Pistolet SPS Giurza

Z Wikipedii

SPS Giurza
Dane podstawowe
Państwo	Rosja
Rodzaj	Pistolet samopowtarzalny
Dane techniczne
Kaliber	9 mm
Nabój	9 x 21 mm SP-10
Magazynek	18 naboi
Wymiary
Długość	195 mm
Długość lufy	112 mm
Masa
broni	920 g (niezaładowanego), 1180 g (załadowanego)
Inne
Prędkość pocz. pocisku	420 m/s
Szybkostrzelność praktyczna	40 strz/min

SPS Giurza – znany również jako SR-1 "Wektor", zaprojektowany przez Piotra Serdiukowa, stąd nazwa (ros. Самозарядный Пистолет Сердюкова) Samopowtarzalny Pistolet Serdiukowa. Pistolet samopowtarzalny - jako służbowa broń przede wszystkim rosyjskich jednostek specjalnych i funkcjonariuszy Federalnej Służby Bezpieczeństwa (został oficjalnie przyjęty na wyposażenie FSB w 1996 r.). Jego głównym założeniem konstrukcyjnym była duża siła pocisku, a co za tym idzie również stosunkowo duży zasięg (min. 50 metrów). Pistolet strzela specjalnie dla niego opracowanym nowym nabojem (SP-10) 9 x 21 mm. Naboje pokryte są stalowym płaszczem, co pozwala wg przeprowadzonych badań na przebicie ponad 30 warstw kewlaru w połączeniu z 2,8 mm tytanową płytą. Giurza radzi sobie zatem z większością istniejących kamizelek kuloodpornych. W 2003 roku ulepszona wersja pistoletu Giurza przyjęta została na wyposażenie armii i policji Federacji Rosyjskiej pod nazwą „SPS”.

[edytuj] Konstrukcja

Pistolet zbudowany jest z polimerów, z wtopionymi elementami stalowymi. Zamek i łoże również wykonane zostały ze stali, (co przy stosunkowo dużym odrzucie było koniecznością). Działa na zasadzie krótkiego odrzutu lufy z systemem napinania iglicy typu Double Action, z kurkiem zewnętrznym. Pistolet posiada trzy rodzaje zabezpieczeń. Obok wewnętrznej blokady iglicy, również bezpiecznik umieszczony na języku spustowym oraz w chwycie (znany z Colta M1911 choć w zupełnie innym kształcie).

[edytuj] Bibliografia

• Mitin, Sergiusz. Broń rosyjskich komandosów cz. 1. Raport-wto. 2003, nr 1, str. 46-48. ISSN 1479-270X.