Michael Schumacher
Z Wikipedii
Michael Schumacher | |
Imię i nazwisko | Michael Schumacher |
Kraj | Niemcy |
Urodzony | 3 stycznia 1969 |
Tytuły mistrzowskie (lub wygrane) | 1990 Formuła 3 1994 Formuła 1 1995 Formuła 1 2000-2004 Formuła 1 |
Michael Schumacher (ur. 3 stycznia 1969 w Hürth) - niemiecki kierowca wyścigowy, w sezonach 1991-2006 startował w Formule 1.
Jest statystycznie najlepszym kierowcą F1 w historii, ma najwięcej zwycięstw, pole positions, najszybszych okrążeń w trakcie wyścigu, a co najważniejsze jest rekordzistą jeśli chodzi o liczbę zdobytych tytułów mistrzowskich, ma ich łącznie siedem. Jego pseudonimy to "Red baron" i "Schumi". W 2004 r. zarobił łącznie 80 mln dolarów. 22 października 2006 po raz ostatni w karierze wystartował w wyścigu o Grand Prix Formuły 1. Zawody na torze w Brazylii ukończył na 4 miejscu a w klasyfikacji generalnej sezonu 2006 zajął 2 miejsce.
Schumacher w sierpniu 1995 r. ożenił się z Corinną, mają dwójkę dzieci: córkę Ginę-Marię (ur. 1997) i syna Micka (ur. 1999). Obecnie mieszkają w Vufflens-le-Château w Szwajcarii. Młodszy o sześć lat brat Michaela, Ralf też jest kierowcą F1. Michael interesuje się piłką nożną, tenisem, pływaniem i narciarstwem.
Spis treści |
[edytuj] Kariera
[edytuj] Karting i niższe serie
Schumacher urodził się w Huerth (blisko Kolonii). Ściganie w kartach rozpoczął w wieku czterech lat w zbudowanym w domu przez jego ojca, Rolfa, karcie. Swoją pierwszą licencję zdobył w wieku dwunastu lat, od tego momentu rozpoczęła się jego kariera. W latach od 1984 do 1987 wygrał niemiecką i europejską serię kartów. W 1988 wystartował w Formule Ford, przez następne dwa lata ścigał się w niemieckiej Formule 3, zdobył tytuł w 1990. Wystąpił także w Formule 3000 w Japonii. Jeszcze przed rozpoczęciem kariery w Formule 1 ścigał się kilkakrotnie w europejskiej serii "touring car", m.in. dla zespołu Sauber.
[edytuj] Debiut w Formule 1 i kontrakt z Benettonem
Jego debiut w Formule 1 przypada na sezon 1991, zastąpił on Bertranda Gachota, który został aresztowany. Jego pierwszy wyścig dla drużyny Jordan podczas Grand Prix Belgii zaskoczył wszystkich, podczas kwalifikacji zajął bardzo wysokie 7 miejsce. Najwyższe jakie udało się zająć bolidowi tejże stajni. Niestety już na starcie wyścigu, w wyniku awarii technicznej, zakończył się debiut młodego niemieckiego kierowcy, jednakże jego występ zrobił tak duże wrażenie, że już w następnym wyścigu wystąpił jako kierowca zdecydowanie mocniejszej drużyny Benetton-Ford. W następnym sezonie wygrał po raz pierwszy (GP Belgii) i ukończył sezon na trzecim miejscu. Po następnym udanym sezonie 1993, Schumacher zdobył dwa tytuły w sezonie 1994 i 1995 dla drużyny Benetton.
[edytuj] Przejście do Ferrari
W 1996 r., Michael podpisał kontrakt z drużyną Ferrari, był to w owym czasie bardzo ryzykowny ruch, ponieważ Ferrari nie zdobyło tytułu mistrzowskiego od konca lat 70. Po kilku trudnych sezonach Ferrari zdobyło tytuł mistrzowski konstruktorów w 1999, lecz szanse Michaela na zdobycie tytułu mistrza świata kierowców zostały w tymże sezonie zaprzepaszczone wypadkiem podczas Grand Prix Wielkiej Brytanii na torze Silverstone. Złamał wtedy nogę i nie wystąpił w sześciu następnych wyścigach. W sezonie 2000 zdobył swój trzeci tytuł mistrza świata (pierwszy tytuł dla Ferrari od 1979, kiedy tryumfował Jody Scheckter), od tego momentu zdobył ich jeszcze cztery. Jednym z najbardziej dominujacych sezonow byl rok 2002 w którym zwyciężył w 11 z 17 wyścigów; a wspólnie z partnerem z Ferrari Rubensem Barichello wygrali w 15 z 17. wyścigach. W sezonie 2003 walkę z Schumacherem podjął młody Fin, Kimi Räikkönen, przegrał jednak z Michaelem o dwa punkty w klasyfikacji generalnej. Sezon 2004 też został zdominowany przez Schumachera, wygrał 13 z 18 wyścigów. Ukończył też sezon z rekordową liczbą zdobytych punktów, zdobył ich 148. Po zakończeniu sezonu 2004, FIA wprowadziło nowe przepisy dotyczące pit-stops, wniesiono zakaz zmieniania opon podczas wyscigu. Ta zmiana przepisow była bardzo kontrowersyjna, niektórzy znawcy F1 twierdzili, iż główną przyczyną jej twórców była chęć zakończenia dominację Ferrari/Bridgestone.
