Mela Muter
Z Wikipedii
Mela Muter (właściwie Maria Melania Mutermilchowa, ur. 1876 w Warszawie, zm. 1967 w Paryżu) - polska malarka pochodzenia żydowskiego, większość życia spędziła we Francji.
Mela Muter pochodziła z rodziny Klingslandów, zasymilowanej rodziny żydowskiej. W Warszawie ukończyła roczny kurs malarstwa. W 1901 wyjechała do Paryża, gdzie spędziła później większość swojego życia. Uczestniczyła tam, choć dość nieregularnie, w zajęciach różnych szkół artystycznych, m.in. znanej Académie Colarossi. Muter obracała się w kręgach paryskiej elity artystycznej i intelektualnej. Utrzymywała również kontakty z twórcami z École de Paris. Od 1902 jej obrazy pojawiały się na dorocznych zbiorowych wystawach w Paryżu, ale także w Krakowie, Lwowie i Warszawie. Jej pierwsza indywidualna wystawa miała miejsce w 1912 w barcelońskiej Galerii José Dalmau. Od tego samego roku była członkinią paryskiego Société nationale des Beaux-Arts. W 1923 w warszawskiej Zachęcie zorganizowana została duża wystawa jej twórczości. W 1927 Muter przyjęła obywatelstwo francuskie. II wojnę światową przetrwała w Awinionie, a po jej zakończeniu powróciła do Paryża, gdzie nadal tworzyła, choć z mniejszą intensywnością, aż do śmierci.
Twórczość Meli Muter ulegała różnym wpływom. Początkowo dominowały w niej luministyczno-symbolistyczne pejzaże i portrety. Później w jej obrazach przejawiały się wpływy impresjonizmu, syntetyzmu szkoły Pont-Aven czy wreszcie fowizmu. Interesowała ją twórczość Paula Cézanne'a, Vincenta van Gogha i Edouarda Vuillarda. Wiele jej obrazów powstało w trakcie plenerów w Bretanii i w Hiszpanii. Na swoich płótnach, zwykle o dużych rozmiarach, Muter posługiwała się zwykle wielkimi liniami i dużymi plamami barwnymi, rezygnując ze szczegółów.
