Autobusy miejskie w Olsztynie

Z Wikipedii

Komunikacja miejska w Olsztynie obsługuje obecnie 34 linie autobusowe o łącznej długości ok. 400 km. Wśród nich jest pięć linii miejsko-podmiejskich, dwie nocne oraz jedna sezonowa. Olsztyński tabor liczy ok. 170 pojazdów (stan na styczeń 2007 roku).

Olsztyńskie linie autobusowe administrowane są przez Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne w Olsztynie, będące spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, podlegającą miejskim władzom samorządowym. Siedziba olsztyńskiego MPK mieści się przy ulicy Kołobrzeskiej 40.

[edytuj] Historia

Korzeni systemu olsztyńskiej komunikacji miejskiej należy dopatrywać się w czasach przed I wojną światową a konkretnie w roku 1907. Wtedy to po raz pierwszy ulicami stolicy Warmii i Mazur przejechał tramwaj elektryczny. Natomiast pierwsze autobusy miejskie wyjechały na olsztyńskie drogi w czasie II wojny światowej. W kwietniu 1940 roku uruchomiono dwie linie autobusowe. Jedna z nich łączyła Dworzec Główny PKP z ulicą Podleśną, przy której znajdowała się Fabryka Mebli, druga natomiast rozpoczynała się na Kolonii Mazurskiej a kończyła w Jakubowie.

Krótko po wojnie powołano Miejskie Zakłady Komunikacyjne. We wrześniu 1946 roku została uruchomiona pierwsza powojenna linia autobusowa w Olsztynie. Pętle owej trasy zostały umieszczone na Kolonii Mazurskiej oraz Zatorzu. Linia ta niedługo potem została zlikwidowana. 3 lata później doszło do otwarcia linii łączącej Plac Roosevelta z Zatorzem.

W 1950 roku otwarto linię łączącą Dajtki z Wadągiem. Początkowo na trasie pojawiły się autobusy PKS-u, jednak już rok później dzięki otrzymaniu przez MZK autobusów marki Marag, linia ta trafiła pod skrzydła zakładu. W latach 1951-1954 MZK otrzymało kolejne pojazdy, co pozwoliło na uruchomienie następnych linii.

W 1954 roku MZK przekształcono w Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne, podległe Miejskiej Radzie Narodowej. 3 lata później przedsiębiorstwo obsługiwało 3 linie autobusowe. Prócz linii powstałej w 1950 roku oznaczonej numer 5, były to: linia numer 3, na której pojazdy kursowały z Kortowa do Sanatorium oraz linia numer 6 łącząca Likusy z Zieloną Górką.

W 1959 roku MPK zarządzało już 4 liniami autobusowymi o łącznej długości 27 km. Pasażerowie autobusów stanowili ok. 25% wszystkich ludzi przewożonych przez olsztyńskie przedsiębiorstwo. W ówczesnych czasach tabor MPK liczył 15 autobusów.

W 1967 roku Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne w Olsztynie obsługiwało już 8 linii autobusowych, w tym jedną podmiejską pozwalającą mieszkańcom podolsztyńskich Słup na dotarcie do centrum miasta. Rok później uruchomiono kolejną linię autobusową a tabor MPK liczył wówczas 54 autobusy.

W roku 1970 oddano do użytku obecną bazę MPK przy ulicy Kołobrzeskiej. Niedługo potem całe mienie olsztyńskiego przedsiębiorstwa zostało przeniesione z dawnej siedziby przy ulicy Knosały.

W 1971 roku, po likwidacji ostatniej linii trolejbusowej, autobusy stały się jedynym środkiem komunikacji miejskiej w Olsztynie. 6 lat wcześniej na olsztyńskie ulice po raz ostatni wyjechał tramwaj. Zaraz po wycofaniu trolejbusów MPK dysponowało 10 liniami autobusowymi.

Latem 1975 roku przedsiębiorstwo zostało przekształcone w jednostkę o zasięgu wojewódzkim. W związku z tym nowa instytucja przeszła pod nadzór Wojewody Olsztyńskiego i otrzymała nazwę Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Komunikacji Miejskiej w Olsztynie. W jego skład poza olsztyńskim przedsiębiorstwem weszły jednostki w Ostródzie, Kętrzynie i Mrągowie oraz od 1978 roku również w Szczytnie. W tym czasie olsztyńskie przedsiębiorstwo posiadało 149 pojazdów obsługujących 14 linii komunikacyjnych. Trzy z nich były liniami podmiejskimi.

