M14 MGMC
Z Wikipedii
| M14 MGMC | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo |  Stany Zjednoczone |
| Trakcja | półgasienicowa |
| Typ | działo samobieżne |
| Załoga | 5 osób |
| Dane techniczne | |
| Wymiary | |
| Długość maks. | 6500 mm |
| Szerokość | 2150 mm |
| Wysokość | 2200 m |
| Prześwit | 285 mm |
| Masa | |
| Masa własna | 9000 kg |
| Osiągi | |
| Prędkości maksymalne | |
| Na drodze | 68 km/h |
| Zdolność pokonywania przeszkód | |
| Zasięg | 320 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| Strzeleckie | 2 × wielkokalibrowy karabin maszynowy M2 kalibru 12,7 mm (jednostka ognia 5000 nab.) |
| Użytkownicy | |
| Wielka Brytania | |
M14 MGMC – amerykańskie działo samobieżne zbudowane na podwoziu transportera opancerzonego M5 Half-track. W tylnej części podwozia umieszczono platformę Maxon M33 z dwoma wkm-ami M2.
M14 MGMC miał konstrukcję zbliżoną do M13 MGMC wykorzystującego podwozie M3 Half-track . Duże ilości tych pojazdów zostało dostarczone w ramach Lend-Lease Wielkiej Brytanii.
Amerykańskie pojazdy wojskowe z okresu II wojny światowej
|
M1 Light Tank • M2 Light Tank • M2 Medium Tank • M3/M5 Stuart • M3 Lee • M4 Sherman • M22 Locust • M24 Chaffee • M26 Pershing • T14/T15
|
|
|
Inne pojazdy
|
|
|
Prototypy i pojazdy ekperymentalne
|
|
