Suwalska Brygada Kawalerii

Z Wikipedii

Suwalska Brygada Kawalerii (Suw. BK) – wielka jednostka kawalerii Wojska Polskiego.

Suwałki - w tym mieście stacjonował sztab brygady

Spis treści

1 Rodowód
2 Skład organoizacyjny:
3 Brygada w wojnie obronnej 1939
- 3.1 Działanoia zbrojne
- 3.2 Ordre de Bataille i obsada personalna
4 Tradycje
5 Dowódcy brygady:
6 Zobacz też:

[edytuj] Rodowód

W maju 1921 w Grodnie sformowano 4 Brygadę Jazdy. W grudniu tego roku dowództwo brygady przeniesiono do Suwałk. Wiosną 1924 4 BJ przemianowano na IV Brygadę Kawalerii i podporządkowano dowódcy 1 Dywizji Kawalerii. W lutym 1929 rozformowano 1 DK, a IV BK została usamodzielniona i przemianowana na Brygadę Kawalerii "Suwałki". 1 kwietnia 1937 ponownie przemianowana na Suwalską Brygadę Kawalerii.

[edytuj] Skład organoizacyjny:

3 Pułk Szwoleżerów Mazowieckich im. płk. Jana Kozietulskiego – Suwałki
1 Pułk Ułanów Krechowieckich im. płk. Bolesława Mościckiego – Augustów
2 Pułk Ułanów Grochowskich im. gen. Józefa Dwernickiego – Suwałki
4 Dywizjon Artylerii Konnej – Suwałki;
11 Szwadron Pionierów – Augustów
11 Szwadron Łączności – Suwałki

1 Pułk Ułanów Krechowieckich

2 Pułk Ułanów Grochowskich

3 Pułk Szwoleżerów Mazowieckich

Dywizjon Artylerii Konnej

[edytuj] Brygada w wojnie obronnej 1939

[edytuj] Działanoia zbrojne

Brygada pod dowództwem gen. bryg. Zygmunta Podhorskiego wchodziła w skład Samodzielne Grupy Operacyjnej "Narew". Otrzymała zadanie osłony kierunku na Grodno z równoczesnym zapewnieniem osłony północnego skrzydła SGO. W dniach 1–2 września ukończyła koncentrację, osiągając ugrupowanie wyjściowe. 2 września Niemcy wykonali wypad na Bakałarzewo, lecz zostali odrzuceni ze stratami. Do 4 września akcja na tym odcinku ograniczyła się tylko do obustronnych wypadów.

W nocy z 3 na 4 września brygada z dużym sukcesem przeprowadziła wypad dwoma szwadronami 3. Pułku Szwoleżerów Mazowieckich na Mieruniszki na terenie Prus Wschodnich. Naczelne Dowództwo poleciło jednak przesunąć ją do lasów między Pułtuskiem a Ostrowią Mazowiecką, jako konsekwencję planowanego uderzenia z rejonu Pułtuska na skrzydło wojsk nieprzyjaciela posuwających się wzdłuż zachodniego brzegu rzeki Orzyc i Narwi w kierunku południowym.

W nocy z 4 na 5 września brygada rozpoczęła marsz z rejonu Suwałk do Zambrowa przez Dąbrowę, Romanówkę, Knyszyn i Tykocin. 7 września brygada odpoczywała w rejonie Jabłoni Kościelnej pod Zambrowem. W dniach 9–10 września dowództwo brygady przejął czasowo płk Kazimierz Plisowski. W tym czasie wzięła ona udział w skutecznych, ale ciężkich walkach z niemiecką Dywizją Pancerną "Kempf" gen. mjr. Wernera Kempfa.

9 września o świcie dowódca brygady otrzymał rozkaz uderzenia na Piski i Księżopole. 1. Pułk Ułanów Krechowieckich i 3. Pułk Szwoleżerów Mazowieckich zaatakowały Niemców pod Ciągaczkami i Wiśniewem. Po południu opanowano Piski i Księżopole, biorąc licznych jeńców. O zmroku brygada wycofała się do lasów w rejonie Koskowa i Rząśnika. 2. Pułk Ułanów Grochowskich został natomiast przydzielony do osłony skrzydła 18. Dywizji Piechoty od strony Wizny i 10 września toczył boje pod Rutkami z wojskami niemieckiego XIX Korpusu Armijnego gen. Heinza Guderiana. 11 września brygada wyrwała się z kotła zambrowskiego i wycofywała się na południe od Zambrowa.

12 września razem z Podlaską Brygadą Kawalerii utworzyła Grupę Operacyjną gen. bryg. Zygmunta Podhorskiego.

W nocy z 13 na 14 września brygada stoczyła pod Olszewem walkę spotkaniową, w której poniosła duże straty i częściowo została rozproszona. 18 września poszczególne jej oddziały zaczęły zbierać się w Puszczy Białowieskiej w rejonie miejscowości Doktorce. 20 września z zebranych w Puszczy Białowieskiej oddziałów brygady utworzono Brygadę Kawalerii "Plis", która weszła w skład Dywizji Kawalerii "Zaza".

