Port lotniczy Łódź im. Władysława Reymonta

Z Wikipedii

Port Lotniczy Łódź im. Władysława Reymonta
Terminal I
Typ	cywilne
Właściciel lub zarządca	Port Lotniczy Łódź / Lodz Airport im. Władysława Reymonta Sp. z o.o.
Kod IATA	LCJ
Kod ICAO	EPLL
Miasto	Łódź-Górna/Polesie, Polska
Strefa czasowa UTC	+1 (zimą), +2 (latem)
Współrzędne	51°43'19" N 19°23'53" E
Wysokość n.p.m.	185 m
Rok otwarcia	1925
Statystyki ruchu (2007), źródło
Liczba pasażerów	312 365 (+52,58%)
Cargo	0 t
Liczba operacji	7 255 (+122,82%)
Drogi startowe
Kierunek 07L/25R:	Asfaltobeton, 2 500 x 45 m
Kierunek 07R/25L:	Trawa, 1 000 m
Strona internetowa

Port lotniczy Łódź im. Władysława Reymonta (dawniej: Port lotniczy Łódź-Lublinek, kod IATA: LCJ, kod ICAO: EPLL) jest regionalnym portem lotniczym, zlokalizowanym 6 km od centrum Łodzi. Działa nieprzerwanie od września 1925. Do końca lat 50. był ważnym węzłem komunikacyjnym w Polsce.

Lotnisko posiada dwa terminale: Terminal I i Terminal II. Terminal I, zmodernizowany w 1997, jest terminalem krajowym, obsługującym obecnie lotnictwo ogólne (ang.: general aviation) i loty VIP-ów. Ulokowane tu są m.in. wypożyczalnia samochodów, lotnicze firmy usługowe, pomieszczenia wypoczynkowe dla pilotów, Lotniskowe Biuro Meteorologiczne, Straż Graniczna i Policja). Terminal II, wybudowany w 2005, jest terminalem międzynarodowym, przeznaczonym do obsługi tanich linii lotniczych i czarterów.

Lotnisko jest skomunikowane autobusami komunikacji miejskiej linii 55 oraz 65. Od listopada 2005, wraz z uruchomieniem pierwszego lotu do Londynu, na lotnisko kursuje specjalny autobus pospieszny z dworca kolejowego Łódź Fabryczna, linia L, skorelowana z godzinami lotów, oraz PKS i Polski Express z Warszawy.

Spis treści

1 Kierunki lotów i linie lotnicze
- 1.1 Czartery
2 Dane techniczne
3 Statystyki ruchu lotniczego
4 Historia
5 Przyszłość
6 Zobacz też
7 Przypisy
8 Linki zewnętrzne

[edytuj] Kierunki lotów i linie lotnicze

Jet Air (Berlin-Tegel [przez Bydgoszcz], Bydgoszcz, Kopenhaga [przez Bydgoszcz], Wiedeń)
Ryanair (Dublin, East Midlands, Edynburg [od 23 września 2008], Liverpool, Londyn-Stansted, Shannon [od 3 listopada 2008])
El Al
- obsługiwane przez Sun D'or (Tel Awiw)

[edytuj] Czartery

Antalya – lato 2008
Hurghada – całoroczne
Monastyr – lato 2008
Tel Awiw-Jafa – lato 2008

[edytuj] Dane techniczne

Główna droga startowa	07L/25R (067°, 247°), asfalt – 2500 x 45 m, PCN 48 F/A/X/T
System świateł	SALS, RTHL, REDL, Na kierunku 07 brak świateł PAPI.
Procedura podejścia do lądowania	VOR/DME "LDZ" + ILS/DME (pas 25), czest. 110,5 MHz
Paliwo	JET-A1, AVGAS-100LL – usługa tankowania: Petrolot
Strefa kontrolowana lotniska	(CTR)
Urządzenia radionawigacyjne	LDZ 112.4 MHz VOR/DME; ILS/DME 110,5 MHz
Częstotliwości radiowe	Łódź Wieża (w czasie pracy CTR) – 124.225 MHz
Wzniesienie lotniska	185 m (n.p.m.)