W roku 1978 WPKM otrzymało pierwsze autobusy typu Jelcz PR 110, których część do dziś jeździ jeszcze po olsztyńskich ulicach. Natomiast w 1985 roku wprowadzono do użytku pierwsze Ikarusy 280, które jeszcze pod koniec lat 90. były jedynymi autobusami przegubowymi w Olsztynie.

W grudniu 1990 roku WPKM zostało przekształcone w Przedsiębiorstwo Komunikacji Miejskiej w Olsztynie. W roku 1991 przedsiębiorstwo zostało spod skrzydeł Wojewody Olsztyńskiego przekazane Zarządowi Miasta Olsztyna. W roku 1993 natomiast powołane do życia zostało Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Nowa instytucja podległa jest olsztyńskiej gminie.

W 1995 roku na olsztyńskie ulice po raz pierwszy wyjechały pojazdy niskopodłogowe. Tabor MPK liczy wówczas 156 autobusów, obsługujących 26 linii o łącznej długości 280,5 km.

W 2000 roku przewozy pasażerskie realizowane były na 32 liniach autobusowych. Wśród nich znajdowało się 26 linii miejskich (w tym jedna pośpieszna i jedna nocna) oraz 6 linii podmiejskich, kursujących do Barczewa, Dywit, Klewek, Różnowa, Słup, Kieźlin. W 2003 roku doszło do uruchomienia drugiej linii nocnej, która to jednak została później zlikwidowana.

W 2005 roku dokonano radykalnych zmian w sieci komunikacyjnej oraz rozkładzie jazdy. Zlikwidowana została linia numer 4 a wiele innych linii zmieniło swe trasy. Rok później, w grudniu zakupiono osiem sztuk nowych przegubowych autobusów marki Solaris Urbino 18 (nieco wcześniej tabor MPK wzbogacił się także o 11 używanych pojazdów marki Volvo).

1 kwietnia 2007 po raz drugi w historii komunikacji miejskiej w Olsztynie uruchomioną drugą linię nocną (101). Dwa miesiące później zlikwidowano starą pętlę w Kortowie, na której przez wiele lat kursy kończyły autobusy linii nr 15. W tym samym czasie doszło do otwarcia nowej pętli w Starym Dworze. 1 września 2007 zlikwidowano linię nr 19, a miesiąc później uruchomiono linię nr 32.

[edytuj] Obecny układ linii autobusowych

Linia nr 1: Redykajny - Cementowa

Autobusy tej linii po raz pierwszy pojawiły się na ulicach Olsztyna w latach 60. ubiegłego stulecia po zlikwidowaniu trakcji tramwajowej w mieście. Wcześniej jedynka zarezerwowana była właśnie dla tramwajów. W obecnym kształcie trasa istnieje od lat 90. ubiegłego stulecia, kiedy to powstało osiedle Redykajny.

Linia nr 2: Nagórki - Jagiellońska-Szpital

Autobusy tej linii po raz pierwszy pojawiły się na ulicach Olsztyna w latach 60. ubiegłego stulecia po zlikwidowaniu trakcji tramwajowej w mieście. Wcześniej dwójka zarezerwowana była właśnie dla tramwajów. W obecnym kształcie trasa istnieje od lat 80. ubiegłego stulecia. Wcześniej wielkoktornie dochodziło do jej zmiany. Początkowo autobusy kursowały z centrum Olsztyna na Osiedle Wojska Polskiego, następnie spod fabryki OZOS na Osiedle Podleśna, a w latach 70. ubiegłego stulecia z Osiedla Mazurskiego do pętli przy Sanatorium na ul. Jagiellońskiej.

Linia nr 3: Dworzec PKP - Stary Dwór

Autobusy tej linii po raz pierwszy pojawiły się na ulicach Olsztyna w latach 50. ubiegłego stulecia. Początkowo kursowały tak, jak trolejbusy linii nr 3 z Kortowa do pętli zlokalizowanej przy Sanatorium przy ul. Jagiellońskiej. Niedługo później linię autobusową zlikwidowano. Ponownie powstała po zlikwidowaniu trakcji trolejbusowej w mieście. Wówczas jeździła pomiędzy Kortowem a Jakubowem. W połowie lat 70. trasa uległa sporej zmianie gdyż od tego momentu biegła z pętli przy Dworcu Głównym PKP na Słoneczny Stok. W 2005 roku zmodyfikowano ją wycofując autobusy linii nr 3 z centrum miasta. W 2007 roku przeniesiono pętlę z Kortowa do Starego Dworu.

