Wigoń
Z Wikipedii
| Wigoń | |||||||||||||||||||||||||||||
 |
|||||||||||||||||||||||||||||
| Systematyka | |||||||||||||||||||||||||||||
| Domena | eukarioty | ||||||||||||||||||||||||||||
| Królestwo | zwierzęta | ||||||||||||||||||||||||||||
| Podtyp | kręgowce | ||||||||||||||||||||||||||||
| Gromada | ssaki | ||||||||||||||||||||||||||||
| Podgromada | ssaki żyworodne | ||||||||||||||||||||||||||||
| Szczep | łożyskowce | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rząd | parzystokopytne | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rodzina | wielbłądowate | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rodzaj | Vicugna | ||||||||||||||||||||||||||||
| Gatunek | wigoń | ||||||||||||||||||||||||||||
| Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
| Vicugna vicugna | |||||||||||||||||||||||||||||
| (Molina, 1782) | |||||||||||||||||||||||||||||
| Status ochronny | |||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
 Systematyka w Wikispecies |
|||||||||||||||||||||||||||||
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|||||||||||||||||||||||||||||
.gif/240px-Horizontal_rule_line_(black-blue).gif){kind=small}
Wigoń, wikunia (Vicugna vicugna) - ssak parzystokopytny, najmniejszy przedstawiciel rodziny wielbłądowatych, protoplasta alpaki[1], blisko spokrewniony z gwanako i lamą.
Spis treści |
[edytuj] Występowanie
Żyje w małych stadach na dużych wysokościach w Peru, Boliwii, Chile i Argentynie, głównie suchych, stepowych płaskowyżach. Zwierzę zagrożone wyginięciem z powodu wyniszczających polowań. Na terenie Peru liczące około 100 tys. sztuk stado objęte jest całkowitą ochroną. Wigonie nie zostały udomowione i żyją w stanie wolnym. Raz do roku są spędzane i strzyżone. Z wełny wigoni produkuje się najwyższej jakości wyroby dziewiarskie i tkaniny ubraniowe.
[edytuj] Cechy
- długość ciała bez ogona: 120-190 cm
- wysokość w kłębie: 85-120 cm
- ciężar: 35-65 kg
- długość ciąży: około 330 dni
- liczba młodych: 1
- dojrzałość płciowa: samica - rok, samiec - 2 lata
- długość życia: 15-20 lat
- sierść: gęsta, puszysta, płowobrązowa na grzbiecie i bokach, jasna na brzuchu
- pożywienie: rośliny trawiaste
Wigonie tworzą haremowe grupy rodzinne złożone z samca, kilku do kilkunastu samic i młodych. Samce wykazują silnie rozwinięty terytorializm. Spotykane są również luźne grupy samców pozbawionych terytorium.
[edytuj] Środowisko
Jeszcze do niedawna wigoń występował na płaskowyżu i w wyższych obszarach Andów, do wysokości 4300 m n.p.m., od południowego Ekwadoru do północno-zachodniej Argentyny. Obecnie na skutek zmasowanych polowań zwierzę to całkowicie zniknęło z wielu obszarów.
[edytuj] Ochrona
W Boliwii, Argentynie, Peru i w Chile są pod całkowitą ochroną.
