Anortozyt
Z Wikipedii
![Księżycowy anortozyt żelazny #60025. Zabrany podczas misji Apollo 16 ze Wzgórz Księżycowych niedaleko krateru Kartezjusza. Próbka jest obecnie na wystawie w Muzeum Historii Naturalnej w Waszyngtonie.](../../../../images/shared/thumb/0/0c/Lunar_Ferroan_Anorthosite_60025.jpg/250px-Lunar_Ferroan_Anorthosite_60025.jpg)
Anortozyt (plagioklazyt) - leukokratyczna skała magmowa (plutoniczna) gruboziarnista lub średnioziarnista, o barwie czarnej, szarej, brązowej lub zielonoszarej, składająca się z prawie samych plagioklazów. Stanowią one ponad 90% objętości anortozytu. W niewielkich ilościach mogą występować pirokseny. Zawartość anortytu w plagioklazie może wynosić od 20 do 100%. Anortozyty zbudowane z labradoru noszą nazwę labradorytów. Szacuje się, że anortozyty powstały na głębokości 15-20 km.
Nazwę anortozyt wprowadził Hunt dla podkreślenia, że budujące skałę plagioklazy nie mają symetrii jednoskośnej (orthose), lecz trójskośną.
Anortozyty występują przede wszystkim w obrębie starych platform prekambryjskich - archaicznych i proterozoicznych: w Kanadzie, na Grenlandii, Indiach, RPA, Australii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Rosji, na Ukrainie.
W Polsce anortozyty występują w podłożu północno-wschodniej Polski, gdzie tworzą masywy: kętrzyński, suwalski i sejneński. Ich wiek określono na 1,5-1,55 miliarda lat. W masywie suwalskim towarzyszą im złoża rud żelaza, tytanu i wanadu.