Linia nr 5: Dworzec PKP (wybrane kursy: Składowa-Rast) - Osiedle Mazurskie (wybrane kursy: Klewki oraz Trękusek) (linia podmiejska)

Linia powstała w latach 50. ubiegłego stulecia jako pierwsza w Olsztynie linia podmiejska. Początkowo jej autobusy jeździły z Dajtek, znajdujących się wówczas również poza granicami administracyjnymi miasta do podolsztyńskiej wsi Wadąg. Po kilku latach niemal w całości zmieniono jej trasę w wyniku czego piątka kursowała z Likus na Dajtki. W drugiej połowie lat 60. doszło do kolejnej gruntownej modyfikacji trasy. Od owego momentu autobusy linii nr 5 kursowały z pętli przy Dworcu Głównym PKP na Osiedle Mazurskie. Sytuacja ta poza drobnymi korektami tras nie zmieniła się do dziś. W 2007 roku na skutek likwidacji linii nr 19 postanowiono wydłużyć częśc kursów do Klewek i Trękuska.

Linia nr 6: Cementowa - Likusy (wybrane kursy: Gutkowo)

Linia powstała w latach 50. ubiegłego stulecia. Początkowo kursowała z Likus, znajdujących się wówczas poza granicami administracyjnymi Olsztyna, na Zieloną Górkę. W drugiej połowie lat 60. szóstka zaczęła jeździć w okolice chłodni przy ul. Lubelskiej (obecna pętla przy ul. Cementowej). Na początku lat 80. zmodyfikowano nieco jej trasę na skutek czego autobusy nie jeździły już m.in. przez Plac Bema, a kursowały m.in. ulicami Kaliningradzką (dzisiejszą ul. Dworcową) i Żołnierską. Trasą tą szóstka jeździ do dziś.

Linia nr 7: Jakubowo - Dajtki (wybrane kursy: Łupstych)

Linia powstała w latach 60. ubiegłego stulecia. Początkowo kursowała ze Śródmieścia (pętla przy ówczesnym Placu Nowotki) na Track. Krótko po jej powstaniu przeniesiono śródmiejską pętlę na osiedle Dajtki przez co wydłużono trasę siódemki. W połowie lat 70. zrezygnowano z kursów po alei Wojska Polskiego na skutek czego autobusy docierały na Track jadąc m.in. przez Plac Bema oraz ulicą Limanowskiego. W połowie lat 80. pętlę z Tracku przeniesiono w okolice Dworca Głównego PKP. Powrócono wówczas do odcinka trasy biegnącego ulicą 1 Maja. W 2005 roku na skutek likwidacji linii nr 4 siódemka ponownie pojawiła się na terenie Zatorza. Tym razem jednak jej pętla została przeniesiona z okolic dworca do Jakubowa.

Linia nr 8: Plac Pułaskiego - Słupy (linia podmiejska)

Linia powstała w latach 60. ubiegłego stulecia. Od jej powstania niezmiennie kursuje po tej samej trasie z Placu Pułaskiego do podolsztyńskich Słupów.

Linia nr 9: Słoneczny Stok - Osiedle Podleśna

Linia powstała w latach 60. ubiegłego stulecia. Od powstania jej trasa uległa nieznacznym modyfikacjom. Początkowo dziewiątka jeździła z Kortowa do pętli zlokalizowanej w pobliżu Sanatorium przy ul. Jagiellońskiej. W połowie lat 80. nieco skrócono jej trasę, przenosząc pętlę spod Sanatorium w okolice Fabryki Mebli. Obecnie po reorganizacji układu komunikacyjnego w Kortowie autobusy kursują do Słonecznego Stoku.

