Dziurawiec zwyczajny

Z Wikipedii

Dziurawiec zwyczajny
Systematyka wg Reveala
Domena	jądrowce
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Nadgromada	nasienne
Gromada	okrytonasienne
Klasa	Rosopsida
Rząd	herbatowce
Rodzina	dziurawcowate
Rodzaj	dziurawiec
Gatunek	dziurawiec zwyczajny
Nazwa systematyczna
Hypericum perforatum L.
Galeria zdjęć i grafik

Dziurawiec zwyczajny, dziurawiec pospolity, świętojańskie ziele, ruta polna (Hypericum perforatum L.) - gatunek byliny należący do rodziny dziurawcowatych. Występuje w Europie, zachodniej Azji i północnej Afryce. Zawleczony do Ameryki Północnej. W Polsce pospolity.

Liść

[edytuj] Charakterystyka

Pokrój

Osiąga wysokość 30-80(100) cm. Z rozrośniętego kłącza wyrastają pędy kwiatonośne i płonne.

Łodyga

Prosto wzniesiona, rozgałęziona w górnej części, u dołu drewniejąca. Naga, pełna, z nielicznymi gruczołkami w szczytowej części i czerwonawo nabiegła. Posiada dwie podłużne, wystające listwy.

Liście

Ułożone naprzeciwlegle, siedzące, nagie, eliptyczne do równowąskich, długości ok. 3 cm. Blaszka liściowa prześwitująco kropkowana, z gruczołkami na brzegu. W prześwitujących kropkach znajdują się zbiorniki olejków eterycznych.

Kwiaty

Szypułkowe, średnicy do 3 cm, liczne, zebrane w gęste baldachogrono, osadzone w kątach naprzeciwległych przysadek. Działki kielicha są lancetowate, ogruczolone. Korona pięciopłatkowa, żółta, płatki czarno kropkowane, pręciki liczne. Kwitnie od czerwca do sierpnia, wytwarza dużo pyłku, z którego korzystają owady odwiedzające kwiaty.

Owoc

Wielonasienna torebka pokryta gruczołkami. Nasiona czarne, drobno kropkowane.

Biotop 

Ciepłolubne dąbrowy, trawiaste zarośla, ciepłolubne murawy, także ubogie. Hemikryptofit.

[edytuj] Zmienność

Tworzy mieszańce z dziurawcem czterobocznym i dz. skrzydełkowatym. ^[1]

Owoce

Kwiat

[edytuj] Zastosowanie

• Roślina lecznicza - jedno z najbardziej znanych ziół, szeroko stosowane w ziołolecznictwie
  • Surowiec zielarski: Ziele dziurawca (Herba Hyperici) - zbiera się i suszy kwiatostany. Zawiera czerwony barwnik hyperycynę, pseuohypericynę, flawonoidy (rutyna, kwercetyna), hiperozyd, bakteriobójcze garbniki, witaminy A i C oraz olejek eteryczny.
  • Działanie: Zmniejsza objawy łagodnej formy depresji (hamuje rozkład neurotransmiterów w mózgu, hamuje również monoaminooksydazę (MAO) i działa jako inhibitor zwrotnego wychwytu serotoniny). Pomaga przy lekkiej bezsenności, a także przy migrenie. Ma działanie żółciopędne, żółciotwórcze, pobudzające trawienie, przeciwzapalne i dezynfekcyjne (może być stosowany zewnętrznie na rany i do płukania gardła)
  • Ostrzeżenia: musi być stosowany ostrożnie, gdyż zwiększa wrażliwość skóry na słońce (hiperycyna może spowodować reakcje fototoksyczne). Zdecydowanie nie zalecany dla osób o jasnej karnacji skóry lub ze zmianami skórnymi. Obecnie bada się wpływ dziurawca na rozwój czerniaka złośliwego.
  • w handlu dostępne są: zioła do zaparzania, nalewka z ziela dziurawca, tabletki. Dziurawiec wchodzi w sklad licznych mieszanek ziołowych i preparatów złożonych.
  • Przyrządzanie: Nalewka z ziela dziurawca - 100g ziela dziurawca zalać 500g spirytusu i odstawić na 7 dni. Po tym okresie przecedzić i wycisnąć przez gazę. Wewnętrznie stosować 2 razy dziennie po 1 łyżeczce na pół szklanki wody w chorobach wątroby, przewodu pokarmowego i układu żółciowego. Zewnętrznie stosuje się do nacierania w bólach stawowych.
• W rolnictwie, masowo występując na łąkach obniża jakość siana. Czerwony barwnik zawarty w kwiatach barwi mleko krów żywiących się takim sianem. Także negatywnie wpływa na zwierzęta o jasnej skórze, wywołując uczulenie na światło.

[edytuj] Ciekawostki

• Ze względu na swoje właściwości uczulające dziurawiec zwyczajny jest w Rosji nazywany: zwieroboj, co dosłownie oznacza zwierzobójca. Zwierzęta karmione paszą z dużą ilością dziurawca mogą cierpieć na stany zapalne skóry.
• W dawnych czasach przypisywano dziurawcowi działanie magiczne, wierzono, że roślina chroni przed czartami i złymi czarami.

[edytuj] Zobacz też

• Olej z dziurawca zwyczajnego

Przypisy