Reprezentacja Finlandii w piłce nożnej
Z Wikipedii
Skrót FIFA | FIN | |
Przydomek | Huuhkajat | |
Związek piłkarski | Suomen Palloliitto | |
Rok założenia | 1907 | |
Prezes | Pekka Hämäläinen | |
Trener | Stuart Baxter | |
Najwięcej meczów | Jari Litmanen (114) | |
Najwięcej bramek | Jari Litmanen (30) | |
|
||
Pierwszy mecz Finlandia - Szwecja 2-5 (Helsinki, Finlandia; 22.10.1911) |
||
Najwyższe zwycięstwo Finlandia - Estonia 10-2 (Helsinki, Finlandia; 11.08.1922) |
||
Najwyższa porażka Niemcy - Finlandia 13-0 (Lipsk, Niemcy; 01.09.1940) |
||
Reprezentacja Finlandii w piłce nożnej nigdy nie grała w żadnym ważnym turnieju piłkarskim. Wprawdzie czterokrotnie wystąpiła na Igrzyskach Olimpijskich, ale swój największy sukces – IV miejsce – odniosła prawie sto lat temu, w 1912 roku. Przez kolejne dekady Finowie wyraźnie ulegali zarówno w meczach towarzyskich, jak i spotkaniach o punkty.
Wyniki reprezentacji nieznacznie poprawiły się w latach 70. i 80. W eliminacjach do Euro 1980 drużyna przegrała tylko jednym punktem, a do Mundialu 1986 – dwoma. Jednak dopiero od lat 90. fińscy piłkarze zaczęli wzbudzać zainteresowanie prezesów największych europejskich klubów.
Finlandia zawsze miała znacznie lepszych zawodników niż drużynę. Jari Litmanen, występujący mimo 37 lat w kadrze do dziś, w barwach Ajaksu Amsterdam triumfował w Pucharze Mistrzów i Superpucharze Europy. Sami Hyypiä był filarem defensywy Liverpoolu, kiedy ten w 2001 roku zdobywał Puchar UEFA. Napastnik Mikael Forssell przez wiele lat grał w Chelsea F.C., bramkarz Antti Niemi wyrobił sobie dobrą markę skutecznymi interwencjami w barwach Heart of Midlothian i Southampton FC, a jego następca Jussi Jääskeläinen ma pewne miejsce w bramce Boltonu Wanderers. Pomocnik Joonas Kolkka z PSV Eindhoven dwa razy wygrywał ligę holenderską, a Teemu Tainio, obecnie gracz Tottenhamu Hotspur, tyle samo razy sięgał po Puchar Francji z AJ Auxerre.
Na obecną kondycję fińskiego futbolu znaczący wpływ ma także brak zainteresowania kibiców. Finlandia jest jednym z niewielu krajów w Europie, w którym piłka nożna nie jest sportem numer jeden. Znacznie większą popularnością cieszą się narciarze, hokeiści i motocykliści.
Mimo iż w ostatnich latach reprezentację trenowali Richard Møller Nielsen, który w 1992 doprowadził Danię do zwycięstwa w mistrzostwach Europy, oraz Antti Muurinen, były szkoleniowiec HJK Helsinki, pierwszego klubu fińskiego grającego w Lidze Mistrzów, to drużyna poczyniła niewielkie postępy. Nadal nie zdołała zakwalifikować się nawet do barażów żadnego z międzynarodowych turniejów.
Od 1 stycznia 2006 do 1 grudnia 2007 roku selekcjonerem był Anglik Roy Hodgson. Jego podopieczni do końca liczyli się w walce o awans do Euro 2008 (ostatecznie zajęli trzecie miejsce). W grupie kwalifikacyjnej m.in. wygrali i zremisowali z Polską i raz wywalczyli podział punktów w spotkaniu z Portugalią.
27 stycznia 2008 roku następcą Hodgsona został jego rodak Stuart Baxter, poprzednio pracujący m.in. w klubach szwedzkich (w sezonie 1999-2000 z AIK Sztokholm grał w Lidze Mistrzów).
Spis treści |
[edytuj] Udział w mistrzostwach świata
- 1930 – Nie brała udziału
- 1934 – Nie brała udziału
- 1938 – Nie zakwalifikowała się
- 1950 – Wycofała się w czasie eliminacji
- 1954– 2006 – Nie zakwalifikowała się
[edytuj] Udział w mistrzostwach Europy
[edytuj] Rekordziści
Najwięcej występów w kadrze
|
Najwięcej goli w kadrze
|
- Gwiazdką oznaczono piłkarzy branych pod uwagę przy ustalaniu obecnej kadry.
[edytuj] Trenerzy reprezentacji Finlandii od lat 90.
