Paul Szczurek
Z Wikipedii
Paul Szczurek (ur. 26 czerwca 1908, zm. 28 stycznia 1948) - zbrodniarz hitlerowski, członek załogi obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau oraz SS-Unterscharführer.
Urodził się w Chorzowie i był obywatelem polskim narodowości niemieckiej. Z zawodu był hutnikiem. Przed wstąpieniem do SS w 1940, służył w wojsku polskim jako podoficer. W październiku 1940 Szczurek został przydzielony do obozu Auschwitz, gdzie pełnił służbę do stycznia 1945, zarówno w obozie macierzystym, jak i w podobozach w Świętochłowicach, Monowicach i Hubertus-Hütte. Pełnił funkcję strażnika, Blockführera (blokowego), a także pracownika biura cenzury listów i paczek dla więźniów.
Brał udział w selekcjach Żydów, przy czym brutalnie bił ofiary zarówno podczas wyładowywania transportów, jak i przy ich odprowadzaniu do komór gazowych. Dopuścił się także kilku indywidualnych morderstw, dokonując m. in. egzekucji pod Ścianą Śmierci bloku 11. Oprócz tego Szczurek okrutnie traktował więźniów bez względu na wiek i płeć, bijąc ich w brutalny sposób, szczując psem czy urządzając karne ćwiczenia.
W pierwszym procesie oświęcimskim przed Najwyższym Trybunałem Narodowym w Krakowie Paul Szczurek został za swoje zbrodnie skazany na karę śmierci przez powieszenie. Wyrok wykonano w krakowskim więzieniu Montelupich 28 stycznia 1948.