[edytuj] Ordre de Bataille i obsada personalna

Dowództwo i sztab:
- dowódca Brygady – gen. bryg. Zygmunt Podhorski (do 9 września), płk. Kazimierz Plisowski (od 9 września)
- oficer ordynansowy – ppor. rez. Henryk Rostworowski
- szef sztabu – mjr dypl. Edward Boniecki
- oficer operacyjny – rtm. dypl. Adam Galica
- oficer informacyjny – por. dypl. Ignacy Cieplak
- kwatermistrz – rtm. dypl. Tadeusz Radziukinas
- szef intendentury – kpt. Konstanty Meyer
- oficer transportowy – rtm. w st. spocz. Franciszek Józef Hermanowicz
- oficer uzbrojenia – por. rez. Otton Bigo vel Grygo
- dowódca saperów – kpt. Paweł Głowacki
- dowódca łączności – mjr Teodor Berlach-Tukalski
- szef duszpasterstwa – ks. kapelan Franciszek Lorenc
- naczelny lekarz – mjr dr med. Józef Leszkowicz
- naczelny lekarz weterynarii – kpt. lek. wet. Tadeusz Sagal
- komendant Kwatery Głównej – mjr w st. spocz. Janusz Korczyński
Szwadron Sztabowy – dowódca por. rez. Bohdan Różycki
3 Pułk Szwoleżerów Mazowieckich im. płk. Jana Kozietulskiego – dowódca płk Edward Milewski
1 Pułk Ułanów Krechowieckich im. płk. Bolesława Mościckiego – dowódca ppłk Jan Hipolit Litewski
2 Pułk Ułanów Grochowskich im. gen. Józefa Dwernickiego – dowódca płk Kazimierz Plisowski
3 Pułk Strzelców Konnych im. Hetmana Stefana Czarnieckiego (z Nowogródzkiej Brygady Kawalerii) – dowódca ppłk dypl. Jan Małysiak
4 Dywizjon Artylerii Konnej – dowódca ppłk Ludwik Kiok
31 Dywizjon Pancerny – dowódca kpt. Brunon Błędzki
Bateria Artylerii Przeciwlotniczej Motorowa Nr 84 – dowódca ppor. Józef Musiał
11 Szwadron Kolarzy – dowódca rtm. Andrzej Pruszyński
11 Szwadron Pionierów – dowódca rtm. Władysław Kozłowski
11 Szwadron Łączności – dowódca por. Jan Piekut
Samodzielny Pluton Karabinów Maszynowych Nr 11 – dowódca ppor. rez. Marian Szyler
Pluton Konny Żandarmerii Nr 11
- dowódca plutonu – por. Jerzy Majewski
- zastępca dowódcy plutonu - plut. pchor. Stanisław Halicki
Poczta Polowa nr 68
Sąd Polowy Nr 44
- szef sądu – kpt. rez. Zygmunt Olszewski
- I członek sądu polowego – ppor. rez. Ojrzyński,
- II członek sądu polowego – ppor. rez. Aleksander Malinowski
Drużyna Parkowa Uzbrojenia nr 341
Park Intendentury nr 341 – dowódca kpt. Stefan Jeżewski
Pluton Sanitarny Konny Nr 91 – dowódca kpt. lek. Marian Alojzy Kosiba
Zgrupowanie taborów
- Kolumna Taborowa Kawalerii nr 341
- Kolumna Taborowa Kawalerii nr 342
- Kolumna Taborowa Kawalerii nr 343
- Kolumna Taborowa Kawalerii nr 344
- Kolumna Taborowa Kawalerii nr 345
- Kolumna Taborowa Kawalerii nr 346
- Warsztat Taborowy nr 341

Pododdziały przydzielone:

II pluton 13 Eskadry Obserwacyjnej – dowódca kpt. obs. Seweryn Łaźniewski
Ośrodek Zapasowy w Białymstoku – dowódca płk Edmund Wacław Tarnasiewicz-Heldut
Batalion KOP "Sejny" (przydzielony)

[edytuj] Tradycje

Tradycje pułków Suwalskiej BK przejęła 4 Suwalska Brygada Kawalerii Pancernej im. Generała Brygady Zygmunta Podhorskiego z Orzysza, istniejąca w latach 1994-2000

[edytuj] Dowódcy brygady:

[edytuj] Zobacz też:

p • d • e

Kawaleria II RP

Dywizje jazdy: DJ • 1 • 2 • Brygady jazdy: I • II • III • IV • V • VI • VII • VIII • IX • X

Dywizje kawalerii: 1 • 2 • 3 • 4 • Samodzielne BK: 2 • 3 • 5 • 6 • 8 • 9 • Brygady kawalerii: I • IV • VII • VIII • X • XI • XII • XIII • XIV • XV • XVI • XVII • XVIII • Brygady kawalerii (1929-1936): Brygady 2 DK • BK Brody • BK Wilno • BK Kraków • BK Stanisławów • BK Rzeszów • BK Hrubieszów • BK Baranowicze • BK Białystok • BK Poznań • BK Równe • BK Suwałki • BK Toruń

Brygady kawalerii 1939: Mazowiecka BK • Kresowa BK • Wileńska BK • Suwalska BK • Krakowska BK • Podolska BK • Wielkopolska BK • Pomorska BK • Nowogródzka BK • Wołyńska BK • Podlaska BK

Jednostki improwizowane w 1939: DK Zaza • Zbiorcza BK • Rezerwowa BK • BK "Edward" • BK "Plis"

Pułki szwoleżerów: 1 • 2 • 3 • Pułki ułanów: 1 • 2 • 3 • 4 • 5 • 6 • 7 • 8 • 9 • 10 • 11 • 12 • 13 • 14 • 15 • 16 • 17 • 18 • 19 • 20 • 21 • 22 • 23 • 24 • 25 • 26 • 27 • Pułki strzelców konnych: 1 • 2 • 3 • 4 • 5 • 6 • 7 • 8 • 9 • 10