Znaki diakrytyczne
Z Wikipedii
Znaki diakrytyczne (gr. diakritikós - odróżniający) – znaki graficzne używane w alfabetach wielu języków, umieszczane nad, pod, obok lub wewnątrz litery, zmieniające artykulację tej litery i tworzące przez to nową literę. W alfabetach sylabowych mogą zmienić znaczenie całej sylaby.
W języku polskim mamy dziewięć znaków uzyskiwanych za pomocą znaków diakrytycznych (litery diakrytyzowane, litery diakrytyczne, diakrytyki): ą, ć, ę, ł, ń, ó, ś, ź, ż. Sporne jest, czy "ł" należy również do nich zaliczyć, czy też jest to po prostu litera z polskiego alfabetu.
Uwaga: niepoprawna jest nazwa znaki diaktryczne (zamiast diakrytyczne [1]).
