Karabin maszynowy NSW

Z Wikipedii

NSW
NSW na podstawie 6U6
Dane podstawowe
Państwo	ZSRR
Rodzaj	wielkokalibrowy karabin maszynowy
Historia
Prototypy	1969-1972
Produkcja seryjna	1972-??
Dane techniczne
Kaliber	12,7 mm
Nabój	12,7 x 107 mm
Taśma nabojowa	segmentowa
Wymiary
Długość	1560 mm
Długość lufy	1100 mm
Długość linii celowniczej	1195 mm
Masa
karabinu właściwego	25 kg
podstawy	16 kg (6T7) 55 kg (6U6)
lufy	9 kg
wyposażenia dodatkowego	7,7 kg (taśma z 50 nabojami)
Inne
Prędkość pocz. pocisku	820-845 m/s
Szybkostrzelność teoretyczna	700-800 strz/min
Szybkostrzelność praktyczna	80-100 strz/min
Zasięg max.	6000 m
Zasięg skuteczny	1500 m

NSW - radziecki wielkokalibrowy karabin maszynowy skonstruowany przez G. I. Nikitina, J. S. Sokołowa i W. I. Wołkowa.

Spis treści 1 Historia 2 Wersje 3 Opis 4 Bibliografia

[edytuj] Historia

W 1969 roku rozpoczęto w ZSRR prace nad nowym wkm-em, następcą DSzK. W 1972 roku nowy karabin maszynowy został przyjęty do uzbrojenia Armii Radzieckiej, a w następnych latach znalazł się na uzbrojeniu większości armii państw Układu Warszawskiego.

Poza ZSRR był produkowany licencyjnie w Bułgarii, Indiach, Jugosławii i Polsce (w Zakładach Mechanicznych Tarnów).

[edytuj] Wersje

• NSW - wersja podstawowa, stosowana jako broń piechoty, a także jako broń przeciwlotnicza czołgów T-72 i PT-91.
• NSWT - czołgowy karabin maszynowy wyposażony w elektrospust. Instalowany jako broń przeciwlotnicza w czołgach T-64 i T-80.
• UTIOS-M - okrętowa wersja podwójnie sprzężona.
• NSW-B - polska wersja kalibru 12,7 x 99 mm NATO.

[edytuj] Opis

NSW jest bronią samoczynną. Zasada działania oparta o odprowadzanie części gazów prochowych przez boczny otwór lufy, z długim ruchem tłoka gazowego. Broń wyposażona jest w dwupołożeniowy regulator gazowy. NSW strzela z zamka otwartego. Zamek ryglowany przez przesunięcie w płaszczyźnie poziomej co powoduje zajście czterech występów ryglowych zamka za opory ryglowe obsady lufy. Dwa wyciągi sprężynujące znajdują się w zamku, wyrzutnik napędzany suwadłem (łuski wyrzucane są do przodu). Mechanizm uderzeniowy bijnikowy, rolę bijnika pełni suwadło. Mechanizm spustowy tylko do ognia ciągłego. Bezpiecznik nastawny, włączony bezpiecznik unieruchamia zaczep suwadła.

NSW jest bronią zasilaną przy pomocy metalowej taśmy segmentowej, z ogniwami otwartymi, identycznej jak w DSzK. Segmenty zawierają 10 naboi. Taśma jest przechowywana w skrzynkach nabojowych. Zasilanie prawostronne, donośnik przesuwakowy napędzaną przez suwadło, taśma przesuwa się przy odrzucie.

Lufa ciężka, szybkowymienna, z przewodem chromowanym, zakończona stożkowym tłumikiem płomienia. Do lufy przymocowana jest komora gazowa z regulatorem gazowym.

NSW może być montowany na kilku rodzajach podstaw:

• 6T7 - przystosowana wyłącznie do prowadzenia celów naziemnych, opracowana przez L.W. Stiepanowa i K. A. Baryszjewa. NSW na podstawie 6T7 jest oznaczony jako NSWS. Broń w tej wersji jest wyposażona w kolbę i chwyt pistoletowy. Zasilana jest z 50-nabojowych skrzynek nabojowych (stawianych obok podstawy). Celowanie odbywa się przy pomocy celownika mechanicznego albo optycznego SPP o powiększeniu 3 i 6x.
• 6U6 - uniwersalna, przystosowana do zwalczania naziemnych i powietrznych. Broń w tej wersji zasilana jest ze skrzynki nabojowej o pojemności 70-naboi mocowanej do wspornika kołyski. Broń wyposażona jest w celownik kolimatorowy WK-4 (do strzelań przeciwlotniczych) i optyczny PU (do strzelań do celów naziemnych).

[edytuj] Bibliografia

• Stanisław Kochański, Broń strzelecka lat osiemdziesiątych, Bellona 1991. ISBN 83-11-07784-3
• Przemysław Kupidura, Ryszard Woźniak, Mirosław Zahor, Współczesne karabiny maszynowe, Bellona 2003. ISBN 83-11-09610-4