Bajka
Z Wikipedii
Bajka - krótki utwór literacki, wierszowany, żartobliwy, zawierający morał (pouczenie). Czasem słowa "bajka" używa się w znaczeniu "baśń", w języku potocznym słowo "bajka" oznacza często również film animowany bądź kreskówkę jednak jest to błąd rzeczowy (biorąc pod uwagę zasady języka polskiego).
Morał może znajdować się na początku lub na końcu utworu, albo wynikać z jego treści. Istotną cechą bajki jest alegoryczność. Bohaterami bajek mogą być ludzie, a także zwierzęta i przedmioty, które uosabiają typy ludzkie i cechy charakteru. Najczęściej jednak są nimi zwierzęta. Każda bajka posiada charakter dydaktyczny.
Forma literacka znana już w starożytności. Może mieć formę rozbudowaną, narracyjną lub zwięzłą, epigramatyczną. Pierwsi znani bajkopisarze to: Ezop (VI w. p.n.e.), Fedrus (II w. p.n.e.). Do najstarszych bajek należą także bajki buddyjskie zwane dżataka, niektóre z nich pochodzą sprzed prawie 2500 lat.
[edytuj] Bajka narracyjna a bajka epigramatyczna
Rozróżnia się dwa rodzaje bajek: bajki narracyjne i bajki epigramatyczne. Bajka narracyjna jest zbliżona do noweli, posiada krótką, prostą fabułę. Starożytnym twórcą bajek narracyjnych jest np. Babrios, nowożytnym La Fontaine. Bajka epigramatyczna jest natomiast zbliżona do epigramatu, krótsza, pozbawiona fabuły i wszelkich cech epickich. Teoretyczne uzasadnienie dał bajce epigramatycznej Gotthold Ephraim Lessing, nawiązując do starożytnej tradycji Fedrusa.
