Jan IV Karniowski

Z Wikipedii

Jan IV Karniowski (Starszy) (ur. ok. 1440, zm. 1483) – książę karniowsko-raciborsko-rybnicki w latach 1454-1456, od 1456 r. w wyniku podziału książę na Karniowie i Wodzisławiu, 1474 r. stracił ziemię karniowską. Pochodził z dynastii Przemyślidów.

Jan IV był najstarszym synem księcia karniowskiego Mikołaja V i jego pierwszej żony Małgorzaty Clemy von Elguth.

W 1454 r., kiedy zmarł ojciec księcia Mikołaj – Jan był jeszcze małoletni, w związku z czym regencję objęli (rywalizując ze sobą) – macocha Barbara Rockenberg i stryj Wacław II. Za pełnoletniego Jan IV został uznany dopiero w 1456 r. Wtedy też nastąpił podział ojcowizny z Wacławem III. Starszy z braci otrzymał wtedy Karniów i Wodzisław, podczas gdy młodszy musiał się zadowolić Rybnikiem, Pszczyną i Żorami.

W 1469 r. Jan IV wsparł militarnie króla czeskiego Jerzego z Podiebradów przeciwstawiając się potędze króla węgierskiego Macieja Korwina. Krok ten okazał się niezbyt rozważny, gdyż w 1474 r. na księstwa śląskie ruszyła wyprawa Macieja Korwina. Jan IV pozbawiony pomocy, nie był w stanie obronić swojego władztwa i dostał się pod Albrechcicami niedaleko Karniowa do węgierskiej niewoli.

Nie wiadomo dokładnie, jak długi czas Jan IV przebywał więziony przez Węgrów. Znamy za to cenę, za którą otrzymał on wolność – było to zastawienie ponad połowy księstwa z Karniowem na czele Maciejowi, który wyposażył tą ziemią swojego naturalnego syna Jana. Pod koniec życia najstarszemu synowi Mikołaja V został więc tylko okręg wodzisławski.

Jan IV Karniowski zmarł w Wodzisławiu w 1483 r. Nie ożenił się i nie pozostawił potomstwa. Został pochowany w klasztorze dominikanek w Raciborzu.