Port lotniczy w Łodzi spełnia wszystkie normy bezpieczeństwa oraz ochrony środowiska.

[edytuj] Statystyki ruchu lotniczego

Rok	Pasażerowie	Cargo t	Operacje lotnicze
1998	1757	3	1434
1999	2534	6	1412
2000	794	0	851
2001	2652	0	1164
2002	1936	0	1252
2003	7320	0	1424
2004	6226	0	1633
2005	18063	0	1456
2006	204718	0	3256
2007	312365	0	7225

Źródła
- 2007-2004: ^[1]

[edytuj] Historia

Port lotniczy Łódź im. Władysława Reymonta

Lotnisko Lublinek otwarto 13 września 1925, w pobliżu miasta Łodzi (obecnie w jego granicach administracyjnych). W 1927 uruchomiono regularne połączenia z Poznaniem i Warszawą, później również ze Lwowem i Wilnem.

W czasie II wojny światowej Niemcy zmodernizowali lotnisko dla celów wojskowych, budując 1200-metrowy betonowy pas startowy.
Po zakończeniu wojny lotnisko stało się ważnym węzłem komunikacyjnym w Polsce. Uruchomiono loty na trasie Warszawa - Łódź - Kraków - Rzeszów - Lublin - Poznań - Katowice - Łódź - Warszawa. Potem ruszyły już bezpośrednie loty do Gdańska, Katowic, Krakowa, Warszawy, Wrocławia, Poznania. Do 1958 Lublinek stał się drugim portem lotniczym po Okęciu w kraju, z 40 tys. pasażerów.
Pod koniec lat 50. z bliżej nieokreślonych powodów, mimo iż łódzkie lotnisko obsługiwało bardzo dużą część polskiego ruchu lotniczego, zlikwidowano regularne połączenia pasażerskie z Lublinka. Prawdopodobnie port lotniczy nie pasował do robotniczego wizerunku miasta i władze komunistyczne wyszły z założenia, że ludzie mogą latać przez Okęcie. Od tego czasu lotnisko było wykorzystywane jedynie przez Aeroklub Łódzki oraz do celów ratunkowych. W kolejnych latach planowano zlikwidować lotnisko. Później były również plany stworzenia z Lublinka głównego węzła lotniczego w Europie z dwoma pasami startowymi. Ostatecznie zdecydowano się na kategorię lotniska miejskiego o zasięgu regionalno-międzynarodowym.
Dużym wydarzeniem związanym z lotniskiem było odprawienie na jego płycie 13 czerwca 1987 uroczystej mszy świętej podczas III podróży apostolskiej do Polski papieża Jana Pawła II.
Na początku lat 90. XX wieku rozpoczęto starania o ponowne przywrócenie na Lublinku regularnego ruchu pasażerskiego. Decyzją prezydenta Grzegorza Palki utworzono lotnisko dyspozycyjne, obsługujące mały ruch pasażerski (awionetki, taksówki powietrzne). Wybudowano terminal pasażerski przy ul. gen. Maczka (wcześniej dworzec znajdował się przy ul. Dubois).
W 1996 po niezbędnej modernizacji oraz spełnieniu wymogów bezpieczeństwa krajowego i międzynarodowego ruchu lotniczego lotnisko otrzymało status międzynarodowego portu lotniczego.
