Z Wikipedii
Wierzba lapońska (Salix lapponum) – gatunek rośliny z rodziny wierzbowatych (Salicaceae Mirb.). Występuje w rejonach alpejskich Europy, w Azji, na Półwyspie Skandynawskim także w obrębie koła podbiegunowego. W Polsce występuje w Karkonoszach wschodnich w piętrze kosodrzewiny, oraz na Wyżynie Lubelskiej. Sporadycznie rośnie na torfowiskach północno-wschodniej Polski.
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Mały krzew o wysokości do 2 metrów, bez rozłogów.
- Pień
- Pędy powyginane, lśniące i ciemnobrązowe.
- Liście
- Kształtu jajowatego i wydłużonego, z białoszarym kutnerowatym owłosieniem z dwóch stron (czasem "łysiejącym" z wierzchu), długości najczęściej ok. 8 cm i szerokości ok. 3 cm. Nerwacja na spodzie liści słabo widoczna, przylistków brak.
- Kwiaty
- Roślina dwupienna, kwiaty zebrane w kotki. Kotki żeńskie o przysadkach dwubarwnych; dołem jasnych, lub purpurowych, górą rdzawoczarnych. Słupki siedzące, o zalążniach gęsto owłosionych, szyjkach w dolnej części również owłosionych, znamionach szeroko, łukowato rozchylonych. Kotki męskie dwubarwne, bez szypułek, wydłużone i zielonkawo owłosione. Nitki ich pręcików wolne i nagie, miodnik spłaszczony, jasnozielony. Zakwita w klimacie umiarkowanym w czerwcu i lipcu. Zaraz po rozwinięciu pylniki i pyłek jest czerwony, w czasie kwitnienia jasnożółty, a po przekwitnięciu ciemnobrunatny. Roślina owadopylna i miododajna.
- Biotop, wymagania
- Rośnie na torfowiskach, a w górach także w piętrze kosówki. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Salicetum lapponum. [1]
[edytuj] Zagrożenia i ochrona
Roślina objęta w Polsce ścisłą ochroną gatunkową. Informacje o stopniu zagrożenia na podstawie:
[edytuj] Bibliografia
- W. Kulesza: Klucz do oznaczania drzew i krzewów. Warszawa: PWRiL, 1955.
- Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
Przypisy