Aldehyd mrówkowy
Z Wikipedii
| Aldehyd mrówkowy | |||||
|
|||||
 |
|||||
| Ogólne informacje | |||||
| Nazwa systematyczna | metanal | ||||
| Inne nazwy | aldehyd mrówkowy formaldehyd |
||||
| Wzór sumaryczny | CH2O HCHO |
||||
| SMILES | C=O | ||||
| Masa molowa | 30,03 g/mol | ||||
| Wygląd | bezbarwny gaz | ||||
| Identyfikacja | |||||
| Numer CAS | 50-00-0 | ||||
| Właściwości | |||||
| Gęstość i stan skupienia | 0,8153 g/cm3 (-20°C); gaz | ||||
| Rozpuszczalność w wodzie | >100 g/100 cm3 (20°C) | ||||
| Temperatura topnienia | -92 °C (181,15 K) | ||||
| Temperatura wrzenia | -20 °C (253,15 K) | ||||
| Budowa | |||||
| Typ hybrydyzacji i VSEPR | sp2 - piramida trygonalna | ||||
| Moment dipolowy | 2,33168(1) D | ||||
| Niebezpieczeństwa | |||||
| MSDS | Zewnętrzne dane MSDS | ||||
 |
|||||
| Klasyfikacja UE | Treść oznaczeń: T - toksyczny |
||||
| NFPA 704 |
2
3
2
|
||||
| Temperatura samozapłonu | 430 °C (703,15 K) | ||||
| Zwroty ryzyka | R: 23/24/25-34-40-43 | ||||
| Zwroty bezpieczeństwa | S: 26-36/37/39-45-51 | ||||
| Numer RTECS | LP8925000 | ||||
| Podobne związki | |||||
| Podobne związki | aldehyd octowy aldehyd benzoesowy |
||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25°C, 1000 hPa) |
|||||
Aldehyd mrówkowy lub formaldehyd (wg nomenklatury IUPAC metanal) to najprostszy związek organiczny z grupy aldehydów o wzorze HCHO (inny zapis - H2CO). Został odkryty przez rosyjskiego chemika Aleksandra Butlerowa w 1859.
W warunkach normalnych aldehyd mrówkowy jest gazem o charakterystycznej, duszącej woni i jest silną trucizną. Jego temperatura topnienia wynosi -113 °C, a temperatura wrzenia -21 °C. Dobrze rozpuszcza się w wodzie, do około 40% wagowych. Roztwór ma słabo kwasowe pH. W handlu najczęściej spotyka się 35-40% roztwór formaldehydu w wodzie - formalinę.
Formaldehyd powstaje podczas niepełnego spalania substancji zawierających węgiel. Otrzymuje się go poprzez utlenianie i odwodornianie metanolu na katalizatorze tlenkowym(molibdeniany żelaza lub bizmutu) lub srebrowym.
Stosowany do wyrobu żywic syntetycznych, włókien chemicznych, barwników i jako środek odkażający. Jest stosowany również jako konserwant. Jego numer jako dodatku do żywności to E 240.
[edytuj] Bibliografia
E200 • E201 • E202 • E203 • E210 • E211 • E212 • E213 • E214 • E215 • E216 • E217 • E218 • E219 • E220 • E221 • E222 • E223 • E224 • E225 • E226 • E227 • E228 • E230 • E231 • E232 • E233 • E234 • E235 • E236 • E237 • E238 • E239 • E240 • E242 • E249 • E250 • E251 • E252 • E260 • E261 • E262 • E263 • E264 • E270 • E280 • E281 • E282 • E283 • E284 • E285 • E290 • E296 • E297 •
