Project Gutenberg
Contents Listing Alphabetical by Author:
A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z Unknown Other
Contents Listing Alphabetical by Title:
# A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W Y Z Other

Amazon - Audible - Barnes and Noble - Everand - Kobo - Storytel 

See also ebooksgratis.com: no banners, no cookies, totally FREE.

CLASSICISTRANIERI HOME PAGE - YOUTUBE CHANNEL
Privacy Policy Cookie Policy Terms and Conditions
Arytmetyka modularna - Wikipedia, wolna encyklopedia

Arytmetyka modularna

Z Wikipedii

Dodawanie modulo 12
Dodawanie modulo 12

Arytmetyka modularna – w matematyce system liczb całkowitych, w którym liczby „zawijają się” po osiągnięciu pewnej wartości określonej terminem modulo (skracane mod).

Przykładem może być zegar 24-godzinny: dzielimy dzień na 24 godziny numerowane od 0 do 23. Jeżeli obecnie jest 19:00, to 8 godzin później nie będzie 27:00 (ten wynik otrzymalibyśmy dodając 19+8=27), lecz 3:00. Podobnie, jeżeli obecnie jest 12:00 i minie 21 godzin, to zegar wskaże 9:00, a nie 33:00. Jeżeli obecnie jest 3:00, to 4 godziny wcześniej była 23:00, nie zaś -1:00.

Tak więc mierzenie czasu na zegarze rozpoczyna się o godzinie 0:00 „zerując się” po osiągnięciu 24. Mówimy, że na zegarze obowiązuje arytmetyka modulo 24. W ten sam sposób możemy rozpatrywać obliczenia na dniach tygodnia (wykonywane modulo 7) lub na miesiącach (modulo 12). Prawa działań na liczbach takie jak liczba nieparzysta + liczba parzysta = liczba nieparzysta można łatwo wyprowadzać używając arytmetyki modulo 2.

Spis treści

[edytuj] Prosty model

Aby „dodać” dwie godziny na zegarze, dodajemy odpowiadające im liczby. Jeżeli wynik jest większy od 23, odejmujemy od niego 24. Aby utworzyć model arytmetyki modulo n, w zbiorze \{0,1,\dots,n-1\} wprowadzamy działanie dodawania, które oznaczymy symbolem \oplus, aby odróżnić je od zwykłego dodawania oznaczanego + . Sumą a \oplus b jest

  • liczba a + b, gdy a + b < n;
  • liczba a + bn, gdy a+b\geqslant n.

Tak określone dodawanie pokrywa się z intuicyjnym rozumieniem zegara 24-godzinnego dla n = 24. Na przykład:

  • 7 \oplus 8 = 15
  • 22 \oplus 5 = 27-24 = 3

Ten model dobrze obrazuje działania na 24-godzinnym zegarze, jednakże ma ograniczenia, np. nie jest w nim możliwe mnożenie liczb. Aby rozszerzyć tę strukturę, potrzebne są pojęcia przystawania i klas reszt.

[edytuj] Przystawanie

Zobacz więcej w osobnym artykule: kongruencja.

Mówimy, że liczba a przystaje do b modulo n, jeżeli różnica ab jest wielokrotnością liczby n. Zapisujemy to

a \equiv b \pmod n

Na przykład,

33 \equiv 9 \pmod {24},

ponieważ 33 − 9 = 24 jest podzielne przez 24;

15 \equiv 1 \pmod {7},

ponieważ 15 − 1 = 14 jest podzielne przez 7;

-1 \equiv 23 \pmod {24}

ponieważ − 1 − 23 = − 24 jest podzielne przez 24.

Równoważnie przystawanie można zdefiniować następująco: liczba a przystaje do b modulo n, gdy a i b dają taką samą resztę z dzielenia przez n.

Relację przystawania nazywa się także kongruencją.

[edytuj] Klasy reszt

Relacja przystawania modulo n jest tzw. relacją równoważności. Oznacza to, że dzieli ona zbiór liczb całkowitych na n podzbiorów, klas równoważności, nazywanych klasami reszt. Na przykład dla n = 4 tymi zbiorami są:

\{\dots, -4, 0, 4, 8, 12, \dots\},
\{\dots, -3, 1, 5, 9, 13, \dots\},
\{\dots, -2, 2, 6, 10, 14, \dots\},
\{\dots, -1, 3, 7, 11, 15, \dots\}.

