Sytuacja prawna i społeczna osób LGBT w Szwecji

Z Wikipedii

Spis treści

1 Prawo a dyskryminacja osób homoseksualnych
2 Ochrona prawna przed dyskryminacją
3 Uznanie związków osób tej samej płci
4 Życie osób LGBT w kraju
5 Przypisy
6 Zobacz też

[edytuj] Prawo a dyskryminacja osób homoseksualnych

Kontakty homoseksualne są legalne w Szwecji od 1944 roku. W 1978 roku zrównano ze sobą wiek osób legalnie dopuszczających się kontaktów homo- i heteroseksualnych, wynosi on 15 lat. Geje nie są wykluczeni ze służby wojskowej z powodu swojej orientacji seksualnej. W szwedzkim prawie nie ma żadnych przepisów bezpośrednio dyskryminujących mniejszości seksualne.

[edytuj] Ochrona prawna przed dyskryminacją

Ogólnokrajowa

Szwedzkie prawo gwarantuje ogólny zakaz dyskryminacji przez wzgląd na orientację seksualną. Został on zawarty w kodeksie karnym i obejmuje różne dziedziny życia. Przepisy te obowiązują w kraju od 1987.

Podobny zakaz został również zawarty w kodeksie pracy w 1999.

W 2003 Szwecja prawnie zakazała homofobicznych wypowiedzi.

Azyl

Szwedzkie przepisy prawne przyznają prawo osobom do ubiegania się o azyl polityczny z powodu prześladowań przez wzgląd na orientacje seksualną we własnym kraju. Prawo to jest często przyznawane. Obecnie Szwecja zawiesiła deportację nielegalnie przebywających w tym kraju homoseksualistów. Powodem tych działań jest fala egzekucji homoseksualistów w Iranie, a zwłaszcza egzekucja nieletnich Mahmuda Asgari i Ajaza Marhoniego.

[edytuj] Uznanie związków osób tej samej płci

Ogólnokrajowe

W 1988 Szwecja zalegalizowała konkubinaty par tej samej i przeciwnej płci. Przyznają one większość praw z tych, jakie mają małżeństwa, odpowiednio w przypadku par heteroseksualnych dokładnie 75%, a w przypadku par homoseksualnych dokładnie 68%.

W 1995 w Szwecji zalegalizowano związki partnerskie par tej samej płci. Dają one większość (dokładnie 91%) praw z tych, jakie mają małżeństwa heteroseksualne. W 2003 Szwecja umożliwiła parom tej samej płci adopcję dzieci.

Od początku wejścia w życie ustawy do końca 2003 swój związek zalegalizowało ponad 3000 par homoseksualnych. Najwięcej z nich w stolicy - Sztokholmie.

W 2004 socjaliści zaproponowali legalizację małżeństw homoseksualnych. Powołano w tym celu specjalna komisję, która miała zająć się zbadaniem konieczności uchwalenia odpowiednich przepisów. Projekt ustawy powstał w 2005. 21 marca 2007 rząd Szwecji zapowiedział legalizację małżeństw osób tej samej płci^[1].

[edytuj] Życie osób LGBT w kraju

Szwedzi należą do społeczeństw bardzo tolerancyjnych wobec osób homoseksualnych. Ostatnie badania, przeprowadzone w 2006 na zlecenie Unii Europejskiej, wykazały, iż 71% Szwedów popiera legalizację małżeństw osób tej samej płci, a 51% nadanie praw adopcyjnych osobom seksualnym^[2]^[3].

Wydawane są tu publikacje, działają liczne organizacje o zasięgu ogólnokrajowym jak i regionalnym, zajmujące się niesieniem pomocy przedstawicielom LGBT. Każdego roku ulicami stolicy maszerują parady mniejszości seksualnych (gaypride parade). Najliczniejszą tego typu manifestacją była parada w 2005, która zgromadziła około 11 000 uczestników.

Szwedzki Kościół protestancki jest jednym z najbardziej otwartych wobec par homoseksualnych Kościołów na świecie. Od 1997 rozpoczął udzielanie błogosławieństwa (nie małżeństwa) parom homoseksualnym. W 2005 zadecydował o udzielaniu małżeństw parom homoseksualnym^[4] - śluby te będą udzielane od 1 stycznia 2008. W 2007 szwedzcy księża luterańscy uczestniczyli w paradzie gejów i lesbijek w Sztokholmie i błogosławili całą manifestację^[5].