Osuchów (powiat żyrardowski)

Z Wikipedii


Osuchów
Województwo	mazowieckie
Powiat	żyrardowski
Gmina	Mszczonów
Sołtys	Krzysztof Szymański
Powierzchnia	1127,26 ha ≈ 1,13 km²
Położenie	51° 53' 52'' N 20° 35' 14'' E
Wysokość	200 m n.p.m.
Liczba mieszkańców • liczba ludności	ok. 370
Strefa numeracyjna (do 2005)	46
Kod pocztowy	96-323
Tablice rejestracyjne	WZY
Położenie na mapie Polski Osuchów
Kościół w Osuchowie
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Wieś Osuchów

Zabytkowa aleja lipowa w Osuchowie

Grób Skulskich i Wołowskich przy kościele

Dzwonnica przy kościele

Osuchów – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie żyrardowskim, w gminie Mszczonów. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa skierniewickiego. Funkcję sołtysa od wielu lat sprawuje pan Krzysztof Szymański.

Na terenie wsi znajduje się rzymskokatolicki kościół parafialny pw. św. Stanisława, biskupa i męczennika. Obecny trójnawowy budynek świątyni wzniesiono w stylu neogotyckim w 1889 r. Kościół mieści trzy ołtarze. Na terenie przykościelnym znajduje się ponadto XVIII-wieczna drewniana dzwonnica i XIX-wieczny grób hrabiego Feliksa Wołowskiego.

Do innych zabytków wsi należy klasycystyczy zespół pałacowo-parkowy, będący dawniej siedzibą jednej z gałęzi hrabiowskiego rodu Platerów (z którego wywodziła się m.in. Emilia Plater). Teren pałacowy został odnowiony w latach 90. XX w. Obecnie mieści się tam Ośrodek Szkoleniowy ZUSu. Teren nie jest dostępny dla zwiedzających.

Do przyrodniczych atrakcji Osuchowa zaliczają się rezerwat przyrody Grądy Osuchowskie i zabytkowa aleja obsadzona ponadstuletnimi lipami, wpisana na listę pomników przyrody.

Spis treści

1 Historia miejscowości
2 Zagospodarowanie terenu i środowisko przyrodnicze
3 Parafia w Osuchowie
4 Miejscowości o podobnej nazwie
5 Linki zewnętrzne

[edytuj] Historia miejscowości

Najstarsza wzmianka o Osuchowie pochodzi z kroniki Jana Długosza i dotyczy pobytu w tej miejscowości króla Władysława Jagiełły w grudniu 1410. Wieś należała wówczas wraz z drewnianym dworem do szlacheckiego rodu Radziejowskich. Staraniem Feliksa Wołowskiego w miejsce drewnianego dworu zbudowano w XIX w. istniejący do dziś neoklasycystyczny pałac (zob. zespół pałacowo-parkowy w Osuchowie). Wraz z otaczającym go parkiem i terenami gruntów wsi Osuchów został zakupiony ok. 1889 r. przez hrabiowską rodzinę Platerów i pozostał w ich rękach aż do konfiskaty w 1944 r. Osuchów w latach 1954-1972 (do reformy administracyjnej) był gromadą i pełnił funkcje ośrodka administracyjnego dla całego regionu południowo-wschodniej części dzisiejszej gminy Mszczonów.

[edytuj] Zagospodarowanie terenu i środowisko przyrodnicze

Tereny wsi w znacznej mierze (około 52,3%) pokrywają lasy mieszane z przewagą drzew liściastych, na obszarze rezerwatu Grądy Osuchowskie występuje także flora właściwa dla obszarów bagiennych.

Uprawa się głównie zboża i ziemniaki, istnieją też sady jabłoniowe. W lasach często pojawiają się wędrowne sarny, głównym przedstawicielem ptactwa łownego jest bażant. Wieś znajduje się także na trasie przelotów migrujących bocianów, a także dzikich gęsi.

Klasyfikacja użytków:

grunty klasy IIIB-25,78 ha
grunty klasy IVa – 143,45 ha
grunty kasy IVb – 116,54 ha
grunty klasy V – 147,22 ha
grunty klasy VI – 71,64 ha
łąki klasy III – 0,45 ha
łąki klasy IV – 18,71 ha
pastwiska klasy V – 3,89 ha
pastwiska klasy VI – 0,67 ha
grunty zadrzewione – 0,39 ha
nieużytki – 5,63 ha
grunty zabudowane – 28,61 ha

[edytuj] Parafia w Osuchowie

[edytuj] Historia parafii

Parafia w Osuchowie należy do diecezji łowickiej. Swój początek zawdzięcza rodzinie Osuchowskich, która w XV w. ufundowała budowę drewnianej świątyni na wzgórzu w Osuchowie. Jednak już w XVII w. właściciel wsi, Mikołaj Osuchowski przeszedł na protestantyzm i parafia przestała istnieć. Msze święte odprawiane były przez zakonnika z klasztoru w Lipiu. W 1750 r. ponownie erygowano świątynię, a wkrótce potem założono istniejący do dziś cmentarz i zbudowano przykościelną dzwonnicę. W 1875 r. rozpoczęto budowę obecnego, murowanego budynku kościoła. Po jej ukończeniu w 1882 r. starą, drewnianą konstrukcję rozebrano. Część zabudowań kościoła spłonęła podczas działań wojennych na początku II wojny światowej, odbudowano je jednak już w 1944 r. W latach 90. proboszcz parafii ks. Marian Lipski zbudował na terenie przykościelnym drugą Drogę Krzyżową Umęczonego Narodu Polskiego (pierwsza powstała wcześniej w Głogowcu koło Kutna).