznej Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego.^[1] W 1947 roku uzyskał stopień naukowy doktora, a w 1951 roku doktora habilitowanego. W 1952 roku wyznaczono go kierownikiem Kliniki Chirurgii Ortopedycznej Śląskiej Akademii Medycznej i katowickim konsultantem wojewódzkim w zakresie ortopedii i traumatologii. Od 1954 do 1957 roku pełnił funkcję rektora Śląskiej Akademii Medycznej. Również w 1954 roku otrzymał stanowisko profesora nadzwyczajnego Śląskiej Akademii Medycznej. 20 stycznia 1957 roku został wybrany posłem na Sejm PRL, w którym był zastępcą przewodniczącego Komisji Zdrowia i Kultury Fizycznej.

Latem 1957 roku powołano go z rezerwy do czynnej służby wojskowej w stopniu pułkownika i wyznaczono naczelnym chirurgiem Wojska Polskiego oraz kierownikiem naukowym Kliniki Ortopedyczno-Urazowej Szpitala Ministerstwa Obrony Narodowej. 7 października 1958 roku awansował na generała brygady. W okresie 14 października 1958 roku – 9 lutego 1965 roku był pierwszym komendantem-rektorem Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi. Od 1960 do 1984 roku pełnił funkcję krajowego konsultanta do spraw ortopedii i traumatologii. 18 lipca 1963 otrzymał tytuł naukowy profesora. W 1966 roku został kierownikiem Katedry i Kliniki Ortopedycznej Akademii Medycznej w Warszawie. Stanowisko zajmował do 1979 roku. Działał w wielu instytucjach naukowych, zarówno w kraju jak i zagranicą.

W 1973 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Wojskowej Akademii Medycznej, a w 1996 roku Śląskiej Akademii Medycznej. Był autorem kilkudziesięciu prac naukowych, promotorem blisko 30 przewodów doktorskich i opiekunem kilku habilitacji. W 1935 roku zawarł związek małżeński ze Stanisławą Goetz, mieli dwóch synów, Janusza i Marka. Zmarł 23 maja 2002 roku, został pochowany na Powązkach.

[edytuj] Odznaczenia

Order Odrodzenia Polski I kl. (Krzyż Wielki) w 1998 roku ^[2]
Order Odrodzenia Polski III kl.
Order Odrodzenia Polski IV kl.
Order Odrodzenia Polski V kl.
Order Sztandaru Pracy I kl.
Order Sztandaru Pracy II kl.
Złoty Krzyż Zasługi
Krzyż Partyzancki
Medal Za udział w wojnie obronnej 1939
Medal Komisji Edukacji Narodowej
Złoty Medal Medicus Magnus
Medal Gloria Medicinae w 1990 roku^[3]
Odznaka Za wzorową pracę w służbie zdrowia
International Golden Star Merit for Medicine

[edytuj] Bibliografia

Dr Irena Komasara, dr Alfred Puzio. "Marian Mieczysław Garlicki (1908-1922)." Centrum Dokumentacji Dziejów Medycyny i Farmacji Górnego Śląska, 2005-09-09 [dostęp: 2007-09-12]. Śląski Uniwersytet Medyczny. Katowice 2005.
Praca zbiorowa pod redakcją ppłk. mgr. Mirosława Wdowczyka. "80 lat Wyższego Szkolnictwa Medycznego w Wojsku Polskim 1922-2002." Płk dr hab. n. med. Czesław Jeśman. "Poczet komendantów-rektorów Wojskowej Akademii Medycznej." Format: PDF, str. 67 [dostęp: 2007-09-12]. Wojskowa Akademia Medyczna im. gen. dyw. Bolesława Szareckiego. Łódź 2002.

Przypisy

↑ W dniu 1 stycznia 1950 Wydział Lekarski i Wydział Farmaceutyczny Uniwersytetu Warszawskiego utworzyły Akademię Medyczną w Warszawie.
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 lipca 1998 r. o nadaniu orderu. (Monitor Polski nr 30 z dnia 18 września 1998 r., poz. 429)
↑ "Kawalerowie Medalu Gloria Medicinae", Polskie Towarzystwo Lekarskie.

[edytuj] Linki zewnętrzne

Ewa Dobrowolska. Sylwetki – Marian Garlicki. "Życia nie zmarnowałem" część I, część II. Opublikowano w: "Puls". Numer 2005-03. Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza., 2005-03-21 [dostęp: 2007-09-12]. Warszawa 2005.
Biuletyn informacyjny ŚAM 2002 nr 2. "Pro memoria." Śląska Akademia Medyczna. Katowice 2002. ISSN 0867-7646
"Wspomnienie o profesorze Marianie Garlickim." Opublikowano w: "Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja", Historia medycyny. Numer 3/2002. Agencja wydawnicza Medsportpress. Warszawa 2002. ISSN 1509-3492