Blohm & Voss Bv 141

Z Wikipedii

'Blohm & Voss Bv 141'
Dane podstawowe
Państwo	Niemcy
Wytwórnia	Blohm & Voss
Typ	samolot rozpoznawczy
Konstrukcja	dolnopłatem o konstrukcji metalowej, niesymetrycznej budowie, usterzenie asymetryczne, podwozie chowane w locie
Załoga	3
Historia
Dane techniczne
Napęd	1 silniki gwiazdowy BMW-801
Moc	1564 KM (1150 kW)
Wymiary
Rozpiętość	17,50 m
Długość	14,00 m
Wysokość	3,60 m
Masa
Własna	4700 kg
Startowa	5690 kg
Osiągi
Prędkość max.	370 km/h (na poziomie lotniska) 440 km/h (na wysokości 5000 m)
Prędkość wznoszenia	1,5 (2,8) m/s
Pułap	10000 m
Zasięg	1200 km (normalny) 1900 km (maksymalny)
Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 stałe karabiny maszynowe MG 17 kal. 7,9 mm z przodu 2 ruchome karabiny maszynowe MG 15 kal. 7,9 mm z tyłu 4 bomby SC 50 (po 50 kg)
Użytkownicy
Niemcy

Blohm & Voss Bv 141 – niemiecki samolot rozpoznawczy. Zaprojektowany i zbudowany w 1937 roku w niemieckiej wytwórni lotniczej Blohm & Voss w Hamburgu.

[edytuj] Historia

W 1937 roku dowództwo Luftwaffe wydało nowe wymagania techniczne na taktyczny samolot rozpoznawczy. Opracowano wtedy szereg nowych projektów samolotów rozpoznawczych, które poddano ocenie dowództwa Luftwaffe. Wśród projektów znalazł się projekt dr inż. Richarda Vogta z zakładów Blohm & Voss, oznaczony symbolem Ha 141 (skrót od Hamburger Flugzeugbau). Był to projekt jednosilnikowego samolotu rozpoznawczego, który jednak miał niesymetryczna budowę. Trzyosobowa kabina tego samolotu znajdowała się bowiem na płacie z prawej strony od właściwego kadłuba, zakończonego silnikiem i usterzeniem. Projekt ten nie został przyjęty

Pomimo tego wytwórnia zbudowała prototyp tego samolotu oznaczony Ha 141-0. Prototyp ten został oblatany 25 lutego 1938 roku, wykazując dobre właściwości lotne, co przyczyniło się do zamówienia 3 prototypów tego samolotu, w tym pierwszego zbudowanego już prototypu, który otrzymał nazwę Blohm & Voss Bv 141 V-2. We wrześniu 1938 roku oblatano następny prototyp oznaczony Bv 141 V-1, który różnił się kształtem kabiny załogi. Samoloty te jak również następny prototyp oznaczono V-3 napędzane były silnikiem gwiazdowym 9-cylindrowym BMW-132N o mocy 952 KM (700 kW).

Ponieważ prototypy samolotu Bv 141 zachowywały się w locie poprawnie, a moment wynikający z asymetrii ciągu zrównoważony był oddziaływaniem strumienia zaśmigłowego na usterzeniu pionowym, a niesymetryczne położenie środka masy było równoważone przez moment oporu śmigła. Zamówiono 5 samolotów serii doświadczalnej oznaczonej A-0, która otrzymała równoległe numery prototypów (V-4 do V-8) i została ona włączona do prób, w tym także bojowych. Próby te wypadały pomyślnie, lecz dowództwo Luftwaffe niechętnie odnosiło się do nowatorskiej konstrukcji samolotu. Głównym zarzutem była zbyt mała moc silnika. Wtedy opracowano nową wersję samolotu dostosowaną do 14-cylindrowego silnika w układzie podwójnej gwiazdy BMW-801 o mocy 1564 KM (1150 kW). Zmieniono wtedy także budowę płatowca, zwiększając rozpiętość i zmieniając obrys płata oraz kształt i przekrój kadłuba. Zasadniczej zmianie uległo usterzenie poziome, które stało się niesymetryczne, przesunięte w lewo, przez co tylny strzelec miał nieograniczone pole ostrzału. Pierwszy samolot nowej wersji B-01 został oblatany w styczniu 1941 roku. Zbudowano jeszcze 5 samolotów Bv 141B-0, lecz ostatecznie Luftwaffe zrezygnowało z tej konstrukcji w związku z wejściem do uzbrojenia samolotu rozpoznawczego Focke-Wulf Fw 189.

[edytuj] Użycie bojowe samolotu

Zbudowano tylko prototypy oraz krótką serię informacyjną. Samoloty nie były eksploatowane bojowo, wykonywały jedynie loty doświadczalne.

[edytuj] Opis techniczny

Samolot rozpoznawczy Blohm & Voss BV 141 był dolnopłatem o konstrukcji metalowej, niesymetrycznej budowie, usterzenie asymetryczne, podwozie chowane w locie. Napęd: 1 gwiazdowy BMW-132N (w późniejszych wersjach BMW-801), śmigło trójłopatowe metalowe.