Koniec lat 90. to dla Lublinka lata kilku ważnych inwestycji: kapitalny remont i wydłużenie drogi startowej do 1440 metrów, drogi kołowania i płyty postojowej, przebudowa i modernizacja budynku portu lotniczego, stworzenie Lotniskowej Straży Pożarnej. Umożliwiło to przyjmowanie samolotów typu ATR 42, ATR 72, Jak-40, C-130 Hercules, BAe 146, Cessna Citation, Falcon 2000, Bombardier BD700 itp. Oprócz terminalu oddano do użytku hotel, restaurację i wypożyczalnię samochodów.
19 kwietnia 1999 planowano pierwszy regularny lot do portu lotniczy Warszawa-Okęcie. Z powodu złej pogody (nie było jeszcze ILS-u) lot nie odbył się, a pasażerów dowieziono na Okęcie taksówkami. Loty wystartowały dopiero 21 kwietnia 1999. Jednak źle dobrana pora lotów, brak ILS-u oraz za krótka droga startowa były przyczyną zawieszenia lotów. 7 maja 2001 powróciły loty do Warszawy, tym razem 3 razy dziennie. Jednak z powodu niskiej frekwencji i braku ILS-u loty zawieszono. W maju 2002 rozpoczęto instalację ILS-u.
29 marca 2004 linia lotnicza European Air Express (EAE) uruchomiła pierwsze międzynarodowe połączenie powietrzne z Łodzi. Były to loty do Kolonii. Jednak wysokie ceny (200 euro) i liczne ograniczenia w rezerwacji biletów, w obliczu konkurencji tanich linii startujących z innych miast, spowodowały zawieszenie lotów po 6 miesiącach.
W 2004 lotnisko Łódź-Lublinek, jako jedyne w kraju, zostało wpisane do traktatu akcesyjnego jako lotnisko miejskie, co nałożyło na nie spore ograniczenia. ULC może ograniczyć ilość startów, np. do jednej maszyny dziennie, co praktycznie uniemożliwi rozwój portu. Co ciekawe, za tą poprawką głosowała większość łódzkich posłów. Do dzisiaj nie wiadomo czy było to działanie celowe, czy wynik roztargnienia i nieświadomości, co do zapisów w przegłosowywanych w parlamencie uchwał.
Od 2004 do marca 2005 funkcjonowały połączenia do Kopenhagi z Cimber Air.
Od marca do sierpnia 2005 trwała rozbudowa drogi startowej z 1443 m do 2100 m, co umożliwiło przyjmowanie samolotów jakimi latają tanie linie lotnicze, np. Boeing 737 czy Airbus A320. Rozbudowano także płytę postojową.
W lipcu 2005 Zarząd Województwa Łódzkiego przeznaczył 1,5 mln zł na dofinansowanie rozbudowy lotniska.
Na początku sierpnia 2005 zapadła decyzja o postawieniu nowego, tymczasowego terminalu.
W październiku 2005 Zarząd Województwa Łódzkiego zdecydował o przekazaniu miliona zł na zakup specjalistycznego wozu strażackiego. Wydatek zostanie sfinansowany z kontraktu wojewódzkiego dla województwa łódzkiego na lata 2005-2006.
20 października 2005, na zlecenie techników przewoźnika Ryanair, przemontowano oświetlenie z krawędzi pasa na trawę, co poszerzyło pas startowy z 30 do 45 m.

