Wolfgang Zenker
Z Wikipedii
| Z9 Wolfgang Zenker | |
| Historia |  |
|---|---|
| Położenie stępki | 22 marca 1935 |
| Wodowanie | 27 marca 1936 |
| Oddanie do służby | 2 lipca 1938 |
| Wycofanie ze służby | 13 kwietnia 1940 |
| Status okrętu | zatopiony |
| Stocznia | Germaniawerft, Kilonia |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność | standardowa: 2270 t pełna: 3190 t |
| Długość | 121 m |
| Szerokość | 11,3 m |
| Zanurzenie | 4,3 m |
| Napęd | 2 turbiny parowe o mocy łącznej 70 000 KM, 6 kotłów parowych, 2 śruby |
| Prędkość | 38 węzłów |
| Zasięg | 1530 mil morskich przy prędkości 19 w |
| Załoga | 325 |
| Uzbrojenie | 5 dział 127 mm SK C/34 w pojedynczych stanowiskach, 4 działka przeciwlotnicze 37 mm LC/30, 6 działek przeciwlotniczych 20 mm, 8 wyrzutni torpedowych 533 mm, 18 bomb głębinowych; patrz w tekscie. |
Wolfgang Zenker – niemiecki niszczyciel typu 1934A (Leberecht Maass) z okresu przedwojennego i II wojny światowej.
[edytuj] Budowa
Położenie stępki – 22 marca 1935, wodowanie – 27 marca 1936, wejście do służby – 2 lipca 1938. Zbudowany w stoczni Germaniawerft w Kilonii (numer stoczniowy G535). W systemie oznaczeń niemieckich niszczycieli miał przydzielony numer Z-9, przed wojną nosił numer burtowy 61. Nazwę nadano mu na cześć niemieckiego podporucznika marynarki na pancerniku "Koenig", zabitego podczas postania marynarzy w Kilonii 5 listopada 1918, kiedy nie chciał dopuścić do zerwania bandery cesarskiej (wraz z Bruno Heinemannem, którego imieniem nazwano inny niszczyciel).
[edytuj] Służba
Tuż przed wybuchem II wojny światowej i podczas kampanii wrześniowej patrolował polskie wybrzeże. Uczestniczył 3 września 1939 wraz z niszczycielem "Leberecht Maass" w pojedynku artyleryjskim z polskim niszczycielem ORP "Wicher" i stawiaczem min ORP "Gryf", stojącymi w porcie w Helu oraz baterią cyplową na Helu (wbrew niektórym polskim relacjom, nie odniósł przy tym uszkodzeń, ani nie został zatopiony).
W dniach 10-11 stycznia 1940 i 9-10 lutego 1940 uczestniczył w dwóch operacjach stawiania min na wodach angielskich (z niszczycielami "Bruno Heinemann" i "Erich Koellner"). Wziął następnie udział w inwazji na Norwegię (operacji Weserübung), w grupie zajmującej Narwik 9 kwietnia 1940, przewożąc tam strzelców górskich. Uczestniczył w pierwszej bitwie morskiej pod Narwikiem z brytyjskimi niszczycielami 10 kwietnia 1940. 11 kwietnia uszkodził śruby na skałach podwodnych. Następnie uczestniczył w drugiej bitwie pod Narwikiem 13 kwietnia 1940, podczas której przypuścił bezskuteczny atak torpedowy na brytyjski pancernik HMS Warspite. Po wyczerpaniu amunicji i odcięciu drogi odwrotu, "Wolfgang Zenker" został wysadzony w powietrze przez załogę w Rombakenfiordzie.
Historia konstrukcji i opis okrętu – w opisie niszczycieli typu 1934.
Dowódcy:
- kmdr ppor (Korvettenkapitän) Gottfried Pönitz (2 lipca 1938 - 13 kwietnia 1940)
[edytuj] Dane techniczne:
- wyporność:
- standardowa: 2270 t
- pełna: 3190 t
- wymiary:
- długość: 121 m
- szerokość: 11,3 m
- zanurzenie: 4,3 m
- napęd: 2 turbiny parowe o mocy łącznej 70 000 KM (6 kotłów parowych), 2 śruby
- prędkość maksymalna: 38 w.
- zasięg: 1530 mil morskich przy prędkości 19 w.
- zapas paliwa: 670 t. mazutu
- załoga: 325
Uzbrojenie i wyposażenie:
- 5 dział 127 mm SK C/34 w pojedynczych stanowiskach, osłoniętych maskami (5xI)
- długość lufy L/45 (45 kalibrów), donośność maksymalna 17.400 m, kąt podniesienia +30°, masa pocisku 28 kg (rzeczywisty kaliber 128 mm).
- 4 działka przeciwlotnicze 37 mm LC/30 podwójnie sprzężone (2xII)
- 6 działek przeciwlotniczych 20 mm (6xI)
- 8 wyrzutni torpedowych 533 mm (2xIV), 12-16 torped
- 18 bomb głębinowych (zrzutnia bg)
- możliwość zabrania 60 min morskich
- hydrolokator (sonar) S-Gerät
- szumonamiernik GHG
- system kierowania ogniem artylerii głównej: dwa 4-metrowe dalmierze stereoskopowe (na nadbudówce dziobowej i śródokręciu), centrala artyleryjska C34/Z
|
Typ 1934
|
|
|
Typ 1934A
|
|
