Neville Southall

Z Wikipedii

Kariera piłkarska
Neville Southall

Imię i nazwisko	Neville Southall
Data i miejsce urodzenia	16 września 1958 Llandudno, Walia
Pozycja	Bramkarz
Wzrost	185,5 cm
Waga	Big Nev
Lata	Klub	M (G)
1973-1980 1980-1981 1981-1998 1983 1997-1998 1998 1998 1998-2000 1999 2000 2001 2001 2001 2001 2001-2002 2002	Winsford United Bury Everton → Port Vale (wyp.) → Southend United (wyp.) → Stoke City (loan) Stoke City Torquay United → Huddersfield Town (wyp.) Bradford City York City Rhyl Shrewsbury Town Dover Athletic Shrewsbury Town Dagenham & Redbridge	39 (0) 578 (0) 9 (0) 9 (0) 3 (0) 9 (0) 53 (0) 0 (0) 1 (0)
Reprezentacja narodowa
Lata	Reprezentacja
1982-1997	Walia	92 (0)

Neville Southall (ur. 16 września 1958 roku w Llandudno) były walijski piłkarz grający na pozycji bramkarza. Najbardziej znany z gry dla Evertonu, w którym występował, z krótkimi przerwami na wypożyczenia przez 17 lat. W czasie swojej kariery mierzył 185,5 cm wzrostu. Uznany przez World Soccer Magazine jednym ze 100 najlepszych piłkarzy XX wieku.

[edytuj] Kariera klubowa

[edytuj] Winsford United & Bury FC

Southall swoją karierę zaczynał w klubie Winsford United. W klubie tym występował przez jeden sezon(1980/1979). Następnie trafił do Bury FC w klubie tym grał w pierwszym składzie i swoimi występami zwrócił na siebie uwagę trenera Evertonu Howarda Kendalla.

[edytuj] Everton F.C.

Southall na Goodison Park trafił w lipcu 1981 roku za 150 tysięcy funtów. Southall o miejsce w pierwszym składzie The Toffees musiał rywalizować z Jimem Arnoldem. Początkowo walijczyk wygrywał tą rywalizację, ale po przegranych przez Everton 5-0 derbach z Liverpoolem Southall został wypożyczony do Port Vale F.C.. W klubie tym wystąpił dziewięc razy, reprezntując barwy zespołu w rundzie wiosennej sezonu 1982/1983. Po powrocie z wypożyczenia Southall stał się podstawowym bramkarzem Evertonu w sezonie 1983/1984. Kolejny sezon był przełomem w karierzę walijczyka wraz z Evertonem zdoybył Mistrzostwo Anglii oraz Puchar Zdobywców Pucharów, a także dotarł do finału FA Cup, gdzie jego zespół przegrał dopiero po dogrywce z Manchesterem United, a sam Southall został wybranym zawodnikiem roku w Premier League. W 1986 roku doznał on poważnej kontuzji, która wyeliminowała go z gry w przegranym przez Everton w finale FA Cup. Na kolejne sukcesy Southallowi przyszło czekać do sezonu 1986/1987, w którym to Everton po roku przerwy po raz dziewiąty i jak do tej pory ostatni został mistrzem Anglii. Kolejne lata nie były już tak udane dla Southalla i Evertonu. Ostatnim trofeum zdobytym przez Southalla za czasów gry w The Toffees był Puchar Anglii w 1995 roku. We wrześniu 1997 roku Southall został pierwszym zawodnikiem, który zaliczył 200 występów w Premiership. W listopadzie 1997 Howard Kendall zadziwił wszystkich ściągając na Goodison Park Thomasa Myhre z Vikinga Stavanger. 29 listopada Neville Southall zaliczył swój 750(wliczając mecze pucharowe), a zarazem ostatni mecz w barwach Evertonu przeciwko Tottenhamowi. Później był jeszcze wypożyczany do Southend United i Stoke City, a po sezonie 1997/1998 definitywnie rozstał się z The Toffees.

[edytuj] Schyłek kariery

Southall po odejściu z Evertonu bez większych sukcesów występował(często w roli grającego trenera) jeszcze w takich zespołach jak: Doncaster Rovers, Torquay United, Bradford City, Rhyl FC, Shrewsbury Town, Dover Athletic, a w 2002 roku definitywnie zakończył karierę. Jego ostatnim klubem było Dagenham & Redbridge.

[edytuj] Kariera reprezentacyjna

Southall w reprezentacji Walii debiutował 27 maja 1982 roku w meczu przeciwko Irlandii Północnej wygranym przez Walię 3-0. Ostatnim meczem Southalla w reprezentacji był mecz rozegrany 20 sierpnia 1997 roku przeciwko Turcji rozgrywany w Stambule w ramach eliminacji Mistrzost Świata 1998 przegranym przez jego zespoł 4-6. Jest on rekordzistą pod względem występów w reprezentacji Walii, ma on ich na swoim koncie 92. Southallowi nie dane było zagrać na żadnym turnieju rangi mistrzowskiej.