WZT-3
Z Wikipedii
| WZT-3 | |
 |
|
| WZT-3M na defiladzie z okazji Święta Wojska Polskiego w Warszawie | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo |  Polska |
| Producent | Zakłady Mechaniczne Bumar-Łabędy S.A. |
| Trakcja | gąsienicowa |
| Typ | wóz zabezpieczenia technicznego |
| Załoga | 4 |
| Historia | |
| Prototyp | 1986-1988 |
| Lata produkcji | 1988- |
| Dane techniczne | |
| Silnik | W-46-6, S-12U |
| Moc | 780 KM, 850 KM |
| Transmisja | mechaniczna |
| Moc jedn. | 18,6 KM/t (silnik W-46-6) 20,2 KM/t (silnik S-12U) |
| Nacisk jedn. | 0,85 kg/cm2 |
| Wymiary | |
| Długość maks. | 830 cm |
| Szerokość | 360 cm |
| Wysokość maks. | 271 cm |
| Prześwit | 43 cm |
| Masa | |
| Masa bojowa | 42 t |
| Poj. zb. paliwa | 1126 l |
| Osiągi | |
| Prędkości maksymalne | |
| Na drodze | 60 km/h |
| W terenie | 35-45 km/h |
| Zdolność pokonywania przeszkód | |
| Brody bez przygotowania | do 1,2 m |
| Brody z przygotowaniem | do 1,8 m |
| Rowy | do 2,6-2,8 m |
| Ściany pionowe | do 0,7 m |
| Stoki o nachyleniu do | do 30% |
| Zasięg | 420-600 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| Strzeleckie | wkm NSW kalibru 12,7mm |
| Wyposażenie dodatkowe | |
| 12 wyrzutni granatów dymnych Tucza | |
| Użytkownicy | |
| Polska, Indie, Kuwejt | |
WZT-3 - wóz zabezpieczenia technicznego, produkcji polskiej, bazujący na podwoziu czołgu T-72/PT-91.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Wraz z pojawieniem się czołgu T-72 w Ludowym Wojsku Polskim pojawiła się potrzeba nowego pojazdu zabezpieczającego działania pododdziałów pancernych i postanowiono skorzystać z podwozia czołgu T-72M produkowanego od 1981 w Bumar-Łabędy. Wojskowy Instytut Techniki Pancernej i Samochodowej z Sulejówka opracował założenia pojazdu, a Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Urządzeń Mechanicznych w Gliwicach w ramach programu Bizon opracował i wykonał wraz z Bumarem 2 prototypy. Testy i próby wykonano w latach 1986-1988, a po ich zakończeniu WZT-3 wprowadzono na wyposażenie Wojska Polskiego.
Pomiędzy rokiem 1989 a 2003 Wojsko Polskie odebrało tylko 29 sztuk WZT-3, z czego 9 sztuk w wersji WZT-3M (z silnikiem S-12U o mocy 850 KM zamiast standardowego W-46-6). Od 2003 przeprowadzono remonty odebranych WZT-3 i modernizację do wersji WZT-3M.
[edytuj] Inni użytkownicy
Bumar szybko zyskał nowego kontrahenta z Jugosławii, realizującej w tym czasie zamówienie na czołgi T-84A dla Kuwejtu - zamówiono 40 kompletów zestawów i zakupiono prawa licencyjne (jako M-84AI).
8 kwietnia 1999 roku podpisano umowę z Indiami na dostawę 44 WZT-3 za 32 mln dolarów (realizacja grudzień 2000 - maj 2001). Pojazdy te nie były wyposażone w całości w Polsce - m.in. silniki pochodziły od odbiorcy. 20 kwietnia 2002 roku podpisano kolejny kontrakt z Indiami na kolejne 80 sztuk WZT-3 za sumę około 80 mln dolarów (realizacja 2003-2004).
30 marca 2004 roku Bumar podpisał kolejny kontrakt z Indiami - tym razem na 228 wozów za sumę około 210 mln. dolarów z terminem realizacji w latach 2004-2007.
[edytuj] Konstrukcja
WZT-3 oparty jest na podwoziu czołgu T-72M. Załoga składa się z 4 osób: dowódcy, kierowcy, mechanika i operatora. Do obserwacji stosowane są podobnie jak w T-72:
- peryskopy dzienne typu TNPO-160, TNPO-168W (kierowcy), TNP-165A i TNPA-65,
- noktowizory aktywne typu TKN-3 i TWNE-4B,
- noktowizory pasywne typu POD-72 i PNK-72 (opcjonalnie).
Zapewnieniu łączności zewnętrznej służy radiostacja R-173 wraz z odbiornikiem, do wewnętrznej telefon R-174. Uzbrojenie stanowi plot. wkm NSW kalibru 12,7 mm z 720 szt. amunicji oraz 12 wyrzutni granatów dymnych systemu Tucza (4 z lewej, 8 z prawej).
Wyposażenie specjalistyczne WZT-3 to:
- wysuwany żuraw hydrauliczny TD-50 o udźwigu 15 ton i regulowanym ramieniu od 5,8 do 8 metrów
- mechaniczna wyciągarka o uciągu 280 kN (ze zbloczami jest to 840 kN) i długości liny 200 metrów
- hydrauliczna wyciągarka o uciągu 20 kN i 400 metrach liny
- lemiesz o długości 360,5 cm i wysokości 90 cm
- urządzenia do spawania i cięcia elektrycznego oraz acetylenowego
- sprężarka powietrza
- zestawy do podnoszenia zespołów napędowych.
Podwozie składa się z sześciu par podwójnych kół jezdnych, tylnych kół napędowych i przednich napinających. Gąsienice podtrzymywane są na trzech rolkach.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Bibliografia
- WZT-3- niedoceniony eksportowy hit z Łabęd, Nowa Technika Wojskowa Nr 7/2004.
