Hipoglikemia
Z Wikipedii
 |
Inne zaburzenia wydzielania wewnętrznego trzustki |
| ICD-10: |
E16
|
|
E16.0 Polekowa hipoglikemia bez śpiączki |
|
| E16.1 Inne hipoglikemie | |
| E16.2 Hipoglikemia, nie określona | |
| E16.3 {{{X.3}}} | |
| E16.4 {{{X.4}}} | |
| E16.5 {{{X.5}}} | |
| E16.6 {{{X.6}}} | |
| E16.7 {{{X.7}}} | |
| E16.8 {{{X.8}}} | |
| E16.9 {{{X.9}}} | |
Hipoglikemia (inaczej niedocukrzenie) – stan, w którym ilość glukozy we krwi (poza żyłą wrotną) spada poniżej normy. Pełnoobjawowa hipoglikemia występuje zwykle przy stężeniu poniżej 2,2 mmol/l (40 mg/dl) jednak pierwsze objawy rozpoczynają się zazwyczaj stężeniu poniżej 2,8 mmol/l (50 mg/dl), a u cukrzyków nawet przy wyższych wartościach. Hipoglikemia może być przyczyną śmierci.
W PRZYPADKU HIPOGLIKEMII należy podać/przyjąć słodki sok (z cukrem, nie słodzikiem!), colę zwykłą lub glukozę (i popić), zaprzestać wysiłku i najlepiej się położyć, a następnie zjeść cukier złożony - np. banan, jogurt, kanapka, obiad (ziemniaki). Gdy chory straci przytomność, należy ułożyć go w pozycji bocznej ustalonej (żeby nie przygryzł sobie języka) i podać niezwłocznie glukagon w zastrzyku domięśniowym, i wezwać pogotowie. Poprawa i odzyskanie przytomności powinno nastąpić w ciągu 0,5 godziny.
Spis treści |
[edytuj] Przyczyny
[edytuj] Egzogenne (zwykle u chorych na cukrzycę)
- niedożywienie lub głodzenie
- względne lub bezwzględne przedawkowanie insuliny lub doustnych leków przeciwcukrzycowych
- interakcje wyżej wymienionych leków z innymi lekami
- znaczny wysiłek
- spożycie alkoholu (u osób zdrowych również, zwłaszcza po spożyciu na czczo)
[edytuj] Hipoglikemia na czczo
- insulinoma i inne nowotwory
- ektopowe wydzielanie jednego z peptydów insulinopodobnych
- niewydolność wątroby
- niewydolność kory nadnerczy (np. w chorobie Addisona) lub przysadki mózgowej
- glikogenozy
- nesidolastoza
- choroby nerek powodujące glukozurię
[edytuj] Hipoglikemia poposiłkowa (reaktywna)
- wczesny okres cukrzycy
- zaburzenia opróżniania żołądkowego
- zespół poresekcyjny (dumping syndrome) po resekcji żołądka
- rzadkie defekty genetyczne
[edytuj] Objawy
- ze strony układu przywspółczulnego:
- silne uczucie głodu
- osłabienie
- nudności i wymioty
- ze strony układu współczulnego:
- niepokój
- zlewne poty
- tachykardia
- drżenie i wzrost napięcia mięśniowego
- rozszerzenie źrenic
- ze strony ośrodkowego układu nerwowego:
- "endokrynny zespół psychotyczny" (depresja, dysforia, splątanie, zaburzenia koncentracji)
- zaburzenia koordynacji ruchowej
- wystąpienie prymitywnych automatyzmów
- drgawki
- objawy ogniskowe
- senność
- śpiączka
- podwójne widzenie
- zaburzenia oddechu
- zaburzenia krążenia.
Odczuwanie hipoglikemii jest zależne od obszarów mózgu (niedocukrzenie odczuwa przede wszystkim jądro podstawno-brzuszne nadwzgórza)
[edytuj] Diagnostyka
Hipoglikemię różnicuje się z zaburzeniami psychicznymi, padaczką, udarem mózgu i innymi schorzeniami.
Jeśli w przypadku stwierdzonej hipoglikemii nie stwierdzi się cukrzycy, prowadzi się dalszą diagnostykę w celu ustalenia przyczyny. Po ciężkim przypadku wykonuje się często EEG mózgu,w celu sprawdzenia prawidłowości w jego działaniu po wstrząsie.
