Elwyn Jones
Z Wikipedii
Frederick Elwyn Elwyn-Jones, baron Elwyn-Jones, znany jako Elwyn Jones, CH (ur. 24 października 1909 w Llanelli, zm. 4 grudnia 1989), brytyjski prawnik, dziennikarz i polityk, członek Partii Pracy, minister w rządach Harolda Wilsona i Jamesa Callaghana.
Wykształcenie odebrał na Uniwersytecie Walii w Aberyswyth oraz w Gonville and Caius College na Uniwersytecie Cambridge. Studiował prawo. Po studiach został tymczasowym sędzią (Recorder) w hrabstwie Merthyr Tydfil. W tym czasie pracował również jako dziennikarz. Był niższym rangą brytyjskim urzędnikiem podczas procesów norymberskich oraz podczas procesu marszałka von Mansteina w Hamburgu.
W 1945 r. został wybrany do Izby Gmin jako reprezentant okręgu Plaistow. Po likwidacji tego okręgu w 1950 r. Jones przeniósł się do okręgu West Ham South. Od lutego do maja 1974 r. reprezentował okręg wyborczy Newham South.
Kiedy premierem został Harold Wilson w 1964 r. Jones objął stanowisko prokuratora generalnego Anglii i Walii. Na tym stanowisku był oskarżcielem w sprawie morderców z Moor - Iana Bradyego i Myry Hindley, oskarżonych o zamordowanie pięciorga dzieci w latach 1963-1965. W 1974 r. został kreowany parem dożywotnim jako baron Elwyn-Jones i zasiadł w Izbie Lordów. W gabinetach Wilsona i Callaghana pełnił funkcję Lorda Kanclerza. Od 1964 r. był członkiem Tajnej Rady.
W 1937 r. poślubił Pearl Binder (1904 - 1990). Miał z nią syna i dwie córki. Zmarł w 1989 r. i został pochowany na Central London Cemetery.
[edytuj] Linki zewnętrzne
| Poprzednik John Hobson |
Prokurator generalny Anglii i Walii 1964-1970 |
Następca Peter Rawlinson |
| Poprzednik Quintin Hogg, baron Hailsham of St Marylebone |
Lord Kanclerz 1974-1979 |
Następca Quintin Hogg, baron Hailsham of St Marylebone |
W dniu powstania
Tony Benn • James Callaghan • Barbara Castle • Anthony Crosland • Lord Elwyn-Jones • Michael Foot • Denis Healey • Roy Jenkins • Harold Lever • Roy Mason • Bob Mellish • John Morris • Fred Peart • Reginald Prentice • Merlyn Rees • William Ross • Lord Shepherd • Peter Shore • Edward Short • Eric Varley • Shirley Williams • Harold Wilson
Późniejsi członkowie gabinetu
Frederick Mulley • John Silkin
W dniu powstania
Tony Benn • Albert Booth • James Callaghan • Anthony Crosland • Edmund Dell • Lord Elwyn-Jones • David Ennals • Michael Foot • Denis Healey • Roy Jenkins • Harold Lever • Roy Mason • Bruce Millan • John Morris • Frederick Mulley • Stanley Orme • Fred Peart • Reginald Prentice • Merlyn Rees • Bill Rodgers • Lord Shepherd • Peter Shore • John Silkin • Eric Varley • Shirley Williams
Późniejsi członkowie gabinetu
Joel Barnett • Roy Hattersley • David Owen • John Smith
