Polana Kondratowa
Z Wikipedii
Polana Kondratowa – polana zajmująca płaskie dno Doliny Kondratowej w Tatrach Zachodnich. Powstała na dnie stawu morenowego, który wytworzył się w kotle lodowcowym. Dawniej była koszona, stanowiła część Hali Kondratowej. Stały na niej szałasy, szopy i bacówka. Ostał się tylko jeden z nich (bacówka), który w 1984 r. została przez Muzeum Tatrzańskie wyremontowany. Stoi w dolnej części polany i jest niewidoczny ze szlaku turystycznego. Od kiedy zaprzestano użytkowania gospodarczego polany jej obszar zmniejsza się w wyniku zarastania przez las.
Turyści wędrujący polaną zwykle zatrzymują się przy schronisku PTTK na Hali Kondratowej. Jest to najmniejsze z tatrzańskich schronisk w polskiej części Tatr. Obok niego na polanie znajduje się kilka ogromnych głazów. Pochodzą one z lawiny kamiennej, jaka w 1953 r. oberwała się ze zboczy Długiego Giewontu. Jeden z nich, ważący ok. 50 ton uderzył w ścianę schroniska uszkadzając go.
Polana ma swoją przeszłość historyczną. Bacował na niej m. in. Wojtek Gał z Olczy, znany również z tego, że uprawiał zbójnictwo. W początkach rozwoju narciarstwa w Tatrach istniał na polanie (przed 1910 r.) schron narciarski wybudowany przez Uznańskich, ówczesnych właścicieli tych terenów. Przed II wojną światową istniało tutaj prywatne '"dzikie'" schronisko turystyczne. Po wojnie zostało rozebrane. Obecne, stojące na wysokości 1333 m n.p.m zostało wybudowane w 1948 r.
[edytuj] Szlaki turystyczne
Przy schronisku skrzyżowanie szlaków turystycznych:
– niebieski przez Kondracką Przełęcz na Giewont (1:45 h)
– zielony na przełęcz Pod Kondracką Kopą (1:25 h)- – niebieski do Kuźnic przez Kalatówki (1 h)
[edytuj] Bibliografia
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka Encyklopedia Tatrzańska. Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- Józef Nyka: Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII. Latchorzew: Wyd. Trawers, 2003. ISBN 83-915859-1-3.
- Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000. Piwniczna: Agencja Wyd. „Wit” S.c., 2006. ISBN 83-89580-00-4.