Terminal II

29 października 2005 o godz. 12.00, dzień przed uruchomieniem połączenia Łódź-Londyn, odbyło się uroczyste otwarcie Terminalu II. Zbudowano go w rekordowym czasie 70 dni. Budynek został zaprojektowany przez Biuro Projektowe Piotra Bilińskiego, a wykonawcą była firma Remo-Bud (ta sama, która przedłużyła pas startowy). Obiekt ma konstrukcję modułową, przenośną, nietrwale związaną z gruntem. Przeznaczony jest do obsługi pasażerów oraz zawiera pomieszczenia przeznaczone dla służb specjalistycznych, sale odlotów i przylotów, pomieszczenia biurowe, wydzieloną część handlowo usługową. Jest zdolny obsłużyć dziesięciokrotnie większą liczbę pasażerów niż dotychczas, czyli 500 tys. osób rocznie. Hala ma niecałe 2 tys. m² powierzchni, kubaturę 9327,0 m³, a sala odlotów może pomieścić 200 osób (w tym 160 siedzących). Koszt budowy wyniósł 5 917 000 zł.
30 października 2005 zostały uruchomione regularne loty do Londynu liniami Ryanair (największa tania linia lotnicza w Europie). O godzinie 9.20 ponad 3 tys. łodzian zgromadzonych wokół lotniska, przywitało pierwszego boeinga 737-800. Spośród 189 pasażerów większość stanowili mieszkańcy Łodzi. Pięćdziesiąt minut później samolot wystartował w odwrotną stronę, do Londynu. Uruchomiono też pierwszą autobusową linię lotniskową L, obsługiwaną przez MPK Łódź na trasie Lotnisko-Dworzec Centralny. Powstało także bezpłatne mikrobusowe połączenie MZK Pabianice z Pabianicami.
13 grudnia 2005 uruchomiono loty na linii Łódź-Warszawa. Wprowadzono dziewięć rejsów tygodniowo, obsługiwanych dla LOT-u przez 18-miejscowe samoloty Jetstream J32 linii Jet Air.
5 stycznia 2006 pojawił się długo oczekiwany drugi specjalistyczny wóz bojowy dla Lotniskowej Straży Pożarnej. Nowa jednostka to Mercedes o mocy 456 KM dostarczony przez polską firmę Moto Truck z Kielc.
9 stycznia 2006 Gazeta Wyborcza poinformowała że nazwa portu lotniczego Lublinek zostanie zmieniona na Łódzki Port lotniczy im. Władysława Reymonta lub Lotnisko im. Władysława Reymonta w Łodzi. Ostatecznie nowa oficjalną nazwą zostało Port lotniczy Łódź im. Władysława Reymonta.
9 lutego 2006 uruchomiono regularne loty do portu lotniczego East Midlands koło miast Nottingham, Leicester i Derby liniami Ryanair. Wprowadzono trzy rejsy tygodniowo – we wtorki, czwartki i soboty.
27 marca 2006 tani przewoźnik Centralwings uruchomił połączenia z Dublinem. Jego Boeing zabierał łodzian trzy razy w tygodniu, w poniedziałki, środy i piątki. Jednak, w połowie maja przewoźnik wycofał się w Lublinka.
4 kwietnia 2006 ruszyły loty Ryanair do Dublina.
14 kwietnia 2006 z lotami z Łodzi do Berlina wystartowała linia Direct Fly. Niestety, niedługo potem zbankrutowała.
17 maja 2006 łódzcy radni podjęli decyzję o nabyciu przez miasto nieruchomości położonych w rejonie łódzkiego portu lotniczego w celu wydłużenia pasa startowego do 2500 metrów, powiększenia płyty postojowej i poszerzenia drogi kołowania z 12 do 32 metrów.
20 czerwca 2006 Rada Ministrów zdecydowała o przekazaniu z budżetu państwa 25 mln zł dla łódzkiego lotniska prosto do kasy portu. Rządowa dotacja zapewniła wydłużenie drogi startowej do 2500 m oraz budowę strażnicy dla lotniskowej straży pożarnej.
12 października 2006 zakończono rozbudowę Terminalu II. Powiększono hale przylotów i odlotów. W hali odlotów utworzono salon VIP (executive lounge) dla pasażerów klasy biznes oraz sklep, na bazie którego powstanie strefa wolnocłowa. W hali przylotów stworzono dodatkowe pomieszczenia dla Straży Granicznej, Służby Ochrony Lotniska oraz Urzędu Celnego. Inwestycja, o wartości miliona złotych, została finansowana ze środków własnych portu.