Linia nr 10: Polmozbyt - Jakubowo

Linia powstała w latach 60. ubiegłego stulecia. Od początku istnienia kursowała pomiędzy okolicami Olsztyńskich Zakładów Opon Samochodowych a Jakubowem. Początkowo do Jakubowa docierała z centrum bezpośrednio aleją Wojska Polskiego. W latach 70. trasę zmieniono, na skutek czego dziesiątka kursując ulicami Partyzantów, Limanowskiego, Żeromskiego i Jagielońską zahaczała o osiedle Zatorze. W latach 80. zrezygnowano z tej opcji po czym autobusy z ulicy 1 Maja powownie skręcały w aleję Wojska Polskiego. Wówczas zlikwidowano także odcinek trasy biegnący obok obecnej zajezdni MPK. Po tej zmianie dziesiątka kursowała także ulicami Zwycięstwa (dziesieja aleja Piłsudskiego) oraz Kaliningradzką (dzisiejsza Dworcowa). Na przełomie lat 80. i 90. autobusy ponownie jeździły nieopodal zajezdni autobusowej. Część kursów kończyło się obok siedziby Polmozbytu. W 2005 roku pętlę spod fabryki przeniesiono na stałe w rejony Polmozbytu.

Linia nr 11: Nagórki - Gutkowo

Linia powstała w połowie lat 70. ubiegłego stulecia. Od powstania docierała do Gutkowa. Początkowo można było ją uznawać za linię podmiejską, gdyż do 1987 roku Gutkowo nie leżało w granicach administracyjnych Olsztyna. Przez pierwsze lata istnienia jedenastka rozpoczynała swoje kursy na pętli przy ul. Knosały. W połowie lat 80. wydłużono jej olsztyński odcinek na skutek czego pętla przeniesiono na osiedle Nagórki. W 2005 roku częściowo zmodyfikowano jej trasę. W związku z tym zlikwidowano odcinek trasy przebiegający przez część Osiedla Kościuszki oraz ulice Pstrowskiego i Sikorskiego w pobliżu IV Liceum Ogólokształcącego na rzecz odcinka biegnącego przez osiedle Kormoran i ulice Żołnierską, Wyszyńskiego oraz Synów Pułku.

Linia nr 12: Plac Pułaskiego - Dywity (linia podmiejska)

Linia powstała w połowie lat 70. ubiegłego stulecia. Od początku swego istnienia jest linią podmiejską. Jej trasa nie uległa dużym zmianom. Początkowo dwunastka kursowała z Placu Pułaskiego do podolsztyńskich Kieźlin. W połowie lat 80. zrezygnowano z pętli w Kieźlinach na rzecz innej wsi w okolicach Olsztyna, Dywit.

Linia nr 13: Pieczewo - Dajtki

Linia powstała w połowie lat 70. ubiegłego stulecia. Jest jedną z linii, które podawane były największym modyfikacjom. W momencie powstania kursowała pomiędzy Olsztyńskimi Zakładami Opon Samochodowych a Kortowem. Już pierwszych latach istnienia dochodziło do niewielkich zmian w trasie na odcinku przebiegającym przez osiedle Podgrodzie. W latach 80. zmianie uległa dość duża część trasy. Pętlę znajdującą się przy fabryce przeniesiono w kierunku granic administracyjnych miasta i umiejscowiono nieopodal siedziby Polmozbytu. Trzynastka wówczas przestała również jeździć do Kortowa. Nową pętlę zlokalizowano przy Dworcu Głównym PKP. Niewiele lat później trasa sięgała ponownie południowych rejonów Olsztyna. Po ówczesnej modyfikacji trzynastka jeździła na trasie Polmozbyt - Dajtki. Kolejna zmiana trasy miała miejsce w 2005 roku. Przy okazji reorganizacji układu kounikacyjnego w mieście zlikwidowano pętlę trzynastki obok Polmozbytu. Po tej zmianie autobusy tej linii kursują z Pieczewa na Dajtki.

Linia nr 14: Knosały - Barczewo (linia podmiejska)

Linia powstała w połowie lat 70. ubiegłego stulecia. Była to jedna z pierwszych linii podmiejskich w Olsztynie. Od początku istnienia czternastka kursowała do Barczewa. Początkowo jej trasa rozpoczynała się przy Placu Pułaskiego. W latach 80. olsztyńską pętlę czternastki przeniesiono w okolice Dworca Głównego PKP. W 2005 roku po reorganizacji układu komunikacyjnego pętla została umieszczona przy ul. Knosały.