- 1988-92 – Jukka Vakkila
- 1993-94 – Tommy Lindholm
- 1994-96 – Jukka Ikäläinen
- 1996-99 – Richard Møller Nielsen
- 2000-05 – Antti Muurinen
- 2005-05 – Jyrki Heliskoski (tymczasowo)
- 2006-07 – Roy Hodgson
- od 2008 - Stuart Baxter
[edytuj] Mecze z Polską
Piłkarze Finlandii grali z Polską trzydzieści razy – odnieśli trzy zwycięstwa, siedem remisów i dwadzieścia porażek, bramki 28:72.
Mecze Polski z Finlandią: | ||||||||
lp. | rok | wynik | miejce rozegrania | uwagi | ||||
1. | 1923 | 3:5 | Helsinki | MT | ||||
2. | 1924 | 1:0 | Warszawa | MT | ||||
3. | 1925 | 2:2 | Helsinki | MT | ||||
4. | 1926 | 7:1 | Poznań | MT | ||||
5. | 1947 | 4:1 | Helsinki | MT | ||||
6. | 1948 | 1:0 | Warszawa | MT | ||||
7. | 1955 | 3:1 | Helsinki | MT | ||||
8. | 1956 | 5:0 | Kraków | MT | ||||
9. | 1957 | 3:1 | Helsinki | eMŚ | ||||
10. | 1957 | 4:0 | Warszawa | eMŚ | ||||
11. | 1959 | 3:1 | Helsinki | eIO | ||||
12. | 1959 | 6:2 | Chorzów | eIO | ||||
13. | 1965 | 0:2 | Helsinki | eMŚ | ||||
14. | 1965 | 7:0 | Szczecin | eMŚ | ||||
15. | 1974 | 2:1 | Helsinki | eME | ||||
16. | 1974 | 3:0 | Poznań | eME | ||||
17. | 1978 | 1:0 | Helsinki | MT | ||||
18. | 1982 | 3:2 | Kuopio | eME | ||||
19. | 1983 | 1:1 | Warszawa | eME | ||||
20. | 1984 | 2:0 | Helsinki | MT | ||||
21. | 1985 | 2:1 | Opole | MT | ||||
22. | 1987 | 3:1 | Rybnik | MT | ||||
23. | 1991 | 1:1 | Warszawa | MT | ||||
24. | 1992 | 0:0 | Pietarsaari | MT | ||||
25. | 1993 | 2:1 | Radom | MT | ||||
26. | 1999 | 1:1 | Ta' Qali | MT | ||||
27. | 2000 | 0:0 | Poznań | MT | ||||
28. | 2006 | 1:3 | Bydgoszcz | eME | ||||
29. | 2007 | 0:0 | Helsinki | eME | ||||
30. | 2008 | 1:0 | Pafos | MT |
[edytuj] Linki zewnętrzne
- RSSSF – archiwum wyników 1911-
- RSSSF – archiwum zawodników z największą liczbą występów i goli
- RSSSF – archiwum trenerów
Albania • Andora • Anglia • Armenia • Austria • Azerbejdżan • Białoruś • Belgia • Bośnia i Hercegowina • Bułgaria • Chorwacja • Cypr • Czarnogóra • Czechy • Dania • Estonia • Finlandia • Francja • Grecja • Gruzja • Hiszpania • Holandia • Irlandia • Irlandia Północna • Islandia • Izrael • Kazachstan • Liechtenstein • Litwa • Luksemburg • Łotwa • Macedonia • Malta • Mołdawia • Niemcy • Norwegia • Polska • Portugalia • Rumunia • Rosja • San Marino • Serbia • Słowacja • Słowenia • Szkocja • Szwajcaria • Szwecja • Turcja • Ukraina • Walia • Węgry • Włochy • Wyspy Owcze
Inne: Czechosłowacja • Jugosławia • NRD • Saara • Związek Radziecki • WNP
FIFA (Świat): Mistrzostwa świata • Puchar Konfederacji • Klubowy Puchar Świata • Ranking FIFA • FIFA 100
UEFA (Europa): Mistrzostwa Europy • Europejska Liga Mistrzów • Puchar UEFA • Puchar Intertoto
CAF (Afryka): Puchar Narodów Afryki • Puchar Konfederacji CAF • Afrykańska Liga Mistrzów • COSAFA Cup
OFC (Oceania): Puchar Narodów Oceanii • Klubowe Mistrzostwa Oceanii
CONMEBOL (Ameryka Południowa): Copa América • Copa Libertadores • Copa Sudamericana
CONCACAF (Ameryka Północna): Złoty Puchar • Puchar Karaibów
AFC (Azja): Puchar Azji • Azjatycka Liga Mistrzów • Puchar AFC