Każda liczba całkowita należy do dokładnie jednej klasy reszt.

Dwie klasy reszt A i B możemy dodać w następujący sposób. Wybierzmy z każdej z nich po jednym elemencie (reprezentancie klasy): x \in A, y \in B. Wynikiem jest klasa reszt, do której należy x + y. Okazuje się, że wynik takiego dodawania nie zależy od wyboru x i y. Przykładowo, chcąc dodać

\{\dots, -2, 2, 6, 10, 14, \dots\}

do

\{\dots, -1, 3, 7, 11, 15, \dots\}

wybierzmy po jednym elemencie z każdej z nich, np. 2 i 7. Wynikiem jest klasa zawierająca 2 + 7 = 9:

\{\dots, -3, 1, 5, 9, 13, \dots\}

Jeżeli wybralibyśmy przy dodawaniu 10 i 3, to wynik byłby taki sam: ta sama klasa reszt zawiera liczbę 13. W taki sam sposób można zdefiniować mnożenie, które również jest jednoznaczne.

Zauważmy, że tak określone działania mają regularne własności:

Mówimy, że zbiór klas reszt tworzy pierścień zwany pierścieniem klas reszt modulo n. Pierścień ten oznaczany jest przez \mathbb Z_n.

[edytuj] Definicja formalna

Niech n będzie nieujemną liczbą całkowitą. Niech \equiv_n będzie relacją przystawania modulo n. Oznaczmy przez [a] klasę abstrakcji odpowiadającą liczbie a. W zbiorze \mathbb Z/\equiv_n określamy działania dodawania i mnożenia:

[a] + [b] = [a + b]
[a]\cdot[b]=[a \cdot b]

Tak utworzona struktura jest pierścieniem, zwanym pierścieniem klas reszt modulo n. Oznaczana jest jako (\mathbb Z_n, +, \cdot).

Równoważnie pierścień klas reszt modulo n można zdefiniować jako pierścień ilorazowy pierścienia liczb całkowitych przez ideał n\mathbb Z będący zbiorem wielokrotności liczby n. Stąd też alternatywne oznaczenie tego pierścienia, czyli \mathbb Z/n\mathbb Z lub \mathbb Z/(n).

W przypadku n = 0, \mathbb Z/0\mathbb{Z} jest izomorficzny z pierścieniem \mathbb Z. Ten zdegenerowany przypadek omówiony został w artykule dotyczącym liczb całkowitych.

[edytuj] Własności

Elementem neutralnym dodawania w \mathbb{Z}_n jest [0], elementem przeciwnym do [k] jest [ − k] = [nk], elementem neutralnym mnożenia jest [1].

Element [k] pierścienia \mathbb{Z}_n jest odwracalny wtedy i tylko wtedy, gdy liczba całkowita k jest względnie pierwsza z n. W przeciwnym wypadku jest on dzielnikiem zera.

Dowód:

  • Jeżeli n i k są względnie pierwsze, to istnieją liczby a,b \in \mathbb{Z}, że an + bk = 1. Wówczas bk \equiv 1 \pmod n, zatem [b][k] = 1 i element [k] ma odwrotność [b].
  • Jeżeli n i k mają wspólny dzielnik a > 1, tj. n = ab, k = ac, to [k][b] = [ac][b] = [abc] = 0, czyli [k] jest dzielnikiem zera.

Zatem jeżeli n jest liczbą pierwszą, to w pierścieniu \mathbb Z_n jedynym dzielnikiem zera jest [0]. W przeciwnym wypadku istnieją nietrywialne dzielniki zera. Tak więc pierścień \mathbb Z_n jest ciałem wtedy i tylko wtedy, gdy n jest liczbą pierwszą.

