Bokmål
Z Wikipedii
Bokmål (do 1929 nazywany riksmålem) to jedna z dwóch urzędowych odmian języka norweskiego, wywodząca się z języka duńskiego. Drugą jest stosunkowo rzadko używany nynorsk (do 1929 znany jako landsmål). Bokmål jest dość zbliżony do swej bardziej konserwatywnej odmiany - riksmålu, ale nie identyczny. Łącznie bokmålu i riksmålu jako formy pisanej używa obecnie 85-90% Norwegów, z czego zdecydowana większość to użytkownicy bokmålu. Także tę formę języka poznają obcokrajowcy uczący się języka norweskiego.
Zobacz też: bokmål w Wikisłowniku
| Język norweski |  |
|---|---|
| Landsmål | Høgnorsk | Nynorsk | Samnorsk | Bokmål | Riksmål | Dansk-Norsk | Russenorsk | |
| Språkrådet | Noregs Mållag | Riksmålsforbundet | dialekty języka norweskiego | |
| Æ | Ø | Å | |
afrikaans • alzacki • angielski • austriacki • bokmål • burgundzki • denglisch • dolnoniemiecki • dolnosaksoński • duński • farerski • flamandzki • fryzyjski • gocki • holenderski • dialekt holenderski • islandzki • jämtlandzki • jidysz • limburgijski • lombardzki • lotaryński • luksemburski • niderlandzki • niemiecki • niemiecki w Austrii • norn • norweski • nynorsk • oorlans • pensylwański • plautdietsch • pragermański • riksmål • schwyzertüütsch • scots • staroangielski • starogotlandzki • staronordyjski • starosaksoński • staro-wysoko-niemiecki • szwedzki • szwedzki Rinkeby • średnioangielski • średnio-wysoko-niemiecki • twents • wandalski • wczesny nowoangielski • wschodniodolnoniemiecki • wymysojer • wysokoniemiecki • Zuid-Gelders •
To jest tylko zalążek artykułu związanego z Norwegią i językami. Jeśli możesz, rozbuduj go.
