Andrzej Molenda
Z Wikipedii
Andrzej Molenda ps. "Olszewski", "Lewar", "Wujek" (ur. 1897 w Molendach, zm. 1966 w Warszawie) – pułkownik dyplomowany Wojska Polskiego, Gwardii Ludowej i Armii Ludowej.
Spis treści |
[edytuj] Okres międzywojenny
Był synem Andrzeja Molendy i Józefy z Mickiewiczów. W 1912 wstąpił do Polskich Drużyn Strzeleckich. 1914-1917 żołnierz Legionów Polskich. 6 sierpnia 1914 wymaszerował z Krakowa w składzie 4 plutonu 1 kompanii kadrowej. Po kryzysie przysięgowym internowany w Szczypiornie, zwolniony w 1918 był instruktorem Polskiej Organizacji Wojskowej. W listopadzie 1918 rozpoczął służbę w Wojsku Polskim, w 1 p. artylerii polowej w Warszawie. W 1919 brał czynny udział w walkach o Lwów. Do końca 1921 był zastępcą dowódcy baterii w 1 p. artylerii polowej Legionów Polskich w Wilnie. 1930-1932 studia w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. Następnie pracował w Ministerstwie Spraw Wojskowych. Do 1936 oficer operacyjny w sztabie 11 Karpackiej Dywizji Piechoty, później wrócił do Wilna, na stanowisko dowódcy szkoły podoficerskiej. W sierpniu 1938 skierowany do pracy w Sztabie Głównym.
[edytuj] II wojna światowa
We wrześniu 1939 brał udział w obronie Warszawy na stanowisku szefa sztabu odcinka Warszawa-Wschód (Praga). Ranny dostał się do niewoli niemieckiej, przebywał w obozie w Limburgu. Przeniesiony po nieudanej próbie ucieczki do obozu w Doessel był jednym z inicjatorów zbiorowej ucieczki 47 więźniów. 1943 przedostał się do Częstochowy, gdzie nawiązał kontakt z Gwardią Ludową. Pracował w Dowództwie Głównym GL, następnie w Sztabie Głównym Armii Ludowej. W lipcu 1944 skierowany na szefa sztabu II Obwodu AL. W czasie walk w Lasach Parczewskich w lipcu 1944 ranny, ponownie dostał się do niewoli niemieckiej. Przesłuchiwany przez gestapo, więziony w Lublinie i Radomiu, trafił do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, następnie do Buchenwaldu (w bloku śmierci).
[edytuj] Po wojnie
Po wojnie wrócił do kraju i pracował w Wojsku Polskim. Wykładowca w Wyższej Szkole Artylerii w Toruniu. Zmarł tragicznie 17 października 1966 w Warszawie, pochowany na cmentarzu wojskowym na Powązkach.
[edytuj] Odznaczenia
- Order Virtuti Militari V klasy
- Order Krzyża Grunwaldu III klasy
- trzykrotnie Krzyż Walecznych
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż i Medal Niepodległości
- i inne