Linia nr 15: Jaroty - Stary Dwór

Linia powstała pod koniec lat 70. ubiegłego stulecia. Początkowo kursowała pomiędzy Dworcem Głównym PKP a Olsztyńskimi Zakładami Opon Samochodowych. Niedługo po jej uruchomieniu trasę wydłużono do osiedla Jaroty. Wówczas była to jedyna linia docierająca na największe dziś pod względem liczby ludności osiedle w Olsztynie. Po modyfikacji w połowie lat 80. trasa niemal nie różniła się od dzisiejszej gdyż piętnastka kursowała wówczas z Jarot do Kortowa. W 2007 roku po uruchomieniu nowej pętli w Starym Dworze przeniesiono tam pętlę z Kortowa.

Linia nr 16: Osiedle Mazurskie - Track

Linia powstała w połowie lat 80. ubiegłego stulecia. Od czasu jej powstania do roku 2005 łączyła centrum miasta (pętla przy ul. Knosały) z Trackiem. W 2005 roku po likwidacji linii nr 4 wydłużono szesnastkę do pętli na Osiedlu Mazurskim. W 2006 roku po likwidacji ronda na Placu Powstańców Warszawy częściowej modyfikacji uległ odcinek linii biegnącej przez Zatorze i Osiedle Podleśna.

Linia nr 17: Jaroty - Jakubowo

Linia powstała w połowie lat 80. ubiegłego stulecia. Od początku jej istnienia łączyła osiedle Jaroty z Jakubowem. Jej trasa zmieniała się kilkakrotnie. Początkowo mało różniła się od dzisiejszej trasy z wyjątkiem odcinka biegnącego przez osiedla Nagórki i Pieczewo. Pod koniec lat 80. zrezygnowano z trasy widoącej ulicą Wyszyńskiego na rzecz ulic Pstrowskiego i Kaliningradzkiej (dzisiejszej ul. Dworcowej). Od skrzyżowania ulic Kaliningradzkiej i Żołnierskiej (nieopodal Szpitala Dziecięcego) trasa siedemnastki w kierunku Śródmieścia wiodła w ten sam sposób jak obecnie. W latach 90. wrócono do poprzedniego wariantu. W 2005 roku skrócono trasę o odcinki biegnące przez Pieczewo i Nagórki oraz przesunięto pętlę z ulicy Jarockiej na Osiedle Generałów.

Linia nr 20: Dworzec PKP - Pieczewo

Po raz pierwszy linia 20 pojawiła się jako linia sezonowa na trasie Szrajbera - Stawiguda. W drugim wcieleniu jako pierwsza dotarła na Osiedle Pieczewo. Do dnia dzisiejszego jej trasa nie uległa większym modyfikacjom. Początkowo dwudziestka jadąc w kierunku dworca omijała ulicę 1 Maja. Przez pewien czas pętla dwudziestki znajdowała się nieopodal supermarektu Rast (ok. 1 km od dworca).

Linia nr 21: Cementowa - Witosa

Linia powstała w połowie lat 80. ubiegłego stulecia. Jej obecna trasa bardzo przypomina początkową. Główna różnica polega na innej pętli na Jarotach (niegdyś pętla przy ul. Jarockiej).

Linia nr 22: Dworzec PKP - Brzeziny

Linia powstała w połowie lat 80. ubiegłego stulecia. Jej obecna trasa nieco różni się od początkowej; niegdyś autobusy tej linii jeździł przez centrum miasta, obecnie je omijają. Linię obsługują głównie pojazdy średniej wielkości.

Linia nr 23: Plac Pułaskiego - Dywity (wybrane kursy: Różnowo) (linia podmiejska)

Linia nr 24: Dworzec PKP - Jaroty

Pierwszy raz linia 24 uruchomiona została w latach 90. na trasie Plac Pułaskiego - Redykajny, jednak po krótkim czasie została zastąpiona wydłużoną trasą lini nr 1. Ponownie została uruchomiona w 2005 roku, już na nowej trasie. Przez pierwszy rok część kursów kończyła się na ul. Mazowieckiej (poźniej zastąpiła je linia 34). Linię osługują głównie busy marki Jelcz oraz Solbusy B 9,5.

