Sytuacja prawna i społeczna osób LGBT we Francji i terytoriach zależnych

Z Wikipedii

Spis treści

1 Prawo a dyskryminacja osób homoseksualnych
2 Ochrona prawna przed dyskryminacją
3 Uznanie związków osób tej samej płci
4 Życie osób LGBT w kraju
5 Przypisy
6 Zobacz też

[edytuj] Prawo a dyskryminacja osób homoseksualnych

Francja jest pierwszym krajem na świecie, który zalegalizował akty homoseksualne (w 1791 roku), jednak wiek dopuszczający kontakty seksualne osób homo- i heteroseksualnych został zrównany dopiero w 1982 roku. Sytuacja prawna osób homoseksualnych podobnie zmieniała się na terytoriach zależnych państwa - Gwadelupie, Martynice, Gujanie Francuskiej, Majotcie, Reunionie, Nowej Kaledonii i Polinezji Francuskiej. Geje nie są wykluczeni ze służby wojskowej z powodu orientacji seksualnej.

Lewicowe partie polityczne, takie jak socjaliści PS czy zieloni VERDI, popierają prawa gejów i lesbijek. Bardziej sceptycznie podchodzi do nich obecnie rządząca konserwatywna UMP.

[edytuj] Ochrona prawna przed dyskryminacją

Prawo francuskie od 2001 roku gwarantuje zakaz dyskryminacji przez wzgląd na orientację seksualną dotyczący wielu dziedzin życia, zawarty w kodeksie pracy i kodeksie karnym. Inne przepisy zakazujące dyskryminacji, ale nie wymieniające wprost "orientacji seksualnej", były przyjmowane w kilku aktach w 1981, 1986 i 1990 (kodeks pracy). Zapisy te były interpretowane na korzyść mniejszości seksualnych.

W 2004, po próbie spalenia żywcem geja Sebastiana Noucheta przez skrajnie prawicowe ugrupowania, wprowadzono zaostrzony wymiar kar i zakazano wypowiedzi homofobicznych^[1].

Francuski zakaz dyskryminacji obowiązuje także na Gwadelupie, w Martynice i w Gujanie Francuskiej.

Francuskie prawo zawiera również przepisy przyznające prawo azylu szczególnie przez wzgląd na orientacje seksualną. Przepisy te co prawda nie mówią wprost o orientacji seksualnej, ale przyznaje się go osobom homoseksualnym jako "ochrona rodziny".

[edytuj] Uznanie związków osób tej samej płci

Francja w 1999 zalegalizowała związki partnerskie (PACS), przyznając parom hetero- i homoseksualnym tylko cześć praw z tych jakie mają małżeństwa heteroseksualne (dokładnie 55% praw). Związek taki nie daje możliwości adopcji dzieci przez pary tej samej płci. Prawo to obowiązuje także w Gujanie Francuskiej.

W ciągu 5 lat od wejścia w życie ustawy swój związek zalegalizowało ponad 130 000 par. Francuska statystyka nie rozgranicza, jakiego typu są to związki (hetero- czy homoseksualne), ale szacuje się, że 60% związków zarejestrowanych w Paryżu to pary homoseksualne. W ciągu tych pięciu lat wyrejestrowało swój związek 12% par (to znacznie mniej niż zwykłe małżeństwa). Według spisu powszechnego we Francji istnieje 4 500 000 par żyjących w nieformalnym związku, par jednopłciowych nikt nie liczył.

Od 1993 Francja uznaje również konkubinaty, przyznając parom tylko kilka praw. Socjaliści i Zieloni, zapowiedzieli ze jeśli wygrają wybory we Francji, to zalegalizują małżeństwa homoseksualne. Projekt odpowiedniej ustawy pojawił się w połowie 2004.

We Francji pary homoseksualne wychowują około 200 tys. dzieci.^[2]

W 2004 roku francuski sąd uznał dwie kobiety, żyjące ze sobą w związku homoseksualnym, za prawnych rodziców trójki dzieci urodzonych przez jedną z nich dzięki sztucznemu zapłodnieniu.^[3]

Gabinet Nicolasa Sarkozy'ego przygotowuje obecnie nowelizację ustawy o związkach partnerskich, która pozwoli homoseksualistom na adopcję dzieci. Jako prawni opiekunowie będą mieć status podobny do biologicznych dziadków. Ustawa powinna trafić pod obrady parlamentu we wrześniu 2007 roku.^[4]

[edytuj] Życie osób LGBT w kraju

Parada gejów i lesbijek w Paryżu

Francuzi, podobnie jak większość Europejczyków zachodnich, należą do liberalnych i tolerancyjnych społeczeństw. Według sondażu Pew Global Attitudes Project z 2002 roku 77% Francuzów akceptuje homoseksualizm^[5].

Według sondażu Eurobarometr wykonanego na zlecenie UE w 2006 roku 48% Francuzów popiera legalizacje małżeństw homoseksualnych, a 35% nadanie praw adopcyjnych dla osób tej samej płci^[6]. Natomiast według sondażu Ipsos z 2006 roku 62% Francuzów popiera legalizację małżeństw homoseksualnych^[7].

W innych badaniach 65% ankietowanych Francuzów zadeklarowało, że homoseksualiści powinni mieć takie same prawa jak osoby heteroseksualne. Z opinią, że homoseksualizm jest czymś "nienormalnym", zgadza się 31% Francuzów, przeciwnego zdania jest 61%.^[8]

Poparcie Francuzów wobec	za	przeciw
małżeństw homoseksualnych (2006)	62	37
adopcji dzieci (2006)	44	55

Źródło (za 2006)

We Francji funkcjonuje duża scena gejowska. Najwięcej lokali znajduje się w stolicy - Paryżu, najprawdopodobniej czwartej, po Londynie, Berlinie i Amsterdamie, najliczniejszej scenie gejowskiej w Europie. Ponadto działają tam liczne organizacje LGBT, wydawane są publikacje i organizowane parady w stolicy, oraz w takich miastach, jak Lille, Lyon, Marsylia, Strasbourg, Bordeaux, Reims czy Tuluza. W ubiegłym roku coroczna parada gejów i lesbijek w Paryżu zgromadziła 500 - 700 tysięcy uczestników. Terytoria zależne dysponują niewielką, liczącą po kilka lokali, sceną gejowską. We Francji funkcjonuje kanał telewizyjny o tematyce homoseksualnej.

Chociaż Francja w większości (51 - 64 %) to kraj katolicki, religia w tak zlaicyzowanym społeczeństwie nie ma znaczącego wpływu na negatywne postrzeganie osób homoseksualnych. Homofobia, w tym agresja wobec mniejszości seksualnych, jest coraz częściej okazywana przez społeczność muzułmańską (Arabowie i Turcy) zamieszkującą kraj.