Śmigłowiec rządowy Mi-8S nr 631 (nr fabr. 10631) na płycie lotniska

27 października 2006 władze województwa podwyższyły o 1,5 mln PLN kapitał spółki zwiększając udział województwa z 6 do 8%.
2 grudnia 2006 zakończono przedłużanie pasa startowego do 2500 m, a 19 stycznia 2007 nastąpiło jego oficjalne zatwierdzenie przez Agencję Ruchu Lotniczego. Wydłużenie pasa i instalacja nowego oświetlenia kosztowały 21 mln złotych.
11 stycznia 2007 Senat RP uchwalił poprawkę o przyznaniu dla łódzkiego portu 37 mln złotych, co umożliwi rozpoczęcie budowy Terminalu III.
7 lutego 2007 oddano do użytku strażnicę lotniskowych służb ratowniczych. Budynek usytuowano w połowie pasa startowego, żeby wozy bojowe i ratownicze mogły w jak najkrótszym czasie dotrzeć do skrajnych części lotniska. Wieża obserwacyjna ma 14 metrów wysokości, w budynku zainstalowano niezależne źródło energii elektrycznej i 4 zbiorniki wody gaśniczej, każdy o pojemności 54 m³. Strażnica kosztowała prawie 7 mln zł.
19 lutego 2007 ruszyły połączenia linii Centralwings do Paryża i Rzymu.
W lipcu 2007 rozpoczęły się prace nad poszerzaniem płyty postojowej. Po przebudowie będzie mogła pomieścić jednocześnie 8 samolotów Boeing 737. Do powiększonej płyty ma być dostawiony w przyszłości Terminal III na 1 mln pasażerów. Równocześnie rozbudowywany jest Terminal II, z powodu wejścia Polski do układu z Schengen.
29 marca 2008 wylądował na Lublinku pierwszy raz Boeing 757 Izraelskich linii lotniczych El Al z Tel Awiwu
12 czerwca 2008 otwarto nową płytę postojową. Płyta dla samolotów ma kształt trapezu o powierzchni 31 tys. m². Jej budowa trwała osiem miesięcy i kosztowała 31 mln zł. W uroczystości otwarcia wziął udział Prezydent Polski - Lech Kaczyński.

[edytuj] Przyszłość

W najbliższych latach lotnisko będzie dalej modernizowane. Planowane są:

podniesienie kategorii ILS-u
dalsza rozbudowa płyty postojowej
budowa Terminalu III

19 czerwca 2008 władze Łodzi ogłosiły, że rozpoczęcie budowy nowego terminalu - nr 3, ma nastąpić na przełomie września i października 2008. Budynek portu będzie miał 137 m długości, do 80 m szerokości i 15 m wysokości. Nowy port będzie mógł obsłużyć cztery samoloty typu Boeing 737-800 w ciągu jednej godziny i ok. 2 mln pasażerów rocznie. Planowane zakończenie prac i oddanie portu powinno nastąpić pod koniec 2010 roku. Koszt budowy to 130 mln. zł. Głównym architektem jest Leszek Szostak, który projektował terminale lotnicze w Goleniowie i Wrocławiu.^[2]

Przyszłość łódzkiego portu zależy od skutecznego przyciągnięcia i utrzymania przewoźników, poszerzenia oferty kierunków lotów, w tym czarterowych, co oznacza prowadzenie skutecznej konkurencji z pobliskimi portami lotniczymi Warszawy (w tym, z nowotworzonym lotniskiem tanich linii lotniczych w Modlinie i ewentualnie uruchomionym portem lotniczym w pobliskim Sochaczewie) jak i innymi polskimi lotniskami regionalnymi m.in. w Poznaniu. Najbardziej potrzebne są codzienne połączenia do przesiadkowych lotnisk europejskich, co poprawiłoby atrakcyjność miasta jako centra biznesowo-konferencyjno-wystawienniczego. Rozwinięcie przewozów towarowych (ang.: cargo) jest innym ważnym perspektywicznym źródłem dochodów dla portu.

W 2008 roku Port planuje obsłużyć ok. 650 tys. pasażerów.