Modrzejów

Z Wikipedii

Współrzędne: 50°14'28" N 19°8'59" E50.2411111 19.1497222 (Modrzejów)

	Modrzejów
	dzielnica Sosnowca

Status

dzielnica

Założono

1706 (prawa miejskie)

W granicach miasta

od 1915

Położenie

50° 14'28'' N
19° 8'59'' E

Położenie na planie Sosnowca

Modrzejów to południowa, nieduża dzielnica Sosnowca, czasem błędnie określana Niwką-Modrzejów od nazwy połączonej a już nie istniejącej kopalni.

[edytuj] Położenie

Graniczy od północy z Dębową Górą, od wschodu z Niwką a od południa i zachodu Mysłowicami, którą to granicę wyznacza przepływająca tutaj rzeka Czarna Przemsza, łącząca się następnie w historycznym miejscu z Białą Przemszą, tworząc w ten sposób Przemszę; to połączenie rzek stało się wizualnym symbolem Sosnowca, odzwierciedlonym w elementach herbu i - jako jedyny motyw - na fladze. Na skraju dzielnicy znajduje się historyczne, posiadające europejski wymiar miejsce styku trzech zaborów zwane Trójkątem Trzech Cesarzy.

Przez środek dzielnicy przebiega droga krajowa nr 79 spełniająca na tym odcinku charakter drogi lokalnej.

[edytuj] Historia

Jedno z kilku wyjątkowych miasteczek w dziejach Polski. Określane jako tzw. miasteczko żydowskie, było ich tylko kilka. Wyróżniały sie tym, że w swoim obrębie nie miały świątyni chrześcijańskiej tylko żydowską. W przypadku Modrzejowa najbliższy kościół znajdowała sie w Mysłowicach i w Niwce. Znajdowały się tu także inne obiekty związane ze społecznością żydowską.Większość mieszkańców stanowili Żydzi, co zaczęło sie zmieniać dopiero przed II wojną światową.Ponieważ było to miasto, które swoje powstanie zawdzięcza pograniczu Małopolsko- Śląskiemu, które przecięte zostało ważnym traktem handlowym, geografowie nazywają je miasto-wrota (gateway city). A także z uwagi na sąsiedztwo Mysłowic miasto bliźniacze (Twin city). Określenia te odnoszą sie jednak do czasów historycznych XVIII i XIX w.

Pierwsza wzmianka o nim pochodzi z 1650 roku i znajduje się w kronikach Bractwa Różańcowego w Mysłowicach. W 1706 roku, za przyzwoleniem króla Augusta II Mocnego, osada została przemianowana w miasto o nazwie Modrzewo (od nazwiska właściciela). Obecnej nazwy zaczęto używać od 1711 roku. Modrzejów był drugim po Będzinie, głównym skupiskiem ludności żydowskiej w Zagłębiu Dąbrowskim. Tutaj osiedlili się Żydzi z okolic Olkusza, Żarek, Częstochowy i Pilicy, uciekający przed zarazą. W roku 1713 posiadali już kahał, synagogę i własny cmentarz. Według danych z 1849 roku w Modrzejowie mieszkało 310 Żydów, co stanowiło prawie 84% ogółu mieszkańców miasta.

Modrzejów należał do dóbr sieleckich. Jego właścicielami byli: Jaroccy, Klajnerowie - Minorowie, Przybysławscy, Modrzewscy, Kabielscy, Tęgoborscy, Żulińscy, Grabińscy, Jordan hr. Stojewski, a od początku XIX wieku Niemcy: gen. Schimmelpfenig von de Oye, Ludwig Anhalt-Coeten von Pless, hrabina Szarlota von Vernigerode zu Stolberg i hr. Jan Renard (od 1856 roku). Miasto miało prawo do 9 jarmarków w roku (przywilej króla Augusta III Sasa) oraz do organizowania cotygodniowych targów na zboże, bydło i konie (przywilej króla Stanisława Augusta Poniatowskiego). Od 1725 roku istniał tutaj magazyn soli. Wskutek m.in. silnej konkurencji ze strony pobliskich Mysłowic, które leżały wprawdzie za granicą, lecz stanowiły centrum handlowe także dla dóbr sieleckich, Modrzejów zatrzymał się w rozwoju. W 1801 r. straciły prawa miejskie, ale ten edykt chyba nie wszedł w życie, bo dopiero car odebrał je definitywnie w roku 1870. Po powstaniu styczniowym (oddziały powstańcze operowały w tym rejonie i próbowały zdobyć miasto). Przemysł zaczął powstawać tutaj stosunkowo późno. W latach 1902 - 1912 zbudowano kopalnię "Modrzejów" jako część kopalni "Niwka"; samodzielność uzyskała w 1919 roku. Należała do Towarzystwa Kopalń i Zakładów Hutniczych Sosnowieckich. Po II wojnie światowej ponownie połączyła się z "Niwką". Kopalnia obecnie już nie istnieje. W roku 1915 Modrzejów został przyłączony do Sosnowca. W okresie międzywojennym próbowano utworzyć osobne miasto Niwka - Modrzejów zob. Niwka.

1938, 1 sierpnia - uruchomienie pierwszego połączenia autobusowego na trasie Śródmieście Sosnowca - Mysłowice
1954, 30 kwietnia - uruchomienie połączenia tramwajowego na trasie Śródmieście Sosnowca - Mysłowice

[edytuj] Zabytki

Kapliczka Matki Boskiej Częstochowskiej, 1857 r.
Cmentarz żydowski (Kirkut) przy ul. Pastewnej i Bożniczej (początki datowane na XVIII w., pow. 0,3 ha,; znajduje się tam wiele zabytkowych płyt nagrobnych z XVIII, XIX i XX w.)
Drewniana chałupa, XIX w., ul. Wygody 2
Układ urbanistyczny dawnego miasta z rynkiem (ul. Rynek) i kilkoma sąsiednimi ulicami. Układ zdewastowany po II wojnie światowej. * Zburzona całkowicie pierzeja od strony Mysłowic i Dębowej Góry. Zachowana od strony Niwki i 2 budynki od strony kirkutu żydowskiego. W XXI w. w części dawnego rynku powstało rondo. Ślad po synagodze żydowskiej i łaźni żydowskiej (Mykwie).
Zabytkowa zabudowa mieszkalna z końca XIX i początku XX w., szczególnie przy ul. Orląt Lwowskich.

[edytuj] Inne obiekty i miejsca

Na północ od Rynku przy drodze do centrum Sosnowca obszar ochrony przyrody obejmujący tereny leśne i wodne. Użytek ekologiczny z chronionymi ekosystemami.

Miejsce po komorze celnej na dawnej granicy rosyjsko-pruskiej. W terenie najbliższe sąsiedztwo dużego, pojedynczego drzewa przy ul. Orląt Lwowskich. Tu też miał przyczółek most na Przemszy w kierunku Mysłowic.

Na Przemszy jeden z najnowocześniejszych mostów w Okręgu Katowickim.

[edytuj] Bibliografia

Urbański K., Powstanie i rozwój gminy żydowskiej w Modrzejowie, 1998
Sosnowiec - monografia miasta, 1977, Katowice
Ziółkowski J, Sosnowiec drogi i czynniki rozwoju miasta przemysłowego, 1960
Firek W., Opis techniczny studiów zagospodarowania Sosnowca, 1949
Krzysztofik R., Dawna granica państwowa jako czynnik miastotwórczy na terenie Sosnowca, [w:] Granice - obszary przygraniczne - euroregiony, 2003