ORP Sęp (1939)

Z Wikipedii

Historia
ORP Sęp

Położenie stępki	1936
Wodowanie	17 października 1938
Oddanie do służby	16 kwietnia 1939
Wycofanie ze służby	2 września 1969
Status okrętu	złomowany w latach 1971-72
Stocznia	Rotterdamsche Droogdok Maatschappij w Rotterdamie, Holandia
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	nawodna – 1 110 ton podwodna – 1 473 tony maksymalna – 1650 ton
Długość	całkowita – 84 m w linii wodnej – 83 m
Szerokość	całkowita – 6,7 m w linii wodnej – 6,57 m
Zanurzenie	4,17 m
Napęd	2 silniki wysokoprężne typu 6QD42Sulzer o łącznej mocy 4740 KM; nr. fabryczne 480, 481 2 silniki elektryczne typu Brown Boveri o łącznej mocy 1100 KM. 2 baterie akumulatorów razem 200 ogniw.
Prędkość	Prędkość nawodna kontraktowa 20 węzłów maksymalna na próbach 19,44 węzła ekonomiczna 10 węzłów Prędkość podwodna kontraktowa 9 węzłów maksymalna na próbach 8,9 węzła ekonomiczna 5 węzłów
Zasięg	nawodny – 7000 Mm przy prędkości 10 węzłów podwodny – 100 Mm przy prędkości 5 węzłów.
Załoga	6 oficerów, 54 podoficerów i marynarzy:
Uzbrojenie	1 działo typu Bofors wz.36 kalibru 105 mm na lawecie L/41; 125 naboi 1 podwójne działko przeciwlotnicze wz.36 l/60 Bofors w wodoszczelnej studzience na kiosku; 1200 naboi 1 nkm 13,2 mm wz.XXX na podstawie morskiej R4SM typu Hotchkiss – prawdopodobnie występował tylko w ofercie lecz nigdy nie był zamontowany 12 wyrzutni torpedowych 550 mm z reduktorami do torped 533 mm – 4 wyrzutnie na dziobie, 4 pod pokładem śródokręcia (po jednej podwójnej, obrotowej przed i za kioskiem) i 4 na rufie, 20 torped

ORP Sęp - polski okręt podwodny (okręt siostrzany ORP "Orzeł") zwodowany 17 października 1938 w stoczni Rotterdamsche Droogdok Maatschappij w Rotterdamie. 16 kwietnia 1939 podniesiono banderę w porcie wojennym na Oksywiu (dane techniczne we wrześniu 1939). 1 września 1939 wyszedł w morze w ramach planu "Worek". 2 września 1939 wykonał atak torpedowy na niemiecki niszczyciel, w wyniku którego został uszkodzony. 4 września 1939 z uwagi na liczne uszkodzenia skierował się w kierunku wód terytorialnych Szwecji. 17 września 1939 internowany w Stavnas (Szwecja), a następnie rozbrojony. W 1945 powrócił do Polski, gdzie po remoncie służył jako okręt szkolny. Modernizowany w okresie kwiecień – grudzień 1946 (wymiana działa kalibru 105 mm na radzieckie kalibru 100 mm typu B-24-P bez charakterystycznej osłony, dostosowanie wyrzutni do torped radzieckich) i w 1958 (demontaż działa kalibru 100 mm). 2 września 1969 po uszkodzeniach spowodowanych eksplozją wodoru wydzielającego się z akumulatorów wycofany ze służby we flocie PRL (zdjęcie bandery 15 września). Złomowany w latach 1971-1972.