[edytuj] Skutki zdrowotne
Skutki zdrowotne hipoglikemii mogą być bardzo poważne,znaczny spadek poziomu cukru we krwi (poniżej 20mg%) może być nawet przyczyną śmierci - wstrząsu hipoglikemicznego. Na powikłania spowodowane niedocukrzeniem narażone są głównie osoby chore na cukrzycę (głównie typu pierwszego) oraz osoby z zaburzeniami endokrynologicznymi - hiperpodukcją insuliny lub zmniejszonym wydzielaniem glukagonu (hormonu antagonistycznego względem niej). Mózg potrzebuje glukozy (blisko 150 gramów dziennie), a nie ma możliwości magazynowania go. Spadek dostawy cukru do mózgu powoduje znaczne zaburzenia w jego pracy, a nawet obumieranie. Proces destrukcyjny dotyka najszybciej korę mózgową,a następnie hipokamp oraz inne struktury mózgu, co zagraża zdrowiu i życiu organizmu. Bezpośrednią odpowiedzią mózgu jest zwiększenie przepływu krwi (adrenalina) i zwiększenie wchłaniania glukozy do tkanek.
[edytuj] Leczenie
Podstawą leczenia jest usunięcie przyczyny. W wielu przypadkach można tego dokonać zachowawczo stosując odpowiednią dietę lub leki.
W przypadku lekkiej hipoglikemii podaje się choremu 5-20 g glukozy lub sacharozy doustnie w formie krystalicznej lub w roztworze, np. w postaci soku.
W przypadku ciężkiej hipoglikemii podaje się 40% roztwór glukozy dożylnie, a następnie wlew 5% roztworu glikozy.
Jeśli nie można podać dożylnie glukozy podaje się domięśniowo glukagon, a następnie po wybudzeniu doustnie glukozę. Należy jednak pamiętać, że podanie glukagonu jest nieskuteczne w przypadku wyczerpania zapasów glukozy w organizmie. Zastosowanie glukagonu przeciwwskazane jest w przypadku hipoglikemii wywołanej spożyciem alkoholu. Nie powinno się go ponadto podawać w przypadku hipoglikemii wywołanej przez doustne leki przeciwcukrzycowe, ponieważ może zwiększać wydzielanie insuliny endogennej.
[edytuj] Reakcja organizmu - kontregulacja
Organizm nie pozostaje obojętny na spadek poziomu cukru we krwi - w zwykłych sytuacjach nie dopuszcza do hipoglikemii, poprzez dozowanie glukagonu. Jednak w przypadku znacznego spadku poziomu glukozy do akcji wkracza wiele hormonów, które starają się podnieść cukier. Szybkość ich działania jest jednak zróżnicowana, co powoduje efekt zwany "odbiciem" (dobrze znany cukrzykom), czyli hiperglikemią nawet do dwunastu godzin po niedocukrzeniu.
- adrenalina - uwalnia glukozę z glikogenu, aktywację produkcji cukru przez niektóre białka, wstrzymanie produkcji insuliny (u osób ze sprawną trzustką)
Adrenalina powoduje drżenie rąk,drgawki, przyspieszone bicie serca, drażliwość
- glukagon - uwalnia glukozę z glikogenu, aktywację produkcji acetonu w wątrobie (stąd tzw. aceton głodowy)
- kortyzol - powoduje rozpad białek i tłuszczów, które mogą być użyte jako materiał energetyczny (proces zachodzi w wątrobie), zmniejsza zużycie glukozy w komórkach
- somatotropina (hormon wzrostu) - zmniejsza zużycie glukozy i powoduje rozpad białka. Działa powoli, więc to właśnie on powoduje następującą dopiero po wielu godzinach hiperglikemię.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Bibliografia
- Gerd Herold i wsp., "Medycyna wewnętrzna" wyd. III, PZWL, Warszawa 2004 ISBN 82-200-2964-3
- red. Tadeusz Rożniatowski, "Mała encyklopedia medycyny" tom II, wyd, VII, PWN, Warszawa 1990 ISBN 83-01-06177-4
- wypowiedzi dr Beaty Mianowskskiej na forum Diabetica