Sezon 2005 był jednym z najtrudniejszych w karierze Niemca: wygrał tylko jeden wyścig (kontrowersyjne GP Stanów Zjednoczonych), wywalczył jedno pole position i trzy najszybsze okrążenia. W mistrzostwach zajął jednak bardzo wysoką trzecią pozycję, ale tytuł powędrował w ręce Fernando Alonso z drużyny Renault używającej opony Michelin. Z powodow braku możliwosci zmiany opon podczas wyścigów, drużyny używajace opony Bridgestone były deklasowane przez drużyny na Michelinach. Reguła zakazu zmian opon byla bardzo krótkotrwała, zostala zniesiona na sezon 2006.
[edytuj] Zakończenie kariery
Po Grand Prix Włoch 2006 ogłosił zakończenie kariery. Jego ostatnim wyścigiem było Grand Prix Brazylii na torze Interlagos (w jęz. portugalskim "między jeziorami"). Podczas wyprzedzaniu Giancarlo Fisichelli na dziesiątym okrążeniu doszło do kontaktu tylnego koła Ferrari i przedniego spojlera samochodu Renault. W efekcie czego w bolidzie Schumachera pękła opona. Został zmuszony do nie planowanego zjazdu do boksu i spadku na siedemnastą pozycję. Po tym incydencie był zdecydowanie najszybszy na torze - ustanawiał kolejne najszybsze okrążenia w wyścigu (drugiego najszybszego okrążenie w wyścigu, należące do Massy było o 0,7 sekundy gorsze). W ostateczności zajął czwarte miejsce ze stratą zaledwie 10 sekund do drugiego Alonso. Wyścig wygrał drugi kierowca Ferrari - Felipe Massa.
[edytuj] Kontrowersje
Od śmierci Ayrtona Senny w 1994, Schumacher uważany jest za jednego z najszybszych kierowców F1, jest też najbardziej utytułowanym zawodnikiem. Sam twierdzi, że w całej swojej karierze bał się tylko Miki Häkkinena. Jednak jego styl jazdy i zachowanie na torze są często krytykowane, chodzi głównie o wczesne lata kariery Schumachera kiedy to miał zwyczaj uczestniczenia w kolizjach ze swymi rywalami w decydujących o mistrzostwie wyścigach. Takie zachowanie uznawane jest nie tylko za niesportowe ale także za wyjątkowo niebezpieczne. Tego typu zachowanie widoczne było podczas Grand Prix Australii w 1994 r. (kolizja z Damonem Hillem) i podczas Grand Prix Europy (kolizja z Jacquesem Villeneuvem). Następstwem drugiego incydentu była dyskwalifikacja Michaela w sezonie 1997 ale jego osiagnięcia (wygrane wyścigi) pozostały w oficjalnych rekordach.
