13 Pułk Piechoty (LWP)

Z Wikipedii

Ten artykuł dotyczy 13 Pułku Piechoty ludowego Wojska Polskiego. Zobacz też: 13 Pułk Piechoty - stronę ujednoznaczniającą.

Maxim - podstawowy ckm pułku

13 Pułk Piechoty – oddział piechoty ludowego Wojska Polskiego

Sformowany w rejonie Żytomierza na podstawie rozkazu nr 00130 dowódcy 1 Armii Polskiej w ZSRR z 5 lipca 1944 w oparciu o sowiecki etat pułku strzeleckiego nr 04/501.

Wchodził w skład 5 Saskiej Dywizji Piechoty z 2 Armii WP

Spis treści

1 Dowódcy
2 Skład etatowy
- 2.1 Etatowo stan pułku wynosił
3 Okres powojenny
- 3.1 Tradycje
4 Bibliografia
5 Zobacz też

[edytuj] Dowódcy

mjr Łazarz Morsjen
mjr Mitrofan Żuk
ppłk Jan Siewko
mjr Mirofan Zatulin
mjr Grzegorz Karbowski

[edytuj] Skład etatowy

dowództwo i sztab

3 bataliony piechoty
kompanie : dwie fizylierów, przeciwpancerna, rusznic ppanc, łączności, sanitarna, transportowa
baterie: działek 45 mm, dział 76 mm, moździerzy 120 mm
plutony: zwiadu konnego, zwiadu pieszego, saperów, obrony pchem, żandarmerii

[edytuj] Etatowo stan pułku wynosił

żołnierzy 2915 (w tym oficerów - 276, podoficerów 872, szeregowców - 1765).

Sprzęt:

162 rkm , 54 ckm, 66 rusznic ppanc, 12 armat ppanc 45 mm, 4 armaty 76 mm, 18 moździerzy 50 mm, 27 moździerzy 82 mm, 8 moździerzy 120 mm

[edytuj] Okres powojenny

Cibórz- w tej osadzie stacjonował pułk

JW 2462

Z dniem 20 maja 1945 5 Dywizja Piechoty przystąpiła do obsadzenia zachodniej granicy państwa. 13 Pułkowi Piechoty przydzielono do ochrony odcinek od Gryfina do Szumiłowa. Od 15 września 1945 pułk obsadził odcinek na południowym skrzydle dywizji: od Słubic po ujście Nysy Łużyckiej do Odry.

W połowie października 1945 pułk został skierowany do Poznania celem pełnienia służby garnizonowej. w owym czasie stacjonował w Swarzędzu. W lecie 1948 przedyslokowano pułk do Ciborza (Międzylesie);(Skąpe)

Z dniem 30 września 1950 13 Pułk Piechoty został podporządkowany dowódcy 4 Pomorskiej Dywizji Piechoty.

Rozkazem MON Nr 0025/Org. z 2 kwietnia 1957 pułk został rozformowany.

[edytuj] Tradycje

Zgodnie z rozkaz nr 025/MON z 30.09.1967 w sprawie przekazania jednostkom wojskowym historycznych nazw i numerów oraz ustanowienia dorocznych świąt jednostek Dz. Roz. Tjn. MON Nr 10, poz. 53 38 Pułk Zmechanizowany przyjął tradycje 13 Pułku Piechoty i został przemianowany na 13 Pułk Zmechanizowany.

Zobacz więcej w osobnych artykułach: 38 Pułk Zmechanizowany, 13 Pułk Zmechanizowany.

[edytuj] Bibliografia

Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 1, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego : formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek piechoty. Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej Warszawa 1965