Bogusław Adamowicz

Z Wikipedii

Bogusław Adamowicz (ur. 13 stycznia 1870 r. w Mińsku, zag. w 1944 r.) - poeta, prozaik oraz malarz okresu Młodej Polski. Twórca poezji patriotycznej, symbolizmu, impresjonizmu i parnasizmu. Autor powieści i opowiadań utrzymanych w stylistyce weird-fiction.

Spis treści

1 Życie
2 Twórczość
3 Bibliografia
- 3.1 Poezja
- 3.2 Proza
4 Źródła
5 Linki zewnętrzne

[edytuj] Życie

Studiował malarstwo w Paryżu. Około 1911 r. wrócił do Mińska, gdzie w latach 1918-1920 był redaktorem "Gońca Mińskiego". W latach 1920-1944 mieszkał w Warszawie. Po powstaniu warszawskim został przymusowo ewakuowany, po czym zaginął bez wieści. Jego utwory tłumaczone były na język francuski.

[edytuj] Twórczość

Twórczość Adamowicza dzieli się na dwa odrębne tory. Pierwszy skupia się na tematyce erotycznej o nekrofilskim, lekko satanicznym odcieniu. Wiersze te wywodziły się z kręgu inspiracji twórczością Edgara Allana Poego oraz typowych młodopolskich zainteresowań wszelkiego rodzaju skrajnościami, zboczeniami i zwyrodnieniami umysłu ludzkiego. Skrajnie pojmowana, niszczycielskia i chorobliwa żądza zaspokojenia seksualnego jest u Adamowicza tożsama z bergsonowską élan vital, mimo iż poczucie sił życiowych czerpie w bliskości śmierci. Poezję tę cechuje wyjątkowa wrażliwość na detale obrazu i wrażeń, synestezja i subtelność języka, daleka od przybyszewszczyzny czy wielosłowia.

Drugi tor poezji Adamowicza wliczał się (obok poezji Tadeusza Micińskiego i Antoniego Langego) do nurtu kontynuującego i poddającego rozważaniom filozofię genezyjską Juliusza Słowackiego. Adamwoski był przy tym zwolennikiem relatywizmu historiozoficznego, jednocześnie (swoją wizją narodu oraz wrażliwością na krzywdę i spodlenie społeczne) zbliżając się raczej w stronę pozytywizmu niż Młodej Polski.

Prócz tego krytycy dopatrywali się w poezji Adamowicza kręgów inspiracji poezją Charlesa Baudelaire'a oraz Charlesa Leconte de Lisle'a.

[edytuj] Bibliografia

[edytuj] Poezja

Gra wyobraźni (1893)
Melodie (1897)
Rapsod ludzkości (1911)
Wybór poezji (1985)

[edytuj] Proza

Wojna z duchami (1908), późniejsze wydania jako W starym dworze. Powieść fantastyczna
Tajemnica długiego i krótkiego życia (1911), zawiera opowiadania: Dzieje niewiadomego doży, Potworek, Bajka o bajce, Zegar, Triumf śmierci, Tajemnica długiego i krótkiego życia
Nieśmiertelne głupstwo. Fantazja powieściowa (1912)
Wesoły marszałek (1922), zawiera opowiadania: Wesoły marszałek, Dzieje doży, Pogańska ofiara, Tajemnica długiego i krótkiego życia
Świat na żółto (1925), późniejsze wydanie jako Triumf żółtych (1927)

[edytuj] Źródła

Andrzej Niewiadowski, Antoni Smuszkiewicz, Leksykon polskiej literatury fantastycznonaukowej, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1990, ISBN 83-210-0892-5