Republika (grupa muzyczna)

Z Wikipedii

Republika
Rok założenia	1981
Rok rozwiązania	2001
Pochodzenie	Polska, Toruń
Gatunek	nowa fala
Aktywność	1981-1986 i 1990-2001
Strona internetowa

Republika – polski zespół rockowy powstały w 1981 roku w Toruniu, na gruzach art rockowej formacji Res Publica. Od początku związany z Klubem Studenckim Od Nowa w Toruniu przy UMK, gdzie koncertował i odbywał próby. Wypracował charakterystyczne nowofalowe brzmienie. W okresie 1982-1985 jedna z najlepszych i najciekawszych grup na polskiej scenie rockowej. W wyniku nieporozumień Republika rozpadła się w 1986 roku, by powrócić w 1990. W latach 90. zespół prowadził czynną działalność nagraniowo-koncertową. W 2001 roku po śmierci lidera i wokalisty Grzegorza Ciechowskiego grupa przestała istnieć.

Spis treści 1 Historia 1.1 Początki 1.2 1982 - 1986 1.3 Lata dziewięćdziesiąte 1.4 Sława i legenda dzisiaj 2 Skład zespołu 3 Dyskografia 3.1 Albumy studyjne 3.2 Inne 4 Inne 5 Linki zewnętrzne

[edytuj] Historia

[edytuj] Początki

W 1979 roku na sopockim przeglądzie "Muzyki Młodej Generacji" zadebiutował toruński zespół Res Publica. Była to formacja art rockowa, grająca muzykę zbliżoną do dokonań słynnego brytyjskiego zespołu Jethro Tull. Jednak brak dobrego przyjęcia ze strony publiczności spowodował, że zespół stanął w obliczu upadku. Wkrótce grupę opuścił jej lider - Jan Castor, a przywództwo przejął grający dotychczas na flecie Grzegorz Ciechowski. Po miesiącach zawirowań zespół zmienił nazwę na Republika i zaczął podążać w kierunku nowoczesnych brzmień nowej fali. Ostatecznie w 1981 roku wykrystalizował się skład zespołu: Grzegorz Ciechowski (śpiew, instrumenty klawiszowe), Sławomir Ciesielski (perkusja), Zbyszek Krzywański (gitara) oraz Paweł Kuczyński (gitara basowa). Pod koniec tego roku zespół był już na tyle zgrany, że mógł wznowić działalność koncertową.

[edytuj] 1982 - 1986

Nowoczesne i awangardowe rozwiązania muzyczne oraz świetne teksty Ciechowskiego sprawiły, że w 1982 roku grupa stała się sławna. Muzycy często gościli w radiowej Trójce nagrywając nowe utwory, które królowały na listach przebojów. Właśnie z tego okresu pochodzą uważane za najlepsze dzieła Republiki - Biała Flaga, Telefony, Obcy Astronom czy Sexy Doll. Wzmożona działalność koncertowa oraz wydanie kilku singli spowodowały, że zespół zdobył rzesze fanów w całej Polsce. Sprzyjała temu otoczka wygenerowana przez muzyków - Republikanie ubierali się na czarno, a koncerty charakteryzowała prostota scenograficzna i oszczędne zachowania muzyków, co stanowiło jawny kontrast w stosunku do tego, co czynili wówczas Lady Pank, Perfect, czy TSA. Dzięki temu Ciechowski i spółka zabrali się do nagrania pierwszej długogrającej płyty zatytułowanej „Nowe sytuacje”. Wszyscy, którzy oczekiwali, iż zespół umieści na tym krążku swe najbardziej znane utwory, byli nie lada zdziwieni. Ciechowski dążył do jednorodności muzyczno-tekstowej i ten cel przyświecał takiemu postępowaniu. Mimo iż na owym albumie nie znalazły się tzw. przeboje, to nie można mu zarzucić, że jest gorszy od wcześniejszych dokonań.

