Olga Aleksandrowna Romanowa
Z Wikipedii
 |
Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji. Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach. |
Olga Aleksandrowna Romanowa (ur. 13 czerwca 1882 w Peterhofie, Cesarstwo Rosyjskie, zm. 24 listopada 1960 w Toronto, Kanada) - wielka księżna, córka cara rosyjskiego Aleksandra III i księżniczki duńskiej Dagmary (czyli carycy Marii Fiodorowny). Była siostrą ostatniego cara Rosji Mikołaja II.
[edytuj] Małżeństwa
Olga Romanowa wyszła za mąż za księcia Piotra von Oldenburg. Ślub odbył się 27 lipca 1901 roku. Małżeństwo jednak nie było szczęśliwe. Piotr był homoseksualistą i nie za bardzo interesował się kobietami. Nieskonsumowane małżeństwo zostało anulowane 16 października 1916 roku.
Wielka księżna wyszła ponownie za mąż 14 grudnia 1916 roku w Kijowie za pułkownika Mikołaja Aleksandrowicza Kulikowskiego. Para doczekała się dwójki dzieci: Tichona i Guri'ego.
[edytuj] Rewolucja
Po wybuchu rewolucji październikowej udała się wraz z swoim mężem do Danii, ojczystego kraju swojej matki. Mieszkała razem z Marią Fiodorowną aż do jej śmierci w 1928 roku. Potem przeniosła się wraz z mężem do Kanady, gdzie ten prowadził farmę. Po śmierci męża Olga zamieszkała wraz z rosyjską rodziną w mieszkaniu nad salonem fryzjerskim w Toronto.
[edytuj] OTMA
Olga Aleksandrowna była prawdziwą przyjaciółką swoich czterech bratanic (córek Mikołaja II): Olgi, Tatiany, Marii i Anastazji. Każdej soboty przyjeżdżała z Petersburga do Carskiego Sioła, by spędzić z nimi dzień. Wiedziała dobrze, że OTMA nie marzą o niczym innym, jak wyrwać się choć na trochę z pałacu. Prosiła więc carycę Aleksandrę, by pozwoliła córkom wybrać się z nią na popołudnie do miasta. Gdy Alix wyraziła zgodę, dziewczęta razem z ciotką wsiadały do pociągu, który zawoził je do stolicy. Pierwszym przystankiem w Petersburgu było spotkanie z babcią, Marią Fiodorowną w Pałacu Aniczkowskim. Stamtąd OTMA udawały się do domu ciotki, by móc potańczyć i oderwać się choć na chwilę od rzeczywistości. Przebywało tam wiele młodych osób, więc dziewczęta cieszyły się każdą minutą tej eskapady. Pod wieczór zaś przybywała po księżniczki dama dworu Aleksandry, by zabrać je z powrotem do pałacu.
