Ropień okołomigdałkowy
Z Wikipedii
Ropień okołomigdałkowy | |
ICD-10: |
J36
|
J36.0 {{{X.0}}} |
|
J36.1 {{{X.1}}} | |
J36.2 {{{X.2}}} | |
J36.3 {{{X.3}}} | |
J36.4 {{{X.4}}} | |
J36.5 {{{X.5}}} | |
J36.6 {{{X.6}}} | |
J36.7 {{{X.7}}} | |
J36.8 {{{X.8}}} | |
J36.9 {{{X.9}}} |
Ropień okołomigdałkowy (łac. abscessus peritonsillaris) – najczęstsze powikłanie anginy. Powstaje on w wyniku gromadzenia się treści ropnej w przestrzeni pomiędzy torebką migdałka a powięzią pokrywającą mięśnie bocznej ściany gardła. Objawy kliniczne stwierdzane są najczęściej w trakcie zapalenia migdałków podniebiennych lub po jego przebyciu.
Spis treści |
[edytuj] Objawy
- silny ból gardła, zwłaszcza po stronie ropnia
- odynofagia
- otalgia
- dysfagia
- szczękościsk
- nadmierne ślinienie
- cuchnienie z ust
- bolesne powiększenie węzłów chłonnych szyi zwykle po jednej stronie
- utrzymująca się gorączka
- czasami zmiana głosu (mowa gardłowa)
- czasami zaburzenia oddychania, zwłaszcza w ropniu tylnym
- pogorszenie stanu ogólnego
[edytuj] Badanie ORL
- objawy ostrego zapalenia migdałków podniebiennych (angina)
- asymetria migdałków - gardło po stronie ropnia jest silnie obrzęknięte, uwypuklone i zaczerwienione
- języczek przesunięty jest w stronę przeciwną (w stronę zdrowego migdałka) i często obrzęknięty
- czasami nalot na języku
Sporadycznie obserwuje się występowanie ropni obustronnych.
[edytuj] Podział
- ropień przednio-górny - najczęstszy (80% przypadków). Największe uwypuklenie znajduje się na granicy podniebienia miękkiego i łuku podniebienno-językowego (łuku przedniego), które zwykle zasłania migdałek
- ropień tylno-górny - (15% przypadków) migdałek wypchnięty jest ku przodowi przez naciek znajdujący się w w górnej części łuku podniebienno-gardłowego (łuku tylnego)
- ropień dolny - (4% przypadków) wypycha migdałek ku górze
- ropień zewnętrzny - (1% przypadków) przesuwa migdałek w całości ku linii środkowej
- ropień wewnątrzmigdałkowy - niezwykle rzadki
[edytuj] Mikrobiologia
- 50% bakterie beztlenowe
- 25% bakterie tlenowe
- paciorkowce β-hemolizujące typu A
- 25% flora mieszana
[edytuj] Leczenie
- punkcja grubą igłą i w przypadku uzyskania treści ropnej nacięcie i drenaż ropnia
- codzienne poszerzanie jamy ropnia, aż do całkowitego braku wypływu treści ropnej
- antybiotykoterapia (10-14 dni)
- tonsilektomia "na gorąco" wykonywana z następujących wskazań:
- krwawienie po nacięciu ropnia (bezwzględnie) a także wskazania względne:
- powikłania ogólne migdałkowopochodne
- brak poprawy po nacięciu ropnia (utrzymujące się objawy ogólne i miejscowe)
Pacjenci po przebyciu ropnia okołomigdałkowego w przypadku istnienia objawów klinicznych (częstych angin) oraz pacjenci z nawracającymi ropniami okołomigdałkowymi powinny być zakwalifikowani do wykonania zabiegu tonsilektomii.
[edytuj] Powikłania
Nieleczony ropień okołomigdałkowy może przebić się i opróżnić na zewnątrz (do jamy ustnej) lub też w cięższych przypadkach może być przyczyną wielu groźnych powikłań:
- ropowica przestrzeni przygardłowej
- ropowica szyi
- ropne zapalenie ślinianki przyusznej
- zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych
- zakrzepowe zapalenie zatoki jamistej
- zakrzepowe zapalenie żyły szyjnej wewnętrznej
- erozja ściany tętnicy szyjnej wewnętrznej z masywnym krwotokiem
- posocznica
[edytuj] Bibliografia
- Otorynolaryngologia praktyczna. Podręcznik dla studentów i lekarzy. Red. G. Janczewski. wyd. Via Medica. Gdańsk 2005
[edytuj] Linki zewnętrzne
Zdjęcia ropnia okołomigdałkowego