Linia nr 25: Dworzec PKP - Witosa

Autobusy tej linii po raz pierwszy pojawiły się na ulicach Olsztyna w latach 90. ubiegłego stulecia. Kursowały wówczas w czasie słonecznych wakacyjnych dni z obecnej pętli przy ul. Witosa na Osiedle Nad Jeziorem Długim w celu zapewnienia mieszkańcom Jarot i Pieczewa bezpośredniego połączenia z plażą miejską. W obecnym kształcie linia powstała w 2005 roku w miejsce linii pospiesznej A, której trasę przejeła. Autobusy linii nr 25 w przeciwieństwie do popularnej aśki zatrzymują się na każdym przystanku. Linię obsługują głównie pojazdy średniej wielkości marki Scania.

Linia nr 26: Jaroty - Jagiellońska-Ogrody

Linia powstała w latach 90. ubiegłego stulecia głównie. Od początku swego istnienia przebiega niemal po tej samej trasie. Linię obsługują najczęściej autobusy przegubowe.

Linia nr 27: Witosa - Redykajny

Linia powstała na przełomie ubiegłego i obecnego stulecia. Do 2006 roku autobusy jeżdzące po jej trasie, kursowały tylko w dni robocze. Od ówczesnego momentu wprowadzono również dodatkowe kursy weekendowe w czasie wakacji, głównie dla potrzeb pasażerów wybierających się na plażę miejską. Linię obsługują głównie pojazdy średniej wielkości, choć w czasie porannych szczytów w roku szkolnym oraz w upalne wakacyjne dni na trasę wypuszczane są autobusy przegubowe.

Linia nr 28: Dworzec PKP - Brzeziny

Linia powstała w roku 1998 i początkowo łączyła Osiedle Mleczna z Dworcem PKP. W 2005 w ramach radykalnych zmian układu komunikacji miejskiej trasa między centrum a dworcem została przeniesiona z ulic Piłsudskiego, Dworcowa na ulice 1 Maja, Partyzantów, jednak w wyniku protestów mieszkańców, został przywrócony jej poprzedni przebieg. Początkowo, ze względu na wąską ulicę Iwaszkiwicza, linię obsługiwały wyłącznie mikrobusy (była to pierwsza regularna linia mikrobusowa MPK w Olsztynie), po przedłużeniu linii do Brzezin do jej obsługi włączone zostały pojazdy średniej wielkości.

Linia nr 29: Jaroty-Jarocka - Bartąg (wybrane kursy: Ruś)

Linia powstała w 2005 roku po likwidacji linii uzupełniającej nr 43 jeżdżącej do Bartąga. Od 2006 roku na prośbę mieszkańców część kursów kończy się w Rusi. Obecnie linię obsługują głównie busy marki Volkswagen. W okresie zimowym jeden z nich wyposażony jest w bagażnik służący do przewozu nart. Dzięki temu pasażerowie mogą w sposób zgodny z regulaminem przewieźć sprzęt narciarski na stok w Rusi.

Linia nr 30: Pieczewo - Stary Dwór

Linia powstała niedługo po utworzeniu Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. Początkowo autobusy kursowały ulicą Obrońców Tobruku. W 2005 roku trasa została wydłużona, przez co trzydziestka przez dwa lata kursowała ulicą Pstrowskiego i aleją Niepodległości. Obecnie po zmianie trasy we wrześniu 2007 roku jej trasa przebiega ulicą Tuwima. Od czasu jej powstawnia do 2006 roku linię obsługiwały głównie autobusy przegubowe. Przez kolejny rok na skutek utworzenia linii nr 33 były to przede wszystkim pojazdy średniej wielkości marki Jelcz. Obecnie po skróceniu trasy i zwiększeniu częstotliwości kursów trzydziestki, linię obsługują głównie autobusy przegubowe. Trzydziestka nie kursuje w Święta Bożego Narodzenia oraz Święta Wielkiejnocy.

Linia nr 31: Pieczewo - Indykpol

Linia powstała na początku obecnego stulecia dla potrzeb pracowników firmy Indykpol. W dni robocze kursuje dziewięć razy dziennie, w czasie weekendów i świąt trzykrotnie. Linie obsługują głównie starsze pojazdy marki Jelcz.

