9 Drezdeńska Dywizja Piechoty

Z Wikipedii

Ten artykuł dotyczy 9 Drezdeńskiej Dywizji Piechoty. Zobacz też: 9 Dywizja Piechoty - stronę ujednoznaczniającą.

9 Drezdeńska Dywizja Piechoty - Związek taktyczny Wojska Polskiego (ludowego).

Dywizja została sformowana w okolicach Białegostoku z myślą o tworzonej 3 Armii Wojska Polskiego latem i jesienią 1944 roku. Jej dowódcą został płk Aleksander Łaski, a później (od 28 kwietnia 1945) płk Witold Popko.

Spis treści

1 skład
2 Działania bojowe
3 Okres powojenny
- 3.1 Skład i rozmieszczenie
4 Przeformowanie
5 Bibliografia

[edytuj] skład

26 Pułk Piechoty
28 Pułk Piechoty
30 Pułk Piechoty
46 Pułk Artylerii Lekkiej
inne służby

6 października po rozwiązaniu 3 Armii WP, dywizja weszła w skład 2 Armii WP.

[edytuj] Działania bojowe

6 kwietnia 1945 r. Dywizja sforsowała Nysę Łużycką i uderzyła na niemieckie pozycje, zdobywając miejscowość Geheege. 28 pp pod koniec dnia został zatrzymany przez Niemców w miasteczku Horka. 26 pp po sforsowaniu Nysy Łużyckiej walczył o Rothenburg, zdobywając go wieczorem. 17 kwietnia 28 pp atakował Nieder Horka, a 26 pp Uhsmannsdorf, które zdobył. Następnie po półtoragodzinnej walce dywizja sforsowała Weisser Schops, po południu przekroczyła kanał Neu Graben i wieczorem jej natarcie zostało zatrzymane pod Niesky. 18 kwietnia wraz z 8 DP zdobyła Niesky i następnie 26 pp dotarł do Forstgen, a 30 pp zdobył Guttau. 19 kwietnia 26 pp i 30 pp dotarły do Szprewy i 30 pp zdobył przyczółek na drugim brzegu rzeki koło Klix. 20 kwietnia dywizja ruszyła do pościgu. Przed dywizją uderzała 3 BPanc. W rejonie Bolbritz oddziały te przejęły szosę Budziszyn-Drezno i opanowały miejscowości Goda i Dobronitz, oskrzydlając Budziszyn od północy. W dniach 21 i 22 kwietnia dalej trwał pościg za uchodzącym wrogiem i wieczorem 22 kwietnia dywizja podeszła do przedmieść Drezna i tu przeszła do obrony. 24 kwietnia została zaatakowana przez niemieckie oddziały z Drezna, które zaatakowały 26 pp i zdobyły Grossrohrsdorf. W mieście tym zginęło 138 żołnierzy pułku, a drugie tyle było rannych.

[edytuj] Okres powojenny

We wrześniu 1945 roku sztab dywizji stacjonował w Rzeszowie. W latach 1946 - 1947 Dywizja walczyła ze zbrojnym podziemiem na terenie Rzeszowszczyzny w ramach GO "Rzeszów".

Zgrupowanie z 9 DP w składzie 3, 4, 5, 14, 26, 28, 30 kombinowane pułki piechoty (łącznie ok. 2700 żołnierzy) brało udział w ramach GO "Wisła" w operacji wysiedlania ludności ukraińskiej i walkach z UPA (akcja "Wisła").

[edytuj] Skład i rozmieszczenie

1948

dowództwo - Rzeszów

26 pułk piechoty - Sanok
28 pułk piechoty - Przemyśl
30 pułk piechoty - Rzeszów
40 pułk artylerii lekiej - Jarosław
12 dywizjon artylerii przeciwpancernej - Łańcut
20 batalion saperów - Dębica

W składzie 12 KA (1952)

dowództwo - Rzeszów

29 batalion łączności - Rzeszów
26 pułk piechoty - Sanok
28 pułk piechoty - Przemyśl
30 pułk piechoty - Rzeszów
40 pułk artylerii lekiej - Jarosław
25 daplot - Jarosław
12 dywizjon artylerii przeciwpancernej - Przemyśl
20 batalion saperów - Łańcut

Przed przeformowaniem (1960)

dowództwo - Rzeszów

29 batalion łączności - Rzeszów
4 pułk piechoty - Kielce
14 pułk piechoty - Tarnów
30 pułk piechoty - Rzeszów
24 batalion czołgów - Sanok
40 pułk artylerii - Jarosław
25 dywizjon artylerii przeciwlotniczej - Jarosław
12 dywizjon artylerii przeciwpancernej - Przemyśl
13 batalion saperów - Dębica

[edytuj] Przeformowanie

Na początku lat 60. ubiegłego wieku dywizję głęboko skadrowano i przeformowano w zmechanizowany związek taktyczny - 9 Dywizję Zmechanizowaną.

[edytuj] Bibliografia

Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 1, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego : formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek piechoty. Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej Warszawa 1965