W tym okresie grupę dostrzegła angielska firma Mega Organization, która postanowiła wypromować Republikę za granicą (drugim polskim zespołem pod skrzydłami Mega było TSA). W tym też celu zespół nagrał jeszcze raz Nowe sytuacje z angielskimi tekstami autorstwa Ciechowskiego. Rok 1984 to także wyjazdy zespołu na festiwale rockowe do Turku i Roskilde, które jednak nie przyniosły grupie wielkiej popularności w Europie, a firmie fonograficznej spodziewanych zysków. W tym też roku światło dzienne ujrzał drugi album Republiki - Nieustanne tango. Przynosił on dalszy rozwój koncepcji muzycznej grupy, ale Republika nie mogła pójść za ciosem, gdyż Ciechowski otrzymał powołanie do wojska - z tego powodu w roku 1985 o zespole było cicho, w dodatku doszło do zakończenia współpracy z Anglikami. Powrót do czynnej działalności miał przynieść rok 1986 - zespół przygotowywał się do nagrania i wydania swej trzeciej płyty, jednakże już w drugim dniu sesji nagraniowej doszło w studiu do bardzo poważnej kłótni pomiędzy liderem, a pozostałymi członkami zespołu. W rezultacie grupa przestała istnieć, a materiał przygotowywany na trzeci album znalazł się na pierwszej solowej płycie Obywatel G.C. Ciechowskiego jako Obywatela G.C.. Ciesielski, Krzywański i Kuczyński, wraz z późniejszym liderem Wilków, Robertem Gawlińskim, założyli zespół Opera, który nagrał jedną płytę i przepadł, nie osiągnąwszy sukcesów.

[edytuj] Lata dziewięćdziesiąte

W 1990 roku na Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu zaplanowano koncert podsumowujący dokonania rodzimego rocka w latach 80. Rzecz jasna nie mogło zabraknąć Republiki. Członkowie zespołu pogodzili się i przystali na propozycje występu na festiwalu. Tak też się stało, a zespół zagrał jeszcze kilka koncertów dla Polonii amerykańskiej. Po tej trasie koncertowej Ciesielski, Ciechowski i Krzywański postanowili kontynuować działalność, co nie spotkało się z zainteresowaniem Kuczyńskiego, który postanowił zakończyć karierę artystyczną.

W trzyosobowym składzie Republika zabrała się w 1991 roku do nagrania płyty z unowocześnionymi wersjami niepublikowanych wcześniej na longplayach utworów. Tak powstał album 1991 , który dowiódł, że zespół nadal jest ogromnie popularny, a decyzja o powrocie słuszna. Wkrótce etat basisty zajął znany ze współpracy z Ciechowskim pod koniec lat 80. Leszek Biolik. Z nim grupa przystąpiła do nagrania pierwszej od 1984 roku płyty z premierowym materiałem. Ostatecznie Siódma Pieczęć ukazała się w 1993 roku i przyniosła duże zmiany w stosunku do dawnych albumów - muzyka nie była już tak ściśle osadzona w stylistyce nowej fali, co wielu fanów przyjęło za zdradę, choć z pewnością nie można nazwać tego albumu słabym. W tym samym roku na zaproszenie Radia Łódź zespół nagrał akustyczną płytę Bez prądu, która zawierała najlepsze utwory w dziejach zespołu. Przy nagraniu pomogła Republice Kayah.

W 1995 roku na rynek wchodzi jeszcze bardziej kontrowersyjna niż Siódma Pieczęć płyta - Republika marzeń. Było to jeszcze dalsze stylistyczne odejście od znanych i cenionych nagrań z lat 80. W tym samym roku wydano album zatytułowany '82-'85, który zawierał największe przeboje zespołu z początkowego okresu działalności, które nie znalazły się na żadnej płycie długogrającej (Biała flaga, Telefony). W międzyczasie Ciechowski - jako Grzegorz z Ciechowa - prowadził działalność na polu muzyki folk oraz wspomagał swymi tekstami Justynę Steczkowską (pod pseudonimem Ewa Omernik). Na kolejne nagranie zespołu trzeba było czekać aż do 1998 roku, kiedy to wydano Masakrę. Jeżeli dwa poprzednie studyjne albumy z pewnością nie mogły zadowolić zagorzałych fanów, to ta płyta była powrotem do korzeni. Przyniosła ona ciekawe utwory ze świetną Mamoną na czele. By podkreślić wartość artystyczną tego longplaya, warto nadmienić, że Masakra uważana jest przez wielu ludzi, jak i sam zespół, za trzecią płytę Republiki.