Zwykle podając elementy pierścienia \mathbb Z_n opuszcza się nawiasy i wybiera najmniejszego dodatniego reprezentanta (tj. liczbę ze zbioru \{0,1,\dots,n-1\}, którą można znaleźć biorąc resztę z dzielenia dowolnego reprezentanta przez n). Co więcej, liczby ze zbioru \{0,1,\dots,n-1\} można utożsamiać z elementami pierścienia \mathbb Z_n.

Charakterystyką pierścienia \mathbb Z_n jest n.

[edytuj] Grupa addytywna

Grupa addytywna pierścienia (\mathbb{Z}_n, +, \cdot), tj. (\mathbb Z_n, +) jest grupą cykliczną zwaną addytywną grupą klas reszt modulo n. W teorii grup oznacza się ją symbolami \mathbb Z_n lub \mathbb Z/n\mathbb Z.

Generatorem tej grupy jest dowolna liczba względnie pierwsza z n. Co więcej, z dokładnością do izomorfizmu, jedynymi grupami cyklicznymi są (\mathbb Z_n, +, \cdot) i grupa addytywna liczb całkowitych.

Każdą grupę abelową o skończonej liczbie generatorów można zapisać jako sumę prostą grup \mathbb Z/n\mathbb Z. Przykłady:

Prawdziwa jest też równość dotycząca rzędu elementu:

\operatorname{o}(g) = \tfrac{n}{\operatorname{NWD}(g, n)}.

[edytuj] Grupa multiplikatywna

Zobacz więcej w osobnym artykule: Grupa multiplikatywna.

Elementami odwracalnymi pierścienia \mathbb Z_n są te liczby ze zbioru \{0,1,\dots,n-1\}, które są względnie pierwsze z n:

\mathbb{Z}_n^{*}=\{[a]\colon\operatorname{NWD}(a,n)=1\}.

Ich liczbę wyznacza funkcja φ Eulera. W szczególności, \phi(n)=n-1 \iff n \in \mathbb{P} \iff \mathbb{Z}_n jest ciałem.

Te elementy tworzą grupę, zwaną multiplikatywną grupą klas reszt modulo n. Oznaczana jest \mathbb Z_n^*, U(\mathbb Z_n) lub (\mathbb Z/n\mathbb Z)^*.

Grupa ta nie zawsze jest cykliczna, jest nią natomiast dla n będących naturalnymi potęgami liczb pierwszych.

Ogólniej, jeżeli \lambda(n) = \varphi(n), gdzie λ jest funkcją Carmichaёla, to \mathbb Z_n^* jest grupą cykliczną. Implikacja ta nie działa w drugą stronę, czego przykładem może być grupa \mathbb Z_{10}^*, która jest cykliczna.

[edytuj] Rozkład na sumę prostą

Rozłóżmy liczbę n na czynniki pierwsze: n = p_1^{a_1} p_2^{a_2} \ldots p_k^{a_k}, gdzie pi są parami różnymi liczbami pierwszymi, ai - liczbami naturalnymi. Zgodnie z chińskim twierdzeniem o resztach, pierścień \mathbb Z_n można przedstawić w postaci sumy prostej:

\mathbb Z_n \simeq \mathbb Z_{p_1^{a_1}} \oplus Z_{p_2^{a_2}} \oplus \dots \oplus \mathbb Z_{p_k^{a_k}} = \bigoplus_{i=1}^k \mathbb Z_{p_i^{a_i}}.

To twierdzenie ma zastosowanie w informatyce, gdyż obliczenia w kilku systemach \mathbb Z_{p_i^{a_i}} mogą być wykonywane równolegle.

[edytuj] Pierwiastki kwadratowe z jedności

Pierwiastkiem kwadratowym z jedności modulo n nazywamy element k \in \mathbb Z_n taki, że

k2 = 1.

W dowolnym pierścieniu \mathbb Z_n pierwiastkami z jedności są 1 i − 1. Można udowodnić, że liczba wszystkich pierwiastków kwadratowych mod n wynosi

2^{f(n)+[8|n]-[2|n]+[4|n]}\,[1]

gdzie:

  • [x | y] jest równe 1, gdy x jest dzielnikiem y, 0, jeżeli nie jest;
  • f(n) jest liczbą pierwszych dzielników n.

