Stanisław Kołodziej

Z Wikipedii

ks. Stanisław Kołodziej
ks. Stanisław Kołodziej
Urodzony	1 lutego 1907 Bączal Górny
Zmarł	17 grudnia 1942 Obóz KL Dachau

Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji. Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.

Kościół z Bączala Dolnego z którym ks. Stanisław Kołodziej był mocno związany w nim: przyjął chrzest, bierzmowanie oraz odprawił swoją pierwszą mszę (prymicyjną)

Kościół w Kobylanach

Stanisław Kołodziej (ur. 1 lutego 1907 w Bączalu Górnym, zm. 17 grudnia 1942 w obozie KL Dachau) - Sługa Boży Kościoła katolickiego, polski ksiądz, męczennik, administrator (proboszcz) parafii w Kobylanach.

[edytuj] Życiorys

[edytuj] Dzieciństwo

Urodził się 1 lutego 1907 w ubogiej, chłopskiej rodzinie, jako czwarte dziecko Józefa Kołodzieja i Apolonii Smaś. Chrzest przyjął w kościele parafialnym w Bączalu Dolnym z rąk ks. Teofila Biesiadeckiego. Dzieciństwo spędził w rodzinnym Bączalu. Miał pięcioro rodzeństwa^[1]. W 1907 w niedzielę w czasie sumy w rodzinny dom Stanisława podczas burzy uderzył piorun. Matka w tym czasie była w kościele na mszy, dzieci były w domu z ojcem. Troje starszych dzieci ojciec wyprowadził z płonącego domu i wrócił po Stanisława, który leżał w kołysce. Ojciec uratował syna, ale sam został bardzo poparzony i odwieziony w stanie ciężkim do szpitala. Los tej rodziny był ciężki, ponieważ niedługo potem siostra Stanisława, Maria, zginęła w płomieniach w wieku dwunastu lat. Ojciec księdza Stanisława przez 1,5 roku brał czynny udział w I wojnie światowej. Powrócił z wojny w stanie choroby, po czym zmarł w 1921 roku - późniejszy ksiądz Stanisław miał wtedy zaledwie 14 lat. Stanisław uczęszczał do szkoły powszechnej w Bączalu Dolnym (obecnie Zespół Szkół Publicznych w Bączalu Dolnym), a następnie do gimnazjum w Jaśle. Później uczył się w seminarium w Przemyślu.

[edytuj] Kapłaństwo

Stanisław Kołodziej przyjął święcenia kapłańskie w czerwcu 1932 roku, w wieku 25 lat, uroczyste prymicje odbyły się w Kościele w Bączalu Dolnym^[2] których dokonał ówczesny proboszcz parafii w Bączalu - Paweł Matuszewski. Posługę kapłańską pełnił najpierw w Domaradzu, potem w Białobrzegach (koło Warszawy) następnie w Tuligłowach oraz w Kobylanach, gdzie był od 31 sierpnia 1939 do 14 lutego 1941 roku . To właśnie tam został mianowany proboszczem parafii, po uwięzieniu poprzedniego proboszcza^[3]. Ksiądz Stanisław Kołodziej był wielkim patriotą. Na plebani i w kościele dawał schronienie partyzantom, przechowywał i przemycał polskich oficerów przez potajemne górskie przejścia do Austrii i Czech, prowadził także radio podziemne i koło ministrantów z którymi rozmawiał za różne tematy i którym pomagał kiedy trzeba był. Posługa proboszcza w Kobylanach nie trwała długo.

[edytuj] Ostatnie miesiące życia

13 lutego 1941 ks. Kołodziej wracający pieszo z Krosna, spotkał na drodze człowieka, który ostrzegł Go by nie wracał na plebanię, gdyż okupanci o niego pytali. Mimo ostrzeżenia wrócił na plebanię. Rankiem 14 lutego 1941 został aresztowany i wywieziony z plebani. Skutego prowadzono do samochodu, który stał pod kościołem. Przywiązano go do samochodu, samochód prowadzony przez aresztantów jechał, a On upokorzony biegł za nim. Po chwili zatrzymali się, wepchnęli księdza Stanisława do środka i odjechali. W więzieniu w Jaśle przebywał sześć tygodni, był przesłuchiwany i katowany czego dowodem była pokrwawiona i poszarpana bielizna księdza odebrana z więzienia przez rodzinę. Następnie został przewieziony transportem z Krakowa 05 kwietnia 1941 doobozu Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu,gdzie otrzymał numer 11397 tam więziono go kolejne 6 tygodni. Rodzina księdza oraz jego przyjaciele i wierni z Kobylan podejmowali próby ratowania kapłana, ale zamiary te nie powiodły się. W czasie próby uwolnienia, ksiądz Kołodziej napisał list z Oświęcimia do swojej matki w którym były słowa: "serwońskiemu^[4] się poprawiło". W Oświęcimiu, w celi w której przebywał, widnieje do dziś dnia wydrapany napis na ścianie "ks. Stanisław Kołodziej". Z Oświęcimia został przewieziony 04 maja 1941 do obozu koncentracyjnego KL Dachau, gdzie nadano mu numer 25290. Został wzięty do 4 grupy osób którym wszczykiwano Flegmonę Sztuczną (choroba obozowa, którą wszczykiwano więźniom w celu eksperymentowania) na skutek której z powodu wycięczenia i braku odpowiednich lekarstw zmarł 17 grudnia 1942 i został spalony w obozowym krematorium. Z Dachau przyszło pismo do matki informujące o śmierci syna i spaleniu zwłok.

[edytuj] Beatyfikacja

Ks. Stanisław Kołodziej zaliczony jest do drugiej grupy polskich męczenników z okresu II wojny światowej których proces beatyfikacyjny rozpoczął się 17 września 2003 roku. Ks. Kołodziej został jednak odrzucony z braku kultu i Proces dla niego się nie rozpoczął.

[edytuj] Drzewo genealogiczne

[edytuj] Bibliografia

• Bączal Górny - Stanisław Syzdek, Skołyszyn 1998
• Księgi parafialne parafii Bączal Dolny

Przypisy