Po 1998 roku grupa trochę zwolniła tempo. Grzegorz Ciechowski zajął się swoimi prywatnymi sprawami, a także muzyką filmową (ścieżka dźwiękowa do Wiedźmina 2001). Pozostali członkowie zespołu także nie próżnowali. Ostatecznie dopiero w 2001 roku grupa zabrała się za tworzenie materiału na kolejną płytę, jednakże brak czasu Ciechowskiego spowodował, że planowano dokończyć ten album dopiero w 2002 roku. Wszelkie plany brutalnie przerwała nagła śmierć lidera 22 grudnia 2001 roku na tętniaka serca. Było to równoznaczne z rozpadem zespołu.

W 2002 roku na Festiwalu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu odbył się z udziałem pozostałych członków zespołu recital zatytułowany Kombinat, w którym laureaci festiwalu wykonywali utwory grupy. Było to ostatnie przedsięwzięcie sygnowane nazwą Republika. W tym samym roku odbył się też I Koncert "Pamięci Grzegorza Ciechowskiego", na którym wystąpiły młode toruńskie zespoły wspomagane przez byłych członków zespołu. Ukazała się też płyta koncertowa zatytułowana po prostu Republika, która jako bonusy zawierała 4 utwory, które miały znaleźć się na niedokończonej płycie planowanej na rok 2002.

W 2003 roku wydano 13 - płytowy box Komplet ze wszystkimi publikowanymi wcześniej płytami Republiki oraz kilkoma rarytasami (m.in. nagranie z koncertu w Roskilde oraz płytę Demo zawierająca kilka nagrań z prób zespołu).

29 sierpnia 2007 w 50. rocznicę urodzin Grzegorz Ciechowskiego, Program Trzeci Polskiego Radia w specjalnym wydaniu audycji Klub Trójki po raz pierwszy publicznie odtworzyło utwór Republiki I Count, dotychczas nie wydany na żadnej płycie grupy. Utwór był przygotowany w wersji angielsko-holenderskiej.

[edytuj] Sława i legenda dzisiaj

Do dziś zespół cieszy się dużym zainteresowaniem fanów. Organizowane są przeglądy, koncerty, odsłaniane pomniki, tablice, wydawane pozycje literackie i muzyczne.

• W Toruniu przy ul. Gagarina przed uniwersyteckim Klubem Studenckim Od Nowa, gdzie zespół zaczynał swą karierę, odbywał próby i koncertował, odsłonięto pomnik (obelisk) z tablicą pamiątkową ku czci zespołu
• Grupa została uhonorowana w toruńskiej Alei Gwiazd, gdzie w 2006 na Rynku Staromiejskim jeden z żyjących muzyków, P. Kuczyński, odsłonił czwartą z serii "katarzynek" - podpisów słynnych torunian.

[edytuj] Skład zespołu

• Grzegorz Ciechowski - śpiew, instrumenty klawiszowe, flet
• Sławomir Ciesielski - perkusja, śpiew, flet
• Zbigniew Krzywański - gitara akustyczna, gitara elektryczna, śpiew
• Paweł Kuczyński - gitara basowa (1981-1986)
• Leszek Biolik - gitara basowa, śpiew, flet, gitara akustyczna, gitara elektryczna
• Jacek Rodziewicz - dodatkowe instrumenty klawiszowe, saksofon. Grał w Republice przez krótki okres (lata 90)

[edytuj] Dyskografia

[edytuj] Albumy studyjne

• 1983 Nowe sytuacje
• 1983 1984
• 1984 Nieustanne tango
• 1991 1991
• 1993 Siódma pieczęć
• 1995 Republika marzeń
• 1998 Masakra

[edytuj] Inne

• 1993 Bez prądu
• 1993 '82-'85
• 1999 Biała flaga
• 2002 Republika
• 2003 Komplet
• 2003 Republika - Złote DVD
• 2007 Republika - przebojowa kolekcja DZIENNIKA
• 2007 Trójka Live!

[edytuj] Inne

• 1996 Alex Stach - Gwiazdy, komety i czad - Republika - książka o historii zespołu.
• 2005 Kwartet Śląski - Republique

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona zespołu
• Archiwum Polskiego Rocka: Republika