[edytuj] Starty w Formule 1
Sezon | Zespół | Konstruktor | Starty | PKT | P. | P1 | P2 | P3 | Punkt. | PP | NO | NU | DK | NZ |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2006 | Scuderia Ferrari Marlboro | Ferrari | 18 | 121 | 2 | 7 | 4 | 1 | 16 | 4 | 7 | 2 | - | - |
2005 | Scuderia Ferrari Marlboro | Ferrari | 19 | 62 | 3 | 1 | 3 | 1 | 12 | 1 | 3 | 6 | - | - |
2004 | Scuderia Ferrari Marlboro | Ferrari | 18 | 148 | MŚ | 14 | 2 | - | 16 | 8 | 10 | 1 | - | - |
2003 | Scuderia Ferrari Marlboro | Ferrari | 16 | 93 | MŚ | 6 | - | 2 | 15 | 5 | 5 | 1 | - | - |
2002 | Scuderia Ferrari Marlboro | Ferrari | 17 | 144 | MŚ | 11 | 5 | 17 | 1 | 7 | 7 | - | - | - |
2001 | Scuderia Ferrari Marlboro | Ferrari | 17 | 123 | MŚ | 9 | 5 | - | 15 | 11 | 3 | 2 | - | - |
2000 | Scuderia Ferrari Marlboro | Ferrari | 17 | 108 | MŚ | 9 | 2 | 1 | 13 | 9 | 2 | 4 | - | - |
1999 | Scuderia Ferrari Marlboro | Ferrari | 9 | 44 | 5 | 2 | 3 | 1 | 7 | 3 | 5 | 1 | - | - |
1998 | Scuderia Ferrari Marlboro | Ferrari | 16 | 86 | 2 | 6 | 2 | 3 | 12 | 3 | 6 | 3 | - | - |
1997 | Scuderia Ferrari Marlboro | Ferrari | 17 | 93 | DK | 5 | 3 | - | 13 | 3 | 3 | 4 | - | - |
1996 | Scuderia Ferrari | Ferrari | 16 | 59 | 3 | 3 | 3 | 2 | 9 | 4 | 2 | 6 | - | - |
1995 | Mild Seven Benetton Renault | Benetton-Renault | 17 | 102 | MŚ | 9 | 1 | 1 | 11 | 4 | 8 | 4 | - | - |
1994 | Mild Seven Benetton Ford | Benetton-Ford | 14 | 92 | MŚ | 8 | 2 | 0 | 10 | 6 | 8 | 4 | 2 | - |
1993 | Camel Benetton Ford | Benetton-Ford | 16 | 52 | 4 | 1 | 5 | 3 | 9 | 5 | 7 | - | - | |
1992 | Camel Benetton Ford | Benetton-Ford | 16 | 53 | 3 | 1 | 3 | 4 | 11 | 2 | 4 | - | - | |
1991 | Podsumowanie | 6 | 4 | 14 | - | - | - | 3 | - | - | 1 | - | - | |
1991 | Team 7Up Jordan | Jordan-Ford | 1 | - | - | - | - | - | - | - | 1 | - | - | |
1991 | Camel Benetton Ford | Benetton-Ford | 5 | 4 | - | - | - | 3 | - | - | - | - | - | |
Razem | 3 | 4 | 249 | 1369 | 7xMŚ | 91 | 43 | 20 | 189 | 68 | 76 | 52 | 2 | - |
Sezon | Zespół | Konstruktor | Starty | PKT | P. | P1 | P2 | P3 | Punkt. | PP | NO | NU | DK | NZ |
P. - pozycja końcowa; P1, P2, P3 - pozycje na podium; Punkt. - punktował; PP - pole position; NO - najszybsze okrążenie; NS - nie ukończył; DK - dyskwalifikacje; NZ - nie zakwalifikował się |
Ważne wyścigi | |
---|---|
Debiut | Grand Prix Belgii 1991 (#1) |
Pierwsze pole position | Grand Prix Monako 1994 (#42) |
Pierwsze punkty | Grand Prix Włoch 1991 (#2) |
Pierwsze podium | Grand Prix Meksyku 1992 (#8) |
Pierwsze najszybsze okrążenie | Grand Prix Belgii 1992 (#18) |
Pierwsze zwycięstwo | Grand Prix Belgii 1992 (#18) |
Ostatni | Grand Prix Brazylii 2006 (#250) |
Najwyższe pozycje | |
Kwalifikacje | 1 |
Wyścig | 1 |
Inne | |
Rekordy | Po Grand Prix Japonii 2006
|
[edytuj] Linki zewnętrzne
[edytuj] Zobacz też
1950-1959 | 1960-1969 | 1970-1979 | 1980-1989 | 1990-1999 | 2000-2009 | |
---|---|---|---|---|---|---|
0 | Farina | Brabham | Rindt | Jones | Senna | Schumacher |
1 | Fangio | P. Hill | Stewart | Piquet | Senna | Schumacher |
2 | Ascari | G. Hill | Fittipaldi | Rosberg | Mansell | Schumacher |
3 | Ascari | Clark | Stewart | Piquet | Prost | Schumacher |
4 | Fangio | Surtees | Fittipaldi | Lauda | Schumacher | Schumacher |
5 | Fangio | Clark | Lauda | Prost | Schumacher | Alonso |
6 | Fangio | Brabham | Hunt | Prost | D. Hill | Alonso |
7 | Fangio | Hulme | Lauda | Piquet | Villeneuve | |
8 | Hawthorn | G. Hill | Andretti | Senna | Häkkinen | |
9 | Brabham | Stewart | Scheckter | Prost | Häkkinen |