Skóra (surowiec)
Z Wikipedii
Skóra - surowiec wykorzystywany od prawieków w przemyśle, pozyskiwany z powłoki ciała zwierząt dzikich, jak i hodowlanych. Jest wykorzystywany m.in. do wyrobu odzieży, obuwia, galanterii, tapicerek samochodowych oraz okładek do książek. Ma również szerokie zastosowanie w technice.
[edytuj] W średniowieczu
W średniowieczu na ziemiach polskich skóra była podstawowym surowcem służącym do wyrobu odzieży, obuwia, uprzęży, worów, sakw, a także części uzbrojenia (tarcze).
W okresie wczesnofeudalnym ściągana była danina w postaci skór. Przerabiano je na elementy ubioru i zbroi.
W czasie tym wykształciły się również liczne specjalizacje rzemieślników zajmujących się wyrobami ze skór: garbarz, kaletnik, rymarz, siodlarz, szewc i in.
W Krakowie w średniowieczu było 10 cechów skórzanych, w Gdańsku - 8.
[edytuj] Bibliografia
- Wielka historia Polski, t. I Do 1320, Wydawnictwo Pinnex, ISBN 83-86651-30-X, s. 67.