Linia nr 32: Dajtki - Stary Dwór

Linia powstała w październiku 2007 roku dla potrzeb studentów i pracowników Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego mieszkających na osiedlu Dajtki. Po jej uruchomieniu zlikwidowano dodatkowe kursy linii nr 13 do Kortowa. Linia nr 32 kursuje tylko w dni robocze.

Linia nr 33: Witosa - Stary Dwór

Linia powstała w 2006 roku głównie dla potrzeb studentów i pracowników Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. Dzięki trasie przebiegającej po otwartej w 2006 roku ulicy Tuwima, czas przejazdu z największych olsztyńskich sypialni do uniwersyteckiej dzielnicy zmniejszył się do ok. 20 minut. W październiku 2007 zredukowano liczbę kursów w związku ze skróceniem trasy linii nr 30. Linia nr 33 kursuje tylko w dni robocze.

Linia nr 34: Dworzec PKP - Mazowiecka

Linia powstała w 2006 roku po zlikwidowaniu dodatkowych kursów linii 24 na ul. Mazowiecką. Ich trasa powiela się w większej części. Linię obsługują przede wszystkim busy marki Jelcz.

Linia nr 84: Knosały - Wójtowo (linia sezonowa)

Linia sezonowa powstała w 2006 roku po likwidacji również sezonowej linii nr 18. Jest to linia przeznaczona przede wszystkim dla działkowców jeżdzących do Wójtowej Roli. Linia nr 84 kursuje tylko w weekendy w okresie od początku do maja do końca września.

Linia nr 100: Dworzec PKP - Kortowo - Pieczewo - Jaroty - Kortowo - Dworzec PKP (linia nocna)

Pierwsza w Olsztynie linia nocna powstała w latach 80. ubiegłego stulecia. Jej początkowa trasa zdecydowanie różniła się od obecnej gdyż m.in. w kwietniu 2007 roku doszło do reorganizacji linii nocnej. Powstała wówczas druga linia nr 101. Setkę obsługują głównie pojazdy średniej wielkości marki Jelcz.

Linia nr 101: Dworzec PKP - Likusy - Kortowo - Słoneczny Stok - Kortowo - Dajtki - Osiedle Wojska Polskiego - Zatorze - Dworzec PKP (linia nocna)

Linia nocna, która pierwszy raz pojawiła się na ulicach Olsztyna w 2003 roku. Po dwóch latach zlikwidowana, reaktywowana w 2007 roku w nieco zmienionej trasie. Obsługują ją głównie pojazdy średniej wielkości marki Jelcz.

[edytuj] Ciekawostki

Olsztyn jest rekordzistą w konkurencji "Ile osób w Ikarusie". 29 lipca 2004 roku do popularnego jamnika podstawionego pod Wysoką Bramą zmieściły się 182 osoby. Rok później podczas Kortowiady w Ikarusie znalazło się 255 osób. Przez rok rekord należał do studentów z Słupska i wynosił 263 osoby. 1 sierpnia 2006 Olsztyniacy podjęli nieudaną próbę pobicia słupskiego rekordu. 11 maja 2007 olsztyńscy studenci pobili rekord ze Słupska i wynosi on aktualnie 303 osoby.
Olsztyński tabor jest jednym z najbardziej zróżnicowanych taborów w Polsce. Znajdują się w nim zarówno Jelcze pamiętające początki lat 80., jak i nowe Scanie,Solarisy i Solbusy wyprodukowane w 2005 i 2006 roku.
W 2006 MPK udostępniał hipermarketowi Carrefour pojazd, którym klienci sklepu byli bez dodatkowych opłat dowożeni do miejsca zakupów. Pozostali pasażerowie musieli uiszczać opłaty za przejazd. Wprowadzenie biletów dla części pasażerów (do 2006 jeździł analogiczny autobus hipermarketu E.Leclerc, całkowicie wolny od opłat) wywołało liczne nieporozumienia, w efekcie wraz z końcem 2006 przejazdy zlikwidowano.
W kwietniu 2006 roku na okres letni obok Wysokiej Bramy stanął zabytkowy wagon tramwajowy, upamiętniający ten środek lokomocji, jeżdżący niegdyś po Olsztynie. Obecnie wagon ten stoi na olsztyńskiej zajezdni MPK. Podobny wagon stał przy Wysokiej Bramie również w 2003 roku w czasie obchodów 650-lecia miasta.