RWD-9

Z Wikipedii

RWD-9 - polski samolot, rozwinięcie konstrukcji RWD-6, który w 1932 wygral zawody Challenge International des Avions de Tourisme.

Spis treści 1 Historia 2 Dane techniczne[1] 3 Przypisy 4 Źródła

[edytuj] Historia

Podobnie jak w przypadku RWD-6 prototyp samolotu zbudowany został z pieniędzy społecznych. Zbudowany został specjalnie z myślą o uczestnictwie w zawodach Challange w 1934 roku. W konstrukcji uwzględniono przyczynę katastrofy, w której Zginęli Żwirko i Wigura, tzn. zbyt mało sztywne skrzydło. Pierwszy lot RWD-9 odbył się 4 grudnia 1933 roku. Prototyp napędzany był rzędowym silnikiem Menasco o mocy 195 kW (265 KM), 4 egz. w wersji RWD-9S posiadała polskie silniki gwiazdowe Skoda GR-760 o mocy 213 kW (290 KM), a 4 kolejne egzemplarze w wersji RWD-9W z czechosłowackimi silnikami Walter Bora o mocy 162 kW (220 KM).

Innowacyjnością RWD-9 było: zastosowanie interceptorów sprzężonych z lotkami (dla poprawy sterowności poprzecznej na małych prędkościach), szczelinowe klapy również sprzężone z lotkami i slotami (dla obniżenia prędkości minimalnej), sprawny system składania skrzydła (czas jedynie 44 sekundy), podwozie z amortyzacją o dużym skoku (dla skrócenia dobiegu).

Samolot RWD-9S nr. rej. SP-DRD z nr. konkursowym 71, załoga kpt. Bajan i mech. Pokrzywka zajęła na Challange'u w 1934 I miejsce. II miejsce także należało do Polaków - samolot SP-DRC pilot Płonczyński.

[edytuj] Dane techniczne^[1]

• Prędkość maksymalna 281 km/h
• Prędkość przelotowa 245 km/h
• Prędkość wznoszenia 6,1 m/s
• Rozpiętość 11,64 m
• Długość 7,60 m
• Powierzchnia nośna 16,00 m²
• Masa całkowita 790 kg
• Pułap 7000 m
• Zasięg 800 km

[edytuj] Przypisy

1. ↑ Dane dla wersji z silnikiem GR 760 o mocy 290 KM

[edytuj] Źródła

• Andrzej Glass, "Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939", WKiŁ, Warszawa 1977

To jest tylko zalążek artykułu związanego z lotnictwem. Jeśli potrafisz, rozbuduj go.