Aby sprawdzić, czy równanie a2 = x ma rozwiązanie, można skorzystać z własności symbolu Jacobiego.

[edytuj] Przykład

W pierścieniu \mathbb Z_{60} jest 23 + 0 − 1 + 1 = 23 = 8 pierwiastków z jedynki:

  • 1 \mapsto 1^2 = 1,
  • 11 \mapsto 11^2 = 121 \mod 60 = 1,
  • 19 \mapsto 19^2 = 361 \mod 60 = 1,
  • 29 \mapsto 29^2 = 841 \mod 60 = 1,
  • 31 \mapsto 31^2 = (-29)^2 = 1,
  • 41 \mapsto 41^2 = (-19)^2 = 1,
  • 49 \mapsto 49^2 = (-11)^2 = 1,
  • 59 \mapsto 59^2 = (-1)^2 = 1.

[edytuj] Pokrewne struktury

Do struktur podobnie zbudowanych można zaliczyć:

  • grupę addytywną liczb wymiernych modulo d \in \mathbb Q oznaczaną \mathbb Q/(d);
  • grupę addytywną liczb rzeczywistych modulo d \in \mathbb R oznaczaną \mathbb R/(d).

Grupa \mathbb Q/(d) jest izomorficzna z grupą \mathbb Q/(1); grupa \mathbb R/(d) z grupą \mathbb R/(1).

[edytuj] Użycie nieformalne

Wyraz modulo w żargonie jest używany jako "z dokładnością do", na przykład: "Protokoły http i https są takie same modulo szyfrowanie" (tj. jedyną różnicą między http i https jest szyfrowanie).

[edytuj] Zastosowania

Arytmetyka modularna jest używana w teorii liczb, teorii grup, kryptografii, informatyce, przy tworzeniu sum kontrolnych, a nawet przy tworzeniu wzorów[2]

Zasada działania szyfru RSA oraz algorytm Rabina-Millera opierają się na własnościach grupy \mathbb Z_n^*.

[edytuj] Zobacz też

Przypisy

[edytuj] Bibliografia

  1. Ronald L. Graham, Donald E. Knuth, Oren Patashnik: Matematyka konkretna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14764-4. 

Static Wikipedia (no images) - November 2006

aa - ab - af - ak - als - am - an - ang - ar - arc - as - ast - av - ay - az - ba - bar - bat_smg - be - bg - bh - bi - bm - bn - bo - bpy - br - bs - bug - bxr - ca - cbk_zam - cdo - ce - ceb - ch - cho - chr - chy - closed_zh_tw - co - cr - cs - csb - cu - cv - cy - da - de - diq - dv - dz - ee - el - eml - en - eo - es - et - eu - fa - ff - fi - fiu_vro - fj - fo - fr - frp - fur - fy - ga - gd - gl - glk - gn - got - gu - gv - ha - haw - he - hi - ho - hr - hsb - ht - hu - hy - hz - ia - id - ie - ig - ii - ik - ilo - io - is - it - iu - ja - jbo - jv - ka - kg - ki - kj - kk - kl - km - kn - ko - kr - ks - ksh - ku - kv - kw - ky - la - lad - lb - lbe - lg - li - lij - lmo - ln - lo - lt - lv - map_bms - mg - mh - mi - mk - ml - mn - mo - mr - ms - mt - mus - my - mzn - na - nah - nap - nds - nds_nl - ne - new - ng - nl - nn - no - nov - nrm - nv - ny - oc - om - or - os - pa - pag - pam - pap - pdc - pi - pih - pl - pms - ps - pt - qu - rm - rmy - rn - ro - roa_rup - roa_tara - ru - ru_sib - rw - sa - sc - scn - sco - sd - se - searchcom - sg - sh - si - simple - sk - sl - sm - sn - so - sq - sr - ss - st - su - sv - sw - ta - te - test - tet - tg - th - ti - tk - tl - tlh - tn - to - tokipona - tpi - tr - ts - tt - tum - tw - ty - udm - ug - uk - ur - uz - ve - vec - vi - vls - vo - wa - war - wo - wuu - xal - xh - yi - yo - za - zea - zh - zh_classical - zh_min